Wie dacht dat er op onze aller geliefde UA nooit geswingd wordt, heeft het mooi mis! Velen beseffen het misschien niet, maar sinds 1989 worden de nodige stemdeugden ook op uw universiteit niet geschuwd. Het Universitair Koor Antwerpen (UKA voor de vrienden) staat zelfs open voor alle vrijwilligers die hun fysiologische resonantieruimte willen aanwenden om driemaal per jaar een bepaalde kapel of zaal met de nodige hemelse vibrato’s te vullen.
Nadat Frans Cuypers er in 1992 de brui aan gaf, mocht Dirk De Nef het steeds even glimmende dirigeerstokje van het UKA wekelijks laten luchtdansen. Sinds De Nef afstudeerde aan zowel het Antwerpse als het Brusselse conservatorium, is hij zomaar even docent aan het Lemmensinstituut, leraar aan enkele muziekacademies, dirigent van Arti Vocali en het Leuvens Universitair Koor alsook lid van het vocaal ensemble Kompakt. Daarnaast is hij een felbegeerd en letterlijk geprezen componist die bijvoorbeeld in 1995 het verplichte werk voor de halve finale van de Koningin Elisabethwedstrijd pende. Laat dit indrukwekkende curriculum vitae echter niemand beïnvloeden: bij het UKA gaat alles er naar eigen zeggen op amusante en ludieke wijze aan toe, zowel bij de stemvorming als tijdens het inoefenen van het bewust zeer afwisselende repertoire zelf.
Inderdaad: het UKA zou het UKA niet zijn als het geen verschillende muzikale genres onder handen wilde nemen. Naast traditionele klassieke muziek en oude polyfonie worden ook wereldse muziek, musicals en moderner werk verre van geschuwd: een gevarieerd programma wordt met andere woorden steeds hoog op de muziekstandaard gepositioneerd. Onder de leuze ‘kwaliteit als uitgangspunt, gezelligheid als stimulans’ heeft het koor ondertussen een aanzienlijk repertoire opgebouwd. Door altijd professionele musici in te schakelen bracht het UKA de laatste achttien jaar onder meer werk van Vivaldi, Brahms, Schubert, Pergolesi, Purcell en vele anderen ten gehore, evenals de musicals West Side Story, Cats en Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat.
Als klap op de vuurpijl heeft het UKA een steeds openstaande vacature voor gemotiveerde glottale talenten: studenten, assistenten, alumni, personeelsleden of docenten zijn allen welkom, evenals complete buitenstaanders van de UA. En voor de mogelijk ambitieuzen onder u die ondertussen het bos niet meer door de bomen (durven) zien: niet getreurd! Noten kunnen lezen is namelijk geen vereiste om lid te worden van het koor. Meer nog, enig mankement aan ervaring of vooropleiding wordt probleemloos gecompenseerd met de nodige inzet en ieders persoonlijke muzikaliteit. Wees andermaal gerust, van denigrerende stemtesten of modulatiemartelingen is er bij het UKA geen sprake: elke vocale scherpschutter wordt gewoon ingedeeld bij het koorgedeelte dat hem of haar het beste ligt en toelaat op de meest comfortabele manier de stembanden alom te laten zegevieren.
Wanneer u dit leest, zal u de open repetitie van 19 februari op een haartje gemist hebben, maar laat dat geen domper op de muzikale vreugd zijn: men kan steeds bij het UKA binnenwippen om kennis te maken met het zangniveau of de algemene manier van werken, dus drempelvrees is niets meer dan onnodige stress. Lidgeld wordt overigens niet gevraagd en alle partituren worden gratis en voor niets te uwer beschikking gesteld. Naast een sociale ingesteldheid eist het UKA dan ook enkel dat geïnteresseerde stembandacrobaten steeds op repetities aanwezig zijn om de nodige wanpraktijken te vermijden. Onoverkomelijk blijkt dit alles echter niet: een wekelijkse samenkomst op maandagavond van 17u45 tot 19u15 in het Hof van Liere is de enige 'verplichting'. Opdat iedereen zich thuis zou voelen, worden er zelfs geregeld sociale 'buiten-koor'-activiteiten gepland. Bij deze: zich aangesproken voelende badkamerjodelaars, expressief neuriënde toonladdervirtuozen, rondwandelende tremolo’s en andere kloeke barden: verenigt u, en wel snel.