Dupa doi ani de facultate in Spania si un semestru ca student Erasmus in Belgia, este pentru prima data cind mi s-a cerut s-a scriu un articol pentru ziarul universitatii in limba româna! Motivul cererii de a publica ceva in româna a fost de a face ziarul Universitatii din Antwerpen mai exotic, eu insa cel putin sper ca printre studentii Belgiei s-a se gaseasca cineva vorbitor de limba româna, si daca nu este sa fie atunci articolul poate servi drept o incurajare pentru ceilalti studenti de a incepe a studia una din cele mai melodioase limbi din Europa.

Acest nou an, care parca abia ieri a inceput si care peste citeva saptamiini se va sfirsi, este intr-un fel mai deosebit. Sunt una dintre norocosii studentii ai Republicii Moldova ce a avut privilegiu de a studia in alta tara prin intermediul programului Erasmus. Timp de sase luni m-am bucurat de civilizatia si cultura Belgiei dar nu si in ultimul rind de ospitalitatea vestica europeana. As putea afirma ca a fost una din cele mai interesante experiente pe care leam trait. Cursurile la carea am participat s-au bucurat de un bogat suport tehnic de ultima generatie, si de o vasta documentatie pusa la dispozitia noastra. De remarcat a fost suportul cadrelor didactice, relatia student-profesor fiind una foarte deschisa, intr-un fel de prietenie, fapt ce a condus la o buna colaborare si la o transparenta pe masura.

Consider ca Erasmus este un program ce merita o atentie deosebita si sper ca in viitorul apropiat interesul studentilor in aceasta actiune s-a creasca, precum si numarul acestora. Aceasta perioada petrecuta in Belgia a fost in primul rind o lectie de viata si o experienta de neuitat, un prilej de a lega prietenii si de a stabili colaborari cu profesori si studenti din diferite tari, si totodata un bun suport in ceea ce privaste viitorul nostru profesional. Este un program special ce te face s-a te simti special!

Kort en krachtig: voor of tegen de toetreding?

In koor Voor!

Nesrin Coskun Maar mogen we dat niet nuanceren?

Volkan Altunbay Er gebeuren enorme hervormingen in Turkije, en ik vind dat Turkije daar weinig voor in de plaats krijgt. In het verleden kregen landen een datum voor toetreding: als je dan aan die voorwaarden voldoet, kom je erin. Dat werkt motiverend. Turkije krijgt ook voorwaarden, maar geen datum. Hervorming gedaan? Flink, rapportje van de Europese Commissie. Maar geen datum.

Nesrin Ook om andere redenen zijn sommige Turken tegen. Ze vinden dat Turkije alle hervormingen ook voor zichzelf kan doen. Of dat Turkije zijn potentieel beter zelfstandig ontwikkelt. Ze vinden hun soevereiniteit belangrijk, en ze zijn bang voor het verliezen van hun eigen waarden.

Salih Daskin Maar wat zijn dan die essentiële waarden die ons verdelen? Ik kan er op dit moment geen enkele bedenken.

Economie

De voordelen van Turkse toetreding voor de EU zijn al vaak opgesomd. Welke voordelen biedt ze voor de Turken zelf?

Volkan Kijk maar eens naar Spanje of Griekenland om te zien wat de voordelen zijn voor een land. Toetreding maakt een enorm verschil.

Nesrin De EU is een sterke katalysator voor hervormingen in Turkije.

Salih En om de problemen met etnische minderheden weg te werken, en de macht van het leger te beperken.

Ahmet Cakir Turkije probeert zich al jaren af te zonderen van de conservatieve islamlanden – Irak, Iran ... Dat kan maar lukken als ze echt tot het westen kunnen behoren.

Nesrin Het economische aspect is een belangrijk argument, en daarnaast de ontwikkeling van een sociale zekerheid. Nu is die er niet.

Ahmet De economie van Turkije wordt steeds beter. Toetreding zou een extra stimulans zijn.

Dus niemand twijfelt eraan dat er economische vooruitgang zal komen bij toetreding?

In koor Die is al bezig!

Salih Elk positief woord van de EU over Turkije laat op de beurs koersen stijgen.

Is Turkije klaar voor de hervorming van de economie en de intrede van de multinationals?

Nesrin Ja, die hervorming is al lang bezig.

Volkan Er zijn nu al veel buitenlandse investeringen en fabrieken.

Geloven jullie in het geopolitieke argument: In onze rangen een Turkije dat als voorbeeld kan dienen voor de rest van de islamwereld?

Volkan Vergelijk met Afrika. In het niet-Arabische deel is de enige degelijke democratie daar Zuid-Afrika. Ook in de islamitische beschaving in het Midden-Oosten is er één echt democratisch land, en dat is Turkije. In Afrika werpt Zuid-Afrika zich op als de leider van de Afrikaanse beschaving. Hetzelfde zal gebeuren met Turkije. Turkije heeft democratische ervaring, het Ottomaans verleden, zijn leger, nauwe banden met Centraal-Azië en het Midden-Oosten, grote economische samenwerking met die regio ...

Nesrin Turkije wordt soms verweten dat het teveel is verwesterd.

Islam

Gaat het daar niet mislopen? Kan Turkije tegelijkertijd verwesteren in de EU en toch genoeg bij de islamcultuur aansluiten om er een leidinggevende rol te spelen? Turkije is al lang seculier, en heeft in andere landen geen navolging gekregen.

Nesrin Toch kan Turkije volgens mij een veel effectievere rol spelen in de democratisering van het Midden-Oosten dan de VS. Nu, ik denk dat Turkije ook een leidinggevende rol zal spelen als het niet toetreedt, maar zich dan meer zal richten op de Arabische wereld.

Salih De toetreding van Turkije wordt op de voet gevolgd in de Arabische landen. Als Turkije niet toetreedt, gaan andere islamlanden denken dat de Turkse poging tot verwestering niets heeft opgeleverd. Dan gaan ze zich helemaal richten tot het conservatisme.

Ahmet De beslissing van Europa is dan ook heel belangrijk.

Men zegt vaak dat we een Europese islam nodig hebben. Kan Turkije daarin een rol spelen?

Volkan Ik vind dat Turkije een voorbeeld is voor de Europese islam. Er is geen liberaler land met een moslimmeerderheid.

Nesrin In Turkije kan ik vandaag alcohol gebruiken en morgen naar het vrijdaggebed gaan.

Volkan Of kan ik tijdens de ramadan op restaurant gaan zonder dat ik word opgepakt.

Ahmet In Turkije wordt de islam individueel beleefd. Iedereen interpreteert het op zijn eigen manier. De staat mengt zich daar niet in.

Volkan Dat past toch veel beter bij het Europese denken dan bijvoorbeeld Iran, waar de godsdienst een staatsaangelegenheid is.

Over Turkije wordt vaak gezegd dat het lang van bovenaf autoritair is bestuurd, en dat de civiele maatschappij er daarom nog onderontwikkeld is, met een minder sterk middenveld dan in West-Europese landen.

Nesrin Ik ben daardoor echt verrast. Op een inlevingsreis doorheen Turkije ben ik eerder dit jaar in contact gekomen met verenigingen, NGO’s, enzovoort. Men is daar heel actief bezig met de ontwikkelingen omtrent jongeren, de positie van de vrouw, hoe de deelname van vrouwen aan de politiek verhogen, ... Ook in het Oosten en in de dorpen. Veel mensen doen aan vrijwilligerswerk. In Istanboel ontwikkelt dit zich alleszins heel snel, en in andere steden geleidelijk aan ook. Zo was ik op een bijeenkomst met schepenen en burgemeesters van verschillende steden ter voorbereiding op de EU. De onderwerpen waren heel uiteenlopend – jongeren, de positie van de vrouw, landbouwbeleid ... Er was ook een dame uit het Koerdische deel van Turkije, die bewust was uitgenodigd omdat men ook met die gemeenschap wilt samenwerken.

Multicultureel

Kunnen we dan gerust zijn in de Koerdische kwestie?

Salih Turkije heeft al een Koerdische president gehad, hé.

Volkan Ik behoor zelf tot een etnische minderheid in Turkije, maar ik heb nooit het gevoel gehad geen Turk te zijn. Dat geeft geen problemen.

Ahmet Vergeet niet dat Turkije al lang multicultureel en multireligieus is.

Nesrin In Turkije is de eerste vraag die wordt gesteld, niet: ‘Hoe heet je?’, maar ‘Vanwaar ben je?’ Omdat er zoveel culturele diversiteit is. Nvdr: We vonden geen Koerd die dit alles kon bevestigen of ontkennen.

Hoe Turks voelen jullie jezelf nog?

Salih Wij hebben als derde generatie Turken een deel van de Belgische cultuur overgenomen. Wij zijn deels geïntegreerd. Wij hebben de Turkse cultuur uit Turkije niet meer.

Nesrin Ieder persoon van allochtone origine maakt een crisis mee: in hoeverre ben ik Vlaams of Turks? Moet ik meer individualistisch of collectivistisch denken? Op school krijg je het ene gedachtegoed mee, thuis een ander. Het is moeilijk om dat te verenigen. Als dat uiteindelijk binnen een persoon lukt, dan zou het ook kunnen lukken binnen Europa. Dat is mijn hoop.

Meer nieuws op 17/12, wanneer de Europese regeringsleiders beslissen of de onderhandelingen met Turkije van start kunnen gaan...

Laat je op 10, 12, 14, 16, 18, 19, 21 en 23 december door ‘Carmen' verleiden in de Vlaamse Opera. Op 30 januari lost ‘Richard III' haar af. Deze opera kan je ook nog op 1, 4, 6 en februari gaan zien. Tragische toestanden in Het Toneelhuis: Op 15 december kan je er 'De miserie van de jonge Werther' zien. Wie 'Dood van een handelsreiziger' heeft gemist krijgt nog een kans op 22 en 23 december. Meer theater in De Singel op 10 en 11 december: ‘De Speler van Dostojewski' door ZT Hollandia. Lachen met Kamagurka en Johan Desmedt kan op 20 januari in de Arenbergschouwburg. Daar brengen Eva De Roovere en Pedro Moutinho op 14 januari ‘Het lied der rusteloosheid', een muzikale voosteling rond de poëzie van Herman De Coninck en Fernando Pessoa. Dansliefhebbers kunnen op 16, 17 en 18 december in de Monty terecht voor Junge Hunde #6. Het Filmmuseum heeft zoals altijd klassiekers op het programma staan: ‘Death in Venice' op 16 en ‘Otto e mezzo' op 29 december. Meer info op: www.desingel.be, www.toneelhuis.be, www.monty.be, www.vlaamseopera.be, www.muhka.be, www.arenbergschouwburg.be

Het verschil

Extra City en haar artistiek leider Wim Peeters leggen de lat meteen hoog door zich te vereenzelvigen met het kruim van de Europese kunsthuizen. Ondanks bemoedigende subsidies van de stad en de Vlaamse gemeenschap zijn de middelen misschien niet toereikend om dezelfde uitstraling te verwerven. Daarom kiest men voor een integere aanpak die minder marktgericht is, meer vanuit de artistieke inhoud. Het is dan ook geen ruimte voor permanente exposities, maar voor vijf tijdelijke tentoonstellingen per jaar. Met de vinger aan de pols van de maatschappij kan men meteen anticiperen op actuele trends. Dedicated to a Proposition, de eerste tentoonstelling, zou helemaal in de huisstijl moeten passen.

Munch/Géricault

Dedicated to a Proposition is een citaat uit een toespraak van Abraham Lincoln uit 1863, tijdens de burgeroorlog. Streven naar idealen is niet noodzakelijk slecht, maar moet steeds met een open geest gebeuren, wars van elk dogmatisch denken. Dedicated gaat kort gezegd ook over de wereld en de wereldpolitiek die ons vandaag omringt en de plaats van de kunst in dit alles. Géricaults Le radeau de la Méduse en Munchs ideeën over tentoonstellen zijn de twee grote inspiratiebronnen voor de tentoonstelling. Le radeau is het eerste schilderij dat op een krantenartikel gebaseerd was en geeft zo de grote relevantie van media in kunst aan. Munch gaf levensbloed aan een nieuwe visie op kunstbeleving: hij toonde voor het eerst schilderijen op een rij tegen een witte achtergrond, niet langer boven, onder en naast elkaar.

Artists in Residence

Kunst dichterbij brengen, dat merk je zeker aan het idee van Artists in Residence, een project gesteund door het MuHKA en AIR Antwerpen. Drie hedendaagse kunstenaars, Terence Koh (CAN), Mike Bouchet (VS) en Robin Rhode (ZA) hebben een atelier en een onderkomen gekregen, en mogen zich volledig doen gelden in Extra City. Mike Bouchet brouwde bijvoorbeeld 2000 liter Cola light volgens eigen recept. Tijdens de tentoonstelling kan je die drinken en nadien wordt de fake-cola verscheept naar China en aangeboden aan de Chinezen. De zaken even omgekeerd: normaal gezien komen de fake producten vanuit Azië naar hier.

Slapen met kunst

Kunst kan nòg dichterbij, je kan er zelfs in slapen voor 70 euro per nacht. Twee Russische artiesten, Vadim Fiskin en Yuri Leiderman, ontwierpen Hotelit: een container ingericht als een hotelkamer met een groot raam aan de zijkant. Als gast zou je dan zelf een deel worden van de publieke ruimte, van deze ‘sculpture capsule' en tot een artistieke contemplatie moeten komen. Wil je zelf eens een nachtje doorbrengen in de Hotelit of wil je misschien helpen als vrijwilliger? Ga eens kijken op de site www.extracity.org, of nee, ga er gewoon eens langs. Open van 11am tot 11pm vrijdag-zaterdag-zondag (ze doelen op een uitgaanspubliek), maar 2.50 euro en niks elitair gedoe.

Ten eerste, waarom worden freelancers altijd behandeld als schrale interim-arbeiders: maximaal rendement tegenover een minimum aan input en marginale arbeidsomstandigheden. “Kijkt ‘ns in uw glazen bol en verzint iets tegen ‘ten laatste strakskes'...” Goed wetende dat dit dier zich niet laat opjagen, niet aan journalistiek gefoefel meedoet, en dat noch inkt noch papier vergoed zullen worden.

Vervolgens, welk nut of maatschappelijk heilzaam doel wordt er nagestreefd door een deadline van gisteren nog trachten te halen: dit is als het bevrijdende doelpunt maken wanneer de match al een halfuur geleden afgefloten is en elke supporter lang afgedropen. Trouwens, zo moordend blijkt die deadline ook weer niet te zijn, aangezien het op de redactie nog bruiste van de jolige bedrijvigheid op het moment dat enkel dood en verderf zouden mogen overheersen. “En hoe dodelijk is de zonet uitgevonden ‘strakskes'-doodlijn?”

Tenslotte toch nog een positieve noot om af te sluiten. Ondanks de zonet geuite kritiek en niettegenstaande een troebele geest en voze smaak in de mond van één der medewerkers na een nacht lang bieren te hebben geherderd in de alom gekende hUPpeldepup-stal, brengt dwars je uiteindelijk toch weer thuis. Vrolijk kerstfeest!

Ikzelf heb de Academische Initiële Lerarenopleiding gevolgd tijdens mijn laatste jaar Germaanse, en hoewel ik altijd graag in het onderwijs heb willen stappen, werd mijn enthousiasme bij aanvang van de eerste lessen al snel de kop ingedrukt. Als er één ding is waar de lerarenopleiding van de UA namelijk niet in slaagt, dan is het wel om je enthousiast te maken om het onderwijs in te gaan. De opdrachten zijn keer op keer onzinnig: zo moesten we onder andere een collageopdracht maken waarvoor een zesjarige zich nog zou schamen en Zweedse kooklessen uitschrijven in het teken van een fictief uitwisselingsproject op een fictieve school met eveneens fictieve leerlingen.

De feedback die je krijgt tijdens deze opleiding is werkelijk doordrongen van didactische woordenkramerij en weinig constructief. Als ze niet beginnen te vitten over het feit dat er niet tot op de minuut op je lesvoorbereiding staat hoe je les zal verlopen (en hoe kun je nu zoiets op voorhand weten?), dan hebben ze tijdens de stageles zelf wel wat aan te merken op een bank die enigszins scheef stond ten opzichte van de andere (verstoring van het harmonieuze klasgeheel, heet dat dan zo mooi verwoord in termen van classroom management). Ook trachtte men mij met vergeefse moeite bij te brengen dat je een les Engels absoluut nooit met een ‘íntroduction' mag beginnen maar moet opteren voor een ‘pre-activity', wat in wezen dus geen ene moer verschil uitmaakt, buiten de naam dan die je aan het ding geeft.

