Heb je altijd al mee aan dwars willen werken, maar weet je nog niet hoe je in ons gezellige team zou passen? Ben je een lay-outer die tijdens het redactieweekend graag Tetris speelt met woorden en afbeeldingen, of eerder een social butterfly die voor elk artikel een passende caption kan schrijven? Misschien voel je je comfortabeler met een potlood of fototoestel in de hand en bezorg je prachtige beelden bij elke editie. Als woorden meer je cup of tea zijn, ben je misschien wel de nieuwste toevoeging aan team (eind)redactie. Door deze korte test in te vullen, kom je te weten welk team jou op het lijf geschreven staat. Veel invulplezier!

Als student in een stad als Antwerpen kan je niet om het openbaar vervoer heen. Vroeg of laat zal je je eens op een tram of bus bevinden, of je het nu wilt of niet. Helaas is niet elk vervoersmiddel even comfortabel.

Wie af en toe vegetarisch eet, weet dat je vandaag de dag de keuze hebt uit meer dan alleen traditionele vleesvervangers zoals tempeh, tofu en seitan. Ook een talrijk aanbod van vegetarische kip, worst en andere vleesvarianten is tegenwoordig te vinden in de winkelrekken. Als je net als ik geen keukenprinses bent, zijn die makkelijk te bereiden vleesvervangers een godsgeschenk, alleen is niet elk stukje nepvlees even lekker. Geen nood, dwars gidst je door de vegetarische wildernis en testte welke vleesvervangers je wel en welke je zeker niet moet eten. 

Kunstenaar of topsporter, bejaarde of ondernemer, geen enkele soort ontspringt de dans. Je wordt op een dag wakker met de intense drang om je aan Universiteit Antwerpen in te schrijven. Het gevolg: zo veel vreemde vogels dat het uitzonderlijk wordt om normaal te zijn. Met regelmaat zet dwars een bijzondere student in de kijker.

Gegroet, waarde lezers! Ik val maar meteen met de deur in huis; dit is mijn laatste editoriaal. Als doorgewinterde hoofdredacteur lijkt het me wel gepast om het hier eens over iets serieus te hebben, namelijk hoe de universiteit haar kinderen verslindt. 

Je kent het wel: je bent in een sportieve bui en wil naar de campus fietsen. Vol goede moed ga je naar de fietsenstalling van je kot, maar daar merk je dat je fiets kapot is. Of nog zoiets: je fietst met de zon op je snoet naar de campus, er is geen vuiltje aan de lucht tot je terugkomt uit de les en je fiets gestolen is. Gelukkig sprak dwars met een redder in nood: Leen Van Ham van de dienst Mobiliteit aan UAntwerpen.