Raponsje, Raponsje, laat je vlechten neer!

Rapunzel 

Als basis voor het script heeft Crets zich niet gebaseerd op een specifieke versie van het verhaal, maar is hij op zoek gegaan naar de originele versie van Rapunzel. Dat is een moeilijke opgave, want ondertussen zijn er al veel adaptaties gemaakt. Er is het verhaal van de gebroeders Grimm, de Disneyversie en zelfs Barbie maakte ooit een film over Rapunzel. De oudste versie die Crets gevonden heeft, is een vrij complex verhaal en daarom heeft hij besloten om het wat aan te passen. Het begin is gelijklopend met de oorspronkelijke versie en daarna heeft hij de gruwelijke daden van de heks veranderd zodat het geheel gepast zou blijven voor kinderen. Daardoor is de Deepbridge versie een combinatie van alles een beetje geworden, natuurlijk met een eigen twist. Crets benadrukt wel dat het verhaal niet speciaal voor kinderen is gemaakt, maar ook voor volwassenen. “Moest ik zelf met een 7-jarige in het publiek zitten, wat zou ik dan willen zien? Die vraag stel ik mezelf dan tijdens het schrijven”, legt Crets uit. Tijdens het schrijven van het script raakte Crets zo betrokken bij het verhaal dat hij besloot om ook de regie zelf te doen. Dit mede door de speciale twist die in de adaptatie zit. Uiteindelijk is het de prinses, niet de prins, die verliefd wordt op Rapunzel.  

muziek 

Naast het script en de regie heeft Stany Crets ook alle liedteksten van Rapunzel geschreven. De liedjes zijn het belangrijkste onderdeel van een musical en omdat Rapunzel van origine geen musical is, zijn alle nummers zelf geschreven. Het belangrijkste onderdeel hierin is het feit dat het verhaal verder wordt verteld in het nummer. Daarom is het belangrijk om een monoloog of dialoog op een duidelijke en leuke manier tot een lied te vormen. “Het begin is altijd het moeilijkste deel,” legt Crets uit, “eens je weet wat je wilt vertellen in het lied, gaat het schrijven bijna vanzelf.” 

sprookjes en musicals 

Na vijf jaar Deepbridge, met elk jaar een sprookje en meerdere musicals, komt natuurlijk de vraag naar boven of er een groot verschil is tussen werken aan een sprookje of aan een musical. Het antwoord daarop: “Ze hebben stuk voor stuk hun eigen, verschillend publiek. Ik probeer bij elk werk een eigen motivatie te zoeken, want elk stuk is anders en uniek.” Deze motivatie ontstaat telkens vanuit een persoonlijke band met het werk. Bij The Sound of Music was dat bij Crets gemakkelijk omdat het een verhaal uit zijn jeugd is. Hetzelfde heeft hij bij de musical Rent, al heeft de muziek ook een grote rol gespeeld. Rock ‘n roll-muziek en de bijpassende zijn zaken die Crets altijd probeert te integreren in zijn werken. 

Als laatste vroeg ik nog of hij zichzelf nog lang in de musicalwereld ziet werken, waarop hij het volgende antwoordt: “Ja, absoluut. Ik doe het ontzettend graag en zal het blijven doen tot ik erbij neerval [lacht].”