De examens komen er weer aan, hopelijk bent u reeds in het bezit van de nodige syllabi en boeken. Het wordt trouwens hoog tijd om die eens uit de plastiekverpakking te halen. Maar herinnert u zich nog hoeveel geld u in oktober aan al dat papier besteedde?
Heel wat studenten van de Stadscampus stellen zich vragen bij de prijzen van hun cursussen. Sommige exemplaren kosten slechts 3 euro, maar voor vele andere, die er niet eens veel dikker uitzien, betaal je al snel 15 euro. Vaak wordt er geklaagd dat dat te duur is, des te meer omdat het gerucht de ronde doet dat cursussen op de buitencampussen stukken goedkoper zijn.
Recto verso
“Dat kan kloppen”, zegt Mireille Smet, verantwoordelijke voor de cursusdienst op campus Drie Eiken en campus Groenenborger. “Op de buitencampussen staat de UA zelf in voor de cursusdienst, terwijl die op de Stadscampus door een privébedrijf, Universitas, georganiseerd wordt. Aangezien de UA met die dienst geen winst wil maken en Universitas wel, is het logisch dat de prijzen op de Stadscampus iets hoger liggen.”
Toch kunnen de cursussen bij Universitas niet overdreven duur zijn. “Een aantal jaar geleden hebben wij afspraken gemaakt met de UA over de prijzen”, verklaart Tom Van Uffelen, manager van Universitas. “Er wordt een vaste bladzijdenprijs gehanteerd, maar er zijn natuurlijk ook verschillende afwerkingsmogelijkheden die de cursuskost beïnvloeden.” Proffen kunnen zelf kiezen of ze hun syllabi liever laten inbinden of niet, al dan niet geperforeerd, en of ze recto of recto verso gedrukt moeten worden. “Vroeger konden proffen ook kiezen tussen wit en gerecycleerd papier. Op vraag van de Bond Beter Leefmileu en de Associatie Universiteit en Hogescholen Antwerpen drukken we nu standaard op gerecycleerd papier, tenzij er nadrukkelijk gevraagd is om dat niet te doen”, voegt Van Uffelen daaraan toe. Gerecycleerd papier is wel iets duurder, maar dat wordt volgens hem niet doorgerekend naar de studenten.
Prijzig papier?
Vroeger was ook de cursusdienst op de Stadscampus, toen nog UFSIA, in beheer van de universiteit zelf. Maar eind jaren zeventig richtte TEW-student Frank De Smet een eigen bedrijfje op, Universitas, en nam hij na verloop van tijd de cursusdienst van UFSIA over. Ondertussen print en verkoopt Universitas niet alleen cursussen voor de Stadscampus, maar ook voor de Plantijn Hogeschool en drie campussen van de Artesis Hogeschool.
“Natuurlijk zouden wij ook graag de buitencampussen van de UA voor onze rekening nemen”, zegt Van Uffelen. “Er zijn vijf jaar geleden al gesprekken gestart voor een overname, maar we wachten nog een beetje af. Ik denk dat we binnen ongeveer een jaar de gesprekken zullen voorzetten.”
Maar zo'n vaart zal het wellicht niet lopen. “Er zijn inderdaad een tijd geleden gesprekken geweest, maar toen hebben we beslist dat we de cursusdienst in eigen beheer houden”, reageert Mireille Smet. “We hebben bovendien nog maar net plannen gemaakt om in maart nieuwe machines aan te kopen.” Studenten op de buitencampussen kunnen dus gerust zijn, de prijzen voor cursussen zullen niet stijgen.
Voor de studenten op de Stadscampus zal de prijs jammer genoeg ook hetzelfde blijven. Sommigen zullen het oneerlijk vinden, maar die kunnen zich troosten met de gedachte dat ook Universitas afspraken met de UA maakt en geen willekeurige prijzen hanteert. En voordat er misverstanden ontstaan: proffen krijgen noch op de Stadscampus, noch op de buitencampussen een vergoeding voor de verkoop van hun syllabi. Ze kunnen wel een invloed hebben op de uiteindelijke prijs, door voor een goedkope afwerking te kiezen.