Je kent het wel, met goede moed begin je in februari aan het tweede semester, maar in maart smelt je motivatie alweer als sneeuw voor de zon. Hoe anders had je leven er kunnen uitzien mocht je een ander pad ingeslagen zijn? Om dat te ontdekken gaat dwars regelmatig haar boekje te buiten. Deze keer nam ik een kijkje bij de discussies in de Research Master in Philosophy.
Discreet kon je me niet echt noemen toen ik plaatsnam in het kleine kaslokaal in de annex van Gebouw R. In de plaats van een volle aula vol half slapende studenten, kwam ik bij deze dwarszitter terecht in een kleine groep van een vijftal filosofen. De totale hoeveelheid passie bij deze studenten kwam misschien wel op hetzelfde neer als die in de voorgenoemde aula. Gelukkig was mijn aanwezigheid aangekondigd en ethisch bevonden, dus kon ik zonder al te veel schaamte en verwarde blikken het kaslokaal binnengaan. Ik was gewapend met de kennis van een enkel vak filosofie drie jaar geleden, plus twee teksten die me waren doorgestuurd en die ik heel toegewijd gelezen had.
Al snel werd duidelijk dat dit soort les me niet heel vertrouwd was. Ten eerste: de les bestond volledig uit een groepsdiscussie van de gelezen teksten en de filosofische concepten die erin voorkwamen. Ten tweede: de studenten namen effectief deel aan de discussie. En die was allesbehalve een koffieklets. Het onderwerp van de dag was onsterfelijkheid en al snel kwam ook de vraag naar boven wat een leven betekenis geeft, waar iedereen een verbazingwekkend eloquent en diepgaand antwoord op kon geven. Al werden de filosofische gedachten ook zeker bij mij aangewakkerd, kon ik er niet veel tussen brengen en beperkte ik me vooral tot gefascineerd luisteren.
Persoonlijke topfavorieten uit de besproken levensvragen, die ook werden gesteld in de teksten: Is er een manier waarop een onsterfelijk leven het waard kan zijn om te leven? Is het mogelijk om voldoening te blijven halen uit het leven? Wat als je tijd hebt om alles te bereiken wat je wil, zijn verlangens dan nog wel iets waard? En aan de andere kant, wat als er een grens aan je talenten zit en je bepaalde zaken nooit zal kunnen bereiken, ben je dan niet gedoemd tot een leven vol frustratie? Ook werd het onderscheid gemaakt tussen onsterfelijkheid en simpelweg niet ouder worden, waarbij werd gevraagd of ouderdom gezien kan worden als een onnodige dood. Is het noodzakelijk goed, omdat het natuurlijk is? Al bracht de les nog veel meer ontzettend interessante ideeën naar boven, toch was ik op het einde van de les niet echt warmgemaakt voor een onsterfelijk leven, moest me dat ooit aangeboden worden. Disclaimer: dwars stelt zich niet aansprakelijk voor mogelijke existentiële crisissen die het lezen van de voorgaande vragen heeft veroorzaakt.
- Login om te reageren