Studenten en personeel van onze universiteit kregen op 26 april een mailtje in de inbox met een oproep van de sectie Zedendelicten van de politie. Er was een week eerder immers een studente aangerand op het stukje weg tussen campus Groenenborger en campus Middelheim. dwars ging kijken hoe er hierop gereageerd werd.

Op 12 januari 2010 vindt er in Haïti een aardbeving plaats van 7.0 op de schaal van Richter. Het epicentrum ligt op 25 km van de hoofdstad, Port-au-Prince. Het hele land wordt zowat verwoest en de internationale hulpverlening komt op gang. Op een reis naar Thailand zei een monnik me: “Als je zelf even niet ziet wat je leven waard is, stel het dan ten dienste van minderbedeelden die wel graag willen leven.” Met deze gedachte pak ik mijn slaapzak, rugzak en fototoestel. Ik vertrek vol moed naar Haïti om er te helpen.

De regering is gevallen; niet met lange aanlopen en uitgerekte gesