Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten te hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze editie buigen we ons over matineus. 

To hate or not to hate? Niemand vroeg het, maar het antwoord is meestal van wel. Het is niet omdat ik maandelijks dit hekelschrift neerpen dat ik daarom ook een hater ben. In wezen ben ik de meest optimistische persoon binnen de redactie – alleen zet ik die versie van mezelf even aan de kant wanneer het nodig is. Het is namelijk beter om je frustraties te uiten dan om ze op te kroppen. 

Donderdag 22 december 2023, het is een dag die ik niet snel zal vergeten. Tussen het zuipen door zocht ik verlichting in een goede kaaskroket. Net daar, terwijl ik er niet op voorbereid was, brak mijn hart in tweeën. Tussen mij en mijn geliefkoosde kaaskroketten in de vitrine hing een papier dat mij het trieste nieuws aankondigde: dit zouden mijn laatste kaaskroketten van De Jean worden. De grote vragen van de mensheid: Is er een leven na de dood? Is er een studentenleven na De Jean?

In het hedendaagse Hollywood, waarin spektakelgerichte epen en blockbusters de norm zijn, bestaan er nog maar weinig ‘auteurs’, filmmakers met een eigen unieke en herkenbare filmstijl. Als we de geschiedenis in duiken, kennen we zo onder andere Orson Welles, Akira Kurosawa en, van eigen bodem, Chantal Akerman. Vandaag de dag vallen vooral de kleurrijke postkaartjes van Wes Anderson op.

Beloofde jij jezelf op 1 januari dat je elke maand een boek zou lezen, maar staat je hoofd daar niet naar tijdens de blok? Verslind je klassieker na klassieker, maar zijn Shakespeare of Agatha Christie te zwaar tussen het studeren door? Of heb je simpelweg zin om je studieboeken in te ruilen voor ontspannende lectuur? Jeugdboeken to the rescue! Ze lezen vlot, zijn vaak ook nog eens steengoed en het heerlijke nostalgische gevoel krijg je er zomaar bij. Als fanatiek jeugdboekenlezer dook ik in mijn boekenkast op zoek naar mijn favorieten.

Waar is de Studentenraad zoal mee bezig? Haar roze logo verschijnt te pas en te onpas in de mailbox, maar wat doet ze naast mailen? Op welke manieren beïnvloedt ze het dagelijks leven van de student? Om daarachter te komen neust dwars in de projecten van de Studentenraad. Deze editie vertelt voorzitter van de Studentenraad, Laurens Verhaegen, over de stuververkiezingen.

Het proffenprofiel toont professoren zoals je ze nog nooit zag: als mensen. Deze maal ging dwars op bezoek bij professor Marleen Goethals. Zij heeft er reeds een gevulde carrière als stedenbouwkundig ontwerper op zitten. In 2013 maakte ze de stap naar de academische wereld en werd ze lector in de master Stedenbouw en ruimtelijke planning. dwars stal een uur van haar kostbare tijd voor een gesprek over Suriname, misdaadseries en wat een professor kan leren van haar studenten.

Er is maar één ding beter dan een blokpauze in het zonnetje: een blokpauze in het zonnetje met het perfecte broodje. Wat is dat perfecte broodje en waar vind je het? Met mijn notitieblok in de aanslag trok ik langs de broodjeszaken in de Antwerpse studentenbuurt met een eenvoudige vraag: welk vegetarisch broodje raad je me aan? Als zelfverklaarde foodrecensent – ik had een foodblog toen ik acht jaar oud was – legde ik de broodjes op de figuurlijke rooster.

‘Joepie, gentrificatie!’ Die graffiti stond in 2016 enkele weken te prijken op een van de zes nieuwe woontorens aan het Kattendijkdok op het Antwerpse Eilandje. Een van de daders, na de feiten anoniem geïnterviewd door Het Nieuwsblad, hekelde de manier waarop de stad te werk ging bij de opwaardering van de buurt: in tandem met ontwikkelaars en boven de hoofden van de bevolking. Die werd verdrongen uit haar wijk, een proces dat bekend staat als gentrificatie. Dat is geen puur Antwerps fenomeen. Dat zagen wij als studenten Stedenbouw met onze eigen ogen op onze studiereis naar Milaan. Ook in de wijk Via Padova voelen inwoners de hete adem van de herontwikkeling. We spraken met bewoners en vrijwilligers over hun wijk. Kunnen we in Antwerpen iets van hen leren?