Voor de burgeroorlog was Libanon zeer welvarend. Grote bedrijven vestigden zich in het land en het toerisme bloeide volop. De concentratie van diensten in Beirut zorgde echter voor een migratie van het platteland naar de hoofdstad. Hierdoor verzwakte de landbouwsector en nam het aantal armen in de stad toe. De burgeroorlog (een conflict tussen christenen en moslims) die woedde van 1975 tot 1989, zorgde voor een ineenstorting van de economie. Hierdoor stegen zowel armoede als corruptie enorm.
Van verleden naar heden
Nu is er een grote emigratie als gevolg van het einde van de oorlog en door een verdere verslechtering van de arbeidsomstandigheden. De kloof tussen arm en rijk wordt steeds groter. Hierdoor verdwijnt geleidelijk de middenklasse.
Bij de vestiging van de staat Israël in 1948 weken een groot aantal Palestijnen uit naar Libanon. Ook nu zorgt het conflict in Israël/Palestina nog steeds voor een grote toestroom van vluchtelingen in Libanon. De aanwezigheid van deze vluchtelingen, die in sterk bewapende kampen leven, doet het conflict tussen de verschillende godsdiensten opnieuw oplaaien: de moslims zijn voor asiel van Palestijnse vluchtelingen en de christenen tegen. Ondanks de steun van de Libanese moslims blijven de Palestijnen een tamelijk geïsoleerde bevolkingsgroep met weinig rechten. De situatie in Irak heeft geen directe gevolgen voor Libanon, maar de verhoogde Amerikaanse druk op Syrië heeft wel degelijk een invloed. Alle politieke en religieuze partijen in Libanon veroordelen echter de buitenlandse politiek van Bush.
Toekomst vol vragen
Toch zou de recente Amerikaanse en internationale druk op Syrië en ook Iran een positieve invloed kunnen hebben op het vredesproces in het Midden-Oosten, en dus ook in Libanon. Maar zoals de oorlog ons heeft getoond, is speculeren over de toekomst nutteloos in een regio die door chaos wordt beheerst.