Mogen we de klassieke muziek weldra ten grave dragen? Succesauteur Ilja Leonard Pfeijffer omschreef het genre als een mummie aan het infuus: vergane glorie die tevergeefs in stand wordt gehouden. Wie het programma van de belangrijkste concertzalen bekijkt, merkt een gebrek aan diversiteit. De canon van de klassieke muziek bestaat vooral uit Europese mannen die het tijdelijke voor het eeuwige hebben ingeruild. Tijd voor verandering?

Sinds april loopt er een tentoonstelling over vluchtelingen in het Red Star Line Museum. Vluchtverhalen vertelt in expositievorm persoonlijke verhalen van mensen die hun land ontvluchtten en verweeft ze met de historische context van de (eenen)zeventigste verjaardag van de vluchtelingenconventie van Genève. De tijdelijke tentoonstelling toont zich tragisch actueel nu de oorlog in Oekraïne de gevolgen van gedwongen migratie opnieuw op de kaart zet. Voldoende aanleiding voor dwars om een katern aan het onderwerp te wijden; te beginnen met de expositie zelf. 

De Conventie van Genève van 1951, het vluchtelingenverdrag van de Verenigde Naties, vierde vorig jaar zijn zeventigste verjaardag. Hoewel migratie brandend actueel is, lijkt het verdrag niet tot het collectief geheugen te behoren. Een rondvraag bij mijn medestudenten Geschiedenis leverde vooral vragende blikken op: het verdrag deed bij niemand een belletje rinkelen. 

Associatie Studentenraad Antwerpen (ASRA) heeft een beleidsnota uitgewerkt rond grensoverschrijdend gedrag, op basis van een brede studentenbevraging. ASRA is de overkoepelende studentenraad van Associatie Universiteit en Hogescholen Antwerpen (AUHA), waarvan Universiteit Antwerpen lid is. In de beleidsnota roept ASRA de leden van de AUHA op om in te zetten op de stroomlijning en opvolging van meldingen van grensoverschrijdend gedrag in ruime zin. Dat kan van seksuele aard zijn, maar ASRA wil ook zaken zoals onder andere pestgedrag, discriminatie en stalken aankaarten. 

Het aantal kijkers van de Oscars is significant gedaald over de jaren heen. Toch kan je niet zeggen dat ze nu irrelevant of overbodig zijn. Zonder de Oscars zouden films als Parasite nooit het platform hebben gehad om ook internationaal hun succes te verzilveren. Elk jaar gebeurt er wel iets (gepland of niet) wat je doet ontwaken uit de narcose waar de hosts en overdaad aan reclamesegmenten je onder brengen. Zo ook in 2022.  

Het is niet omdat je veel onnozele weetjes kent, dat je een betweter bent. Dat bewijst een van onze redacteurs door een waanzinnig interessant, ongelofelijk boeiend of verbluffend spannend feit te delen.