De grootste bron van ergernis is echter de ongeschreven wet dat alles op papier moet staan, wat een van mijn medestudenten destijds treffend verwoordde als “het verwetenschappelijken van lucht”. Continu wordt er van je gevraagd om je eigen groeiproces op papier te zetten, zogenaamd om te zien hoe je evolueert als leraar. Onzin natuurlijk, want of je nu duizend zelfreflecties schrijft of niet, als je niet begaan wilt zijn met leerlingen ben je gewoon niet geschikt om les te gaan geven.

Ikzelf sta nu voor het eerste jaar voltijds in het onderwijs en wat ik verwachtte kwam uit: op drie maanden tijd heb ik als lesgever meer bijgeleerd dan wat ze je er op één of twee jaar AILO aan didactische onzin kunnen instampen. In de les pak je het grotendeels aan zoals je zelf wil, al zit je hier ook wel met handboeken en jaarplannen die je moet volgen. Het contact met leerlingen geeft je ook vaak veel voldoening, al komen oude ergernissen gauw weer bovendrijven als je de ene nutteloze vergadering na de andere moet bijwonen, en als je op maandag voor de zoveelste keer weer een stapel formulieren in je vakje terugvindt.

Leer je iets bij door de lerarenopleiding? Aanvankelijk meende ik van niet, maar het heeft me geleerd met onzin en paperasserie om te gaan, want dat blijkt nu eenmaal onlosmakelijk met de job van leraar verbonden te zijn. Ben ik de AILO-mensen daar dan dankbaar voor? Absoluut niet, want ze knuppelen gemotiveerde leerkrachten in spe op voorhand al dood met ergernissen die je nog jaar in jaar uit zal moeten dulden als leerkracht.

De raad van bestuur (voorzitter: Prof. A. Verschoren) is het hoogste beslissingsorgaan. Zij keurt het jaarverslag en de jaarrekeningen goed, stelt de begroting op, benoemt de professoren, stippelt de strategische koers van de universiteit uit en controleert de onderliggende organen. Vermits de raad van bestuur gemiddeld 6 à 7 keer per jaar samenkomt, wordt de meer operationele leiding waargenomen door het bestuurscollege. Het bestuurscollege staat rechstreeks onder de raad van bestuur en bereidt beslissingen van de raad van bestuur voor, geldt als beroepsinstantie in tuchtzaken, benoemt personeelsleden (bepaalde voorwaarden) en is het hoogste orgaan inzake de dagelijkse leiding van onze universiteit.

Het bestuurscollege wordt voorgezeten door de rector (Prof. F. Van Loon) en als leden zetelen de drie vice-rectoren, de algemene beheerder en 1 lid van de 4 geledingen (ZAP = Zelfstandig Academisch personeel; AAP = Assisterend Academisch personeel; ATP = Administratief en Technisch personeel en de studenten). De rector wordt ondersteund vanuit het rectoraat.

De voorbereiding van de meeste beslissingen van het bestuurscollege gebeurt ofwel in het college van beheer, ofwel in de drie grote adviesraden, die elk onder leiding van één van de vice-rectoren staan: de onderwijsraad (Prof. J. Denekens), de onderzoeksraad (Prof. D. Van Dyck) en de raad wetenschappelijke en maatschappelijke dienstverlening (Prof. B. Cantillon).

De onderwijsraad adviseert het bestuurscollege en de raad van bestuur in onderwijskundige aangelegenheden, zoals de goedkeuring van curricula, het examenreglement, de indeling van het academiejaar, enz. Verder staat de onderwijsraad ook in voor het uitstippelen van het onderwijsbeleid en voor de uitvoering daarvan, samen met de faculteiten. In de onderwijsraad zetelen 7 studenten, naast 7 assistenten en 7 professoren.

De onderzoeksraad staat in voor het bepalen en uitvoeren van het onderzoeksbeleid van de UA. De raad wetenschappelijke en maatschappelijke dienstverlening overkoepelt verschillende stuurgroepen zoals duurzame ontwikkeling, gelijkekansenbeleid, enz.

De administratieve departementen worden geleid door het college van beheer. Onze universiteit telt drie beheerders: een algemeen beheerder (Prof. B. Heijnen) verantwoordelijk voor de algemene leiding en infrastructuur; een beheerder financiën en studentgerichte diensten (M. Decancq) en een beheerder personeel en ICT (S. Simon). Zij leiden alle administratieve diensten. Daaronder vallen bijvoorbeeld de dienstverlening qua computers en openingsuren van computerklassen. Onder het college van beheer valt het departement studentgerichte diensten dat voor studenten toch belangrijk is. Met als departementshoofd B. De Loght staat dit departement in voor studieadvies, studentenrestaurants, de studentenkoten, het studentensecretariaat (inschrijvingen), sport enz. Boven dit departement staat nog de sociale raad met een gelijke samenstelling uit academische overheid en studenten. Dit orgaan staat in voor het bepalen van de strategische doelstellingen binnen de hele sociale sector en het vastleggen van de begroting. De leden van VUAS vertegenwoordigen de studenten in de sociale raad.

Om het nog wat ingewikkelder te maken, bestaan er buiten de reeds vermelde adviesorganen nog verschillende andere: het college van decanen (coördinatie centrale en decentrale leiding), personeelsoverlegorganen en sinds kort de studentenraad. Sinds de fusie is er ook de autonome overkoepelende studentenvereniging van de hele UA, VUAS.

