De hele LOKO-affaire drukt een vinger op de zere wonden van de Vlaamse Vereniging van Studenten. De organisatie mag dan wel hoog aangeschreven staan bij het kabinet en de commissie Onderwijs van het Vlaams parlement voor haar lobbywerk ten behoeve van de student, de meeste studenten hebben nog nooit gehoord van hun belangenbehartiger bij de overheid. Deze redacteur is het dan ook een beetje beu om, telkens er een artikel over VVS moet worden geschreven, eerst een alinea uitleg te moeten geven over wat voor een beest dat nu weer precies was. Zelfs bij de studentenraden is de organisatie niet altijd even bekend. Van de 28 erkende studentenraden in Vlaanderen zijn er maar 18 lid van VVS (tot voor kort dus 19). Ook de belangstelling van onze eigen studentenraad voor VVS is relatief nieuw.
VVS zou er dus goed aan doen om zich niet alleen naar de wetgevende instanties te profileren, maar ook en in de eerste plaats naar de student. Het is inderdaad waar dat onderwijsbeleid niet de meest sexy materie is, maar het is ook de taak van VVS om deze zaken die iedere student aanbelangen op een concrete en verstaanbare manier naar haar achterban te vertolken. Nu worden er op Algemene Vergaderingen te vaak standpunten ingenomen waar meer dan de helft van de Vlaamse studenten zich moeilijk iets bij kan voorstellen.
Het is niet omdat er nu al een aantal jaar een decreet bestaat met betrekking tot studenteninspraak, dat deze strijd voorgoed is gestreden. Studenten vormen het hart van elke instelling voor hoger onderwijs en dienen als volwassenen ook ten volle betrokken te worden in het bestuur van hun instelling. VVS heeft nog enorm veel werk om de studenten te helpen de kansen die door dit decreet worden gecreëerd maximaal te benutten. Nog al te vaak verlopen de verkiezingen van onze studentenvertegenwoordigers zonder enige vorm van inhoudelijk debat en kan een vertegenwoordiger op de Algemene Vergadering van VVS om het even wat uit zijn botten slaan en dat in naam van alle studenten van zijn instelling.