‘De beste verhalen komen voort uit zatte avonden’, wordt weleens gezegd. Wanneer menig volwassen medemens terugdenkt aan zijn of haar studententijd, is de kans groot dat in hun straffe anekdotes een flinke dosis alcohol ook een rol toebedeeld krijgt. Maar hoe zit het met zij die zichzelf nooit genoeg moed indrinken om Brabo’s handje te gaan schudden op de Grote Markt? Hoe wordt het studentenleven ervaren door hen die nooit uit hun roes gewekt worden door het geknipper van een lampje dat oorspronkelijk wegenwerken signaleerde? Wij vroegen het hen zelf. Want, jawel, er zijn ook studenten die niet drinken.

De meesten van ons lopen er regelmatig langs richting de universiteit. De kot- en pendelstudenten die uit het station komen, alsook de meeste studenten die met de fiets komen, komen erlangs. De werf van de Antwerp Tower. Elke Antwerpenaar kent deze werf en moet deze passeren op weg naar de Meir. Maar wat zijn de plannen voor deze Antwerpse wolkenkrabber? Hoe gaat deze toren eruitzien wanneer hij klaar is? En vooral: hoe lang gaat dat nog duren?

Hedendaagse afspeellijsten worden vlijtig gevuld met nummers van Taylor Swift, Ed Sheeran, Sam Smith, Sia, Niall Horan enzovoort. Om nog maar te zwijgen over de grote variëteit aan dj’s die wereldwijd door verschillende boxen knallen. Kortom, de schijnbare muziekvoorkeur van de gemiddelde Vlaming is op z’n minst internationaal te noemen. 

Imagine Dragons speelde op 16 februari voor een uitverkocht Sportpaleis, mijn haren staan nog steeds overeind, mijn hart klopt nog na en de adrenaline giert nog door mijn aderen.

Antwerpen doet het slecht op vlak van armoede – en dat is nog bijzonder zacht uitgedrukt. Zo’n 17 procent van de Antwerpenaren leeft onder de armoedegrens en maar liefst 28 procent van de Antwerpse kinderen tot drie jaar leven in armoede. Het zijn cijfers die schreeuwen om actie. Maar terwijl het armoedeprobleem toeneemt, groeien de middelen niet mee. Bovendien blijken traditionele remedies zoals concrete financiële hulp steeds minder toereikend om structurele armoede te verhelpen. Tijd voor een nieuwe, creatieve oplossing.

Een nieuwspersoonlijkheid die van geslacht verandert, het heeft een storm van reacties losgemaakt. Het hele land was aan zijn tv-scherm gekluisterd, zag het voorbijkomen in de kranten of zag de hashtag machtig trenden op Twitter. Zelfs onze noorderburen kregen er lucht van. Een heel mediacircus dat met acrobatische precisie zodanig georkestreerd werd dat er in elk dorp wel een tent over opgezet werd. De hoofdact? Een persoonlijk verhaal van één individu. Was zo’n mediastorm echt nodig? Was het eigenlijk wel gepast? We gingen te rade bij twee communicatiewetenschappers van de Universiteit Antwerpen.