De studentenraad is vanaf dit jaar door het van kracht worden van het participatiedecreet nieuw in het leven geroepen. Vorig jaar bestond de studentenraad uit alle verschillende studentenvertegenwoordigers in alle mogelijke organen. Deze was vooral bedoeld als informeel overlegorgaan tussen de top van de universiteit en de studenten. Uiteraard hebben we in de nieuwe structuur dit orgaan behouden, maar moeten omdopen naar studentenoverlegcomité.

De studentenraad bestaat vanaf dit jaar uit 15 leden: de 3 vertegenwoordigers in de raad van bestuur, 1 vertegenwoordiger per faculteit en 5 vrij verkozen leden. Uiteraard zitten we nu nog maar in de opstartfase, maar de studentenraad heeft volgens het participatiedecreet wel grote bevoegdheden toegewezen gekregen. Zo moet ze bijvoorbeeld verplicht geraadpleegd worden ivm. het examenreglement, de indeling van het academiejaar, de bepaling en besteding van de inschrijvingsgelden, de regels inzake internationale mobiliteit, het beleid inzake kwaliteitszorg, de taalregeling, de evaluatie van het academisch personeel inzake onderwijs en de besteding van de sociale toelagen. Verder mag de studentenraad over alle aangelegenheden die studenten aanbelangen advies uitbrengen, waarna de bevoegde organen of personen moeten antwoorden. Je merkt onmiddellijk dat goed contact met de vertegenwoordigers in de faculteiten, onderwijsraad en sociale raad noodzakelijk is.

De studentenraad zal binnen twee weken voor de tweede maal samenkomen om de aandachtspunten voor dit jaar te bepalen. Het is ons opzet om een goede communicatie naar de studenten op te zetten, om zo iedereen op de hoogte te houden van de genomen beslissingen, maar ook om iedereen de mogelijkheid te bieden aandachtspunten op de studentenraad te brengen. Hieronder staan de namen van de leden van de studenten. Iedereen kan op zijn UA-webmail bereikt worden.

Naast de studentenraad worden de studenten extern en intern (sociale raad) vertegenwoordigd door VUAS, de verenigde UA-studenten. Onder VUAS vallen de verschillende overkoepelende studentenverenigingen per campus: ASK, Stuwer en Unifac. Zij verzorgen verder samen met de andere studentenclubs de studentikoze werking op en rond de campus. Alle praesessen en vice-praesessen voor zowel de binnen- als de buitencampussen worden verenigd in de kringraad, de studentikoze vergadering, voorgezeten door de voorzitter per koepel.
Buiten de UA-vertegenwoordiging zorgen zowel de studentenraad als VUAS voor een vertegenwoordiging binnen het studentenoverlegcomité (overleg met het stadsbestuur) en ASRA (de studentenraad van de associatie – overleg met de hogescholen).

Zoals je waarschijnlijk al hebt gemerkt, is de organisatie van onze universiteit niet evident. Het is vooral belangrijk te onthouden dat er acht top-figuren bestaan, die samen met de overlegorganen de universiteit sturen. De algemene belangen van de studenten worden door VUAS en de studentenraad vertegenwoordigd, waarbij alle studentenvertegenwoordigers apart ook een grote constructieve bijdrage leveren.

Dan zijn er nog de decentrale besturen, die dichter bij de student staan, op het niveau van de faculteiten. Elke faculteit heeft een faculteitsraad/algemene faculteitsvergadering (FR), die wordt voorgezeten door de decaan van elke faculteit. In de FR zetelen professoren, assistenten, administratief personeel en studenten. De FR is het hoogste beslissingsorgaan van de faculteit, bevoegd voor het aanstellen van personeel, de invulling van onderwijs en onderzoek, het opmaken van de begroting enz. Zoals op centraal niveau bestaan er naast de faculteitsraad ook een onderwijscommissie en een onderzoekscommissie die elk op hun domein instaan voor de implementatie en evaluatie van het beleid. De onderwijscommissie is voor studenten die met onderwijsproblemen geconfronteerd worden de belangrijkste instantie, want zij kan hierover onmiddellijk uitspraak doen. Deze commissie stelt bijvoorbeeld de studieprogramma's op en controleert in eerste instantie de haalbaarheid voor de studenten. In geval van problemen kan je de studentenvertegenwoordigers in de onderwijscommissie contacteren, de voorzitter van de onderwijscommissie of de CIKO medewerking. Deze laatste is een extra administratieve kracht die instaat voor de kwaliteitsbewaking van het onderwijs en die onafhankelijk problemen moet detecteren. Voor examenproblemen moet je wel bij de ombudspersonen zijn.

Zo, tot hier het lange, maar geloof me, toch nog beknopte overzicht van de structuren binnen de UA. Binnenkort zullen we jullie vanuit de studentenraad een overzicht geven van de stand van zaken. De officiële berichtgeving van VUAS gebeurt via de individuele campusbladen.
Natuurlijk zijn al jullie suggesties welkom en nog voor de examens zullen wij op Blackboard terug het forum van de studentenraad oprichten, zodat we gemakkelijk te bereiken zijn.

Volgende keer zullen we niet meer zo beschrijvend, maar kritischer zijn!

Michael Verdonck
Voorzitter Studentenraad
0494/94.34.62

Is de vijandigheid te wijten aan een verschil in godsdienstige strekkingen waarvan u stamt?

Kerstman Iedereen weet dat mijn geestelijke vader een commercieel bedrijf is. Het zaad dat mij verwekte, zijn als het ware de pareltjes uit een glas ijsgekoelde Coca Cola. Ik kwam naar boven gebruist in een nieuwe wereldorde. Ik denk dat mijn collega het symbool is van een oude wereldorde; koloniaal, conservatief en katholiek.

Sint Je kan van Coca Cola ook een religie maken, waarbij de winst centraal staat. De kerstman komt wel opdraven, maar kijkt niet om naar de kinderen. Hij heeft enkel een dollarteken in zijn ogen, hoe spijtig dat ook is. Ik ben een heilig man, en bij mij is tenminste alles onderbouwd. Neem nu die zwarte pieten, de mensen kijken er wel eens raar van op, maar ik vind dat een teken van integratie, een teken dat de multiculturele samenleving een feit is. Bij mijn volslanke collega is en blijft het een PR-stunt.

Kerstman Ik denk dat u gewoon een beetje passé bent.

U bent niet bepaald verdraagzaam tegenover elkaar?

Sint Ik denk dat er bewust een periode tussen ons in zit. En dan ook terecht dat de Kerstman na Sinterklaas komt. Op sommige plaatsen zijn ze dan nog met Sint-Maarten aan komen draven. Ik ben oud en wijs genoeg. Ik laat de kerstman en co gewoon doen.

Kerstman Ik vind het inderdaad vrij frustrerend dat ik tot 6 december moet wachten om met mijn bullen op de proppen te komen. Serieus veel commercieel interessante ruimte wordt hier geblokkeerd door een monopolie van de Sint. Ik ga het eerlijk zeggen: er zijn overnameplannen...

Het zaad dat mij verwekte, zijn als het ware de pareltjes
uit een glas ijsgekoelde Coca Cola.

Het getuigt toch van weinig respect om de goede heilige man die al zoveel honderden jaren de barre wintermaanden voor de kinderen draaglijker maakt doodleuk te willen elimineren.

Kerstman Ik wil mijn collega ook niet afschaffen. Ik heb veel bewondering voor wat hij gepresteerd heeft. Maar we zitten nu eenmaal rond deze periode telkens met een conflict. Al tientallen jaren houd ik hierover mijn mond, en ook nu ga ik er geen polemiek van maken.

Maar vroeg of laat neemt u hem over.

Kerstman Als het erop aan zal komen dat een van ons beiden moet wijken, dan zal het de sterkste zijn die zal overleven.

Sint Ik vind dat we elk een eigen niche in de markt hebben. Daarom ben ik er stellig van overtuigd dat ik zal kunnen blijven bestaan.

Old timers

Sint, u vaart met een boot en Kerstman, u rijdt met rendieren. Wordt het geen tijd om die oubollige vervoersmiddelen up te daten?

Sint Voor Antwerpen, met haar wereldhaven, is en blijft de boot een ideaal vervoersmiddel. Zeker nu, met al die wegenwerken.

Kerstman Lieve Sint, ik denk dat bedoeld wordt dat het concept van de stoomboot verouderd is.

Sint U vindt dat verouderd. Ik vind dat juist heel vernieuwend. Als je kijkt naar hybride wagens, dan vind ik stoom nog zo'n gek idee niet.

Kerstman Ik begrijp dat mijn collega voor de retro stijl is. Tenslotte zijn al die katholieken daarin wat conservatiever. Mijn slee, met toch wel twaalf rendieren onder de motorkap, wordt mij aangeboden door mijn sponsor Coca Cola. Ik ben er zeer over te spreken.

Sint Ik vind het spijtig dat mijn collega vervallen is in de truken van de platte commercie. Ik heb mijn eigen imago, ik blijf me daar ook aan vasthouden. Je kan wel innoveren, maar gewoon meelopen is toch maar zielig.

Sint, het brugpensioen is niet aan u besteed, maar wordt het niet stilaan tijd om de fakkel door de geven?

Kerstman De fakkel is wel een vrijzinnig symbool. De staf doorgeven zou meer gepast zijn.

Sint Welke jongere wil vandaag de dag nog op een dak rondcrossen met zwarte pieten en een wit paard? Het probleem is dat er gewoon geen kandidaten zijn. Ik vrees dat ik nog zeker duizend jaar deze taak op mij zal moeten nemen. Iedereen moet de dag van vandaag langer werken, dus geldt dat ook voor mij.

Gaat uw paard het nog zolang uithouden?

Sint Het dier heeft een symbolische waarde en spreekt de kinderen sterk aan, daarom hoop ik er nog lang beroep op te kunnen doen. Maar misschien dat binnen tweehonderd jaar het paard verdwenen is, wie zal het zeggen? Als ik tegenwoordig GAIA bezig hoor, dan kan dat niet dat dat beestje zoveel risico's loopt. Hetzelfde geldt ongetwijfeld voor Rudolf, het rendier met de rode neus. Het alcoholische rendier mag niet worden afgeschaft.

Kerstman Rudolf is een geval apart.

Heimat

In hoeverre kan u nog rekenen op de steun van een achterban in de respectievelijke landen waar u vandaan komt, Spanje en Noorwegen?

Sint Daar gaat u in de fout. Ik kom uit Turkije. Ik vind het zeer positief dat Europa ernaar streeft om Turkije op te nemen. Of beter, dat Turkije ernaar streeft om ingelijfd te worden bij de Europese Unie. Afkomstig uit Batara, ben ik bisschop geweest in Mira. Hoe het komt dat iedereen denkt ik uit Spanje kom? Mijn zwarte pieten, die ook al honderd jaar meegaan, komen uit Spanje. Zij waren gewend om pofbroeken te dragen aan het hof. Ook de fiere Andolousische paarden komen uit Spanje. Zo is de bal aan het rollen gegaan.

