REWIND Het begon met twee blikjes en een touw. De wijdte van onze communicatie werd beperkt door de lengte van het touw, dat liep van de boomhut tot aan de achterdeur. Al gauw snakten we naar meer. Het geluk droop van onze guitige gezichtjes toen mijn broertjes en ik van de lieve Sint ‘echte walkietalkies’ kregen. Wanneer de schoolbel ging, spurtten we naar huis en begon de echte speeltijd.
PLAY Onze bende, bestaande uit mijn broers, enkele buurjongens en ik, werd steevast opgesplitst en elk met een walkietalkie op zak vertrokken we voor een paar uur op avontuur. We deden namelijk niet liever dan door Kalmthoutse tuinen sluipen. We waarschuwden elkaar voor honden en andere kindonvriendelijke obstakels. Het plotse gekraak en schril gepiep van ons technologisch snufje konden het plezier niet verpesten hoewel het soms onze aanwezigheid op andermans eigendom verried. Het gebeurde al eens dat we tot groot jolijt op het kanaal van een babyfoon terechtkwamen en het gehuil van één of andere onbekende zuigeling in onze oren weergalmde. Het coolst van al waren de zeldzame momenten waarop we de plaatselijke politie afluisterden.
FAST FORWARD Tegenwoordig communiceert het jonge grut per gsm. Ze sms’en, bellen of chatten liever over het kapsel van Justin Bieber dan hun coördinaten door te geven of elkaar uit te dagen iemands tuinmeubilair te verslepen. Het onschuldig gefluister via onstabiele radiokanalen heeft plaats moeten maken voor grammaticaal incorrecte boodschappen over onbenulligheden via satelliet.