Kerstman Hebt u dan een verblijfsvergunning of bent u hier illegaal?

Sint Ik ben enkel op doortocht, voor verdere commentaar moet u zich wenden tot mijn advocaat.

Kerstman Ik ben niet afkomstig uit Noorwegen. Mijn uitvalsbasis situeert zich aan de Noordpoolcirkel.

Uw land smelt dus stilaan weg.

Kerstman We hebben inderdaad last van de opwarming van de aarde. We kunnen ook minder en minder ijsberen schieten om speelgoed van te vervaardigen. Ook het aantal zeehondjes dat we kunnen neerknuppelen vermindert zienderogen. Een achterban heb ik niet echt. Ik leef namelijk totaal geïsoleerd.

Als men zijn schoen klaarzet, denkt men altijd dat het een Timberlandpantoffel moet zijn

Sokken en schoenen

Voor Sinterklaas leggen de kinderen rapen, wortelen en suikerklontjes klaar en de Kerstman wordt niets gegund.

Kerstman Er hangt een sok en die steek ik vol. Het is niet omdat ik iets commerciëler ben dat ik ooit een kind zou vergeten. Ik steek iedere sok vol die ik tegenkom. Die raap, symbolisch of niet, gaat het verschil niet maken.

En zij die sok nog schoen dragen, hoe bedeelt u hen?

Sint Ik maak geen onderscheid tussen rang of stand. Staat er een schoen of een versleten sandaal, iedereen krijgt een cadeautje. Dat is een misvatting van de Westerse cultuur. Als men zijn schoen klaarzet, denkt men altijd dat het een Timberland-pantoffel moet zijn, maar voor mij is een tekening in het zand evengoed. Uiteindelijk zijn de zak en de roe ook veeleer symbolisch bedoeld en vaak opgeblazen door de media. Iedereen krijgt iets.

De geschenkjes die u weggeeft, zijn die ethisch verantwoord?

Kerstman Het gaat niet zozeer om wat je vraagt, het gaat erom in hoeverre je in me gelooft. In de eerste plaats gaat het om het verlangen naar de cadeautjes, niet zozeer het ontvangen ervan.

Sint Inderdaad. Kinderen schrijven een brief waarin ze bepaalde verwachtingen koesteren. De vreugde en de spanning die errond hangen doen iedereen toch het meeste plezier. (merk op hoe beiden de vraag handig ontwijken, nvdr.)

Van harte

Wat geven jullie aan elkaar cadeau?

Kerstman Zes en half op tien.

Sint,wat legt u zoal in het stinkend schoeisel van de Kerstman?

Sint Ik herinner me toch dat hij een nieuwe set belletjes heeft ontvangen vorig jaar. Ik heb ook zijn slee laten verlagen. Ik vond dat hij een nieuwere look moest hebben. Velgen, een spoiler en toch niet onbelangrijk een muziekinstallatie. Het was een eerder jongensachtig cadeau.

Kerstman Eén dat ik ten zeerste kon appreciëren. Trouwens vorig jaar heb ik naast de gebruikelijke wortels en bieten ook een tube schimmelwerende zalf aan de Sint gegeven, waar ook ikzelf reeds dankbaar gebruik van heb gemaakt.

Wat verlangt de gemiddelde student van de goede heilige man?

Sint De studenten leiden een leventje apart. Ik voel me steeds welkom op de campussen hier in het Antwerpse. Ook het feit dat ze zich als mij verkleden om zo hun mede-studenten te amuseren kan ik wel appreciëren. De gemiddelde student verlangt volgens mij niet meer dan een vleugje humor, wat gezelligheid en amusement.

Kerstman Laten we eerlijk zijn. Er worden toch meer fratsen uitgehaald met kerstmutsen dan dat het geval is met mijters.

Heren ik bedank jullie beiden voor dit interview. Laten we afsluiten voor u elkaar in de baard vliegt.

Met dank aan Jan Decleir en Gert Van Langendonck

Dat het gebouw “pedant, kitcherig en aan de jaren 60 ontsproten” zou zijn lijkt mij een aberrante uitlating. Het is toch wel erg gesteld met de man als hij ook al niet van ronde vormen houdt! Ze zouden oneconomisch en onefficiënt zijn. Ik moet er op wijzen dat er bouwwerken zijn waar de ronde vorm dominant is en die zeer efficiënt blijken te zijn. Zo werd op het eiland Islay in Schotland (in Bowmore) een kerk gebouwd waarin geen enkele, maar dan ook geen enkele, hoek voorkomt, dit opdat de duivel geen kans zou krijgen zich in de kerk te verbergen. En naar het schijnt heeft zich daar nooit een duivel gemeld. Met enig inzicht in de architectuurgeschiedenis zou de auteur zich trouwens een hele trits van ronde gebouwen voor de geest kunnen toveren zoals bekende skioordhotels (toch bedoeld om super-efficiënt te zijn!), diverse musea zoals het Guggenheim museum enz. Maar het G-gebouw is blijkbaar niet efficiënt genoeg om er de wiskunde in te bedrijven! Wiskunde en ... efficiency. Was het niet een Society for Pure Mathematics die op het jaarlijks banket in een Engelse elite-universiteit de toast uitbracht: “To pure mathematics, may they never be of any use to anybody!”

Akkoord, de krantenknipsels over drugs in de Jan Fabre-zaal storen mij ook en ik kan er zelfs niet om lachen, maar die zijn dan wel het produkt van één der huidige “catacomben-bewoners” – en blijkbaar geduld door de anderen – die zichtbaar minder discipline en respect opbrengen voor hun omgeving dan de vorige bewoners, die blijkbaar wel het onderscheid kenden tussen ad valvas-faciliteiten en muren van vergaderzalen en klaslokalen.

Maar nu het vernietigende verdict van de nieuwe kunstpaus: het G-gebouw herbergt een “grote collectie middelmatige kunstvoorwerpen”. Merci. Laten we wel wezen: iedereen heeft het recht gelijk welk kunstwerk lelijk of oninteressant te vinden en kunstbeleving is zeer persoonlijk. Maar de kunstenaars aanwezig in gebouw G, w.o. Jan Fabre, Philip Vandenberg, Pol Bury, Jan Cox, Reinhoud, Hugo Claus, Pierre Alechinsky op een hoop van middelmatigheid samenvegen geeft blijk ofwel van een absoluut gebrek aan elementaire kennis van de kunstscène ofwel van een grenzeloze pretentie en arrogantie.

Een door mij verzorgde becommentarieerde rondleiding voor de nieuwe bewoners van gebouw G had steller blijkbaar niet nodig. Dit zou een gepast moment geweest zijn om zijn diepzinnige overpeinzingen over de aanwezige kunst te ventileren.

Het gebouw wordt gedomineerd door monumentaal werk van Pierre Alechinsky, één der belangrijkste nog levende Belgische kunstenaars, aanwezig in de belangrijkste musea in alle windstreken van de wereld.

De 32 pagina's van dwars zijn ontoereikend om zelfs zijn samengevatte biografie te publiceren. Een indrukwekkende retrospectieve tentoonstelling in dat ronde, uiteraard inefficiënte Guggenheim-museum in New York, zou daarin maar één lijntje zijn!

Nooit had de UA zich dergelijk werk kunnen veroorloven zonder de verregaande generositeit van de kunstenaar, die nauwelijks de kostprijs van het werk aanrekende. In de ULB bedacht men hem met een eredoctoraat; voor onze kunstpaus kan hij het stort van de middelmaat op. Stank voor dank!

Ik vraag me trouwens af met welke kunstwerken de kunstpaus zich zelf omringt. Als die er überhaupt zijn! Zo ja, dan valt misschien te overwegen de talrijke externe groepen (service-clubs, vrienden van musea, academies...) die het wél de moeite vinden onze kunstcollectie te komen bezoeken de identiteit mee te delen van ons kunstorakel, dat er zeker een punt van eer zal van maken hen te laten mee genieten van zijn acquisities en kennis van de kunstwereld.

Of was gebouw G met “zijn gevaarlijke kloven aan de randen” (Jesus!) en de kunstcollectie maar een alibi om een paar frustraties weg te “schrijvelen”? Hopelijk is hij daar dan in geslaagd.

em. Prof. Dr. Emile Vanlommel
Ere-vice-rector RUCA
Voorzitter Kunst op de Campus UA

Maar nu zijn ze weg. Niet ten hemel gevaren, of opgesist als een bruistablet op deze ketterse universiteit, maar heel eenvoudig en profaan opgehaald door de technische dienst. Ik mis ze wel een beetje. Je merkte ze niet op toen ze er nog waren, maar ze leefden toch ook met je mee als de les een dipje kende. En je kon toch nog naar iets vertrouwds kijken als de prof je doordringend aanstaarde bij een mondeling examen. Misschien heeft diezelfde prof er in het geheim nu nog wel eentje hangen in zijn bureau, achter een schilderij of zo. Zulke dingen gedijen tenslotte het beste als ze verboden worden. Clandestien komt het christendom toch wat beter tot haar recht.

Er moet een reden zijn waarom Jezus zijn kruis mocht inpakken, maar veel woorden zijn er hoogstwaarschijnlijk niet aan vuil gemaakt, getuige zijn stille aftocht vlak voor Kerstmis. Actief pluralisme, de intentie van de UA om alle levensbeschouwingen een plaats te geven, kan er niet veel mee te maken hebben. Dan hang je toch een halve maan naast het kruisbeeld, of dan praat je daar toch eerst even over. Het minste wat je kan doen is even vragen: “Ziet iemand die Jezus nog hangen of mag hij meteen weg?” Misschien wekte Jezus wel ergernis. Dat bracht hem tenslotte op het kruis en twee millennia later dus van het kruis.

Eigenlijk is het Jezus zijn eigen schuld. Hij zei tenslotte “Mijn tijd is nog niet gekomen ... (Joh 7,6)”. En in plaats van alleen maar te hangen had hij beter nog iets nuttigs gedaan. Een bordje met “nooduitgang” vasthouden bijvoorbeeld of via een ingenieus luidsprekertje de pauzes aankondigen met bijbelse citaten. Uiteindelijk moest iemand het wel opvallen dat hij nutteloos was. En dan moet je gaan natuurlijk, dat is de wet. Tom Waits had hem al flink gewaarschuwd: “Come down off the cross, we can use the wood” (Mule variations).

Binnenkort moet ieder personeelslid een prikklok gebruiken om de werkuren te tellen. Dat was al de gewoonte in de buitencampussen. Het is een beetje strikt, maar wel efficiënt en je kan op die dingen zelfs de tijd aflezen. Toevallig is er net plaats voor vrijgekomen aan de muur. Jezus zelf voelde het lang geleden al afkomen: “Mijn tijd is nog niet gekomen, maar voor jullie is iedere tijd goed. (Joh 7,6)”.

Reacties op dit artikel lees je hier en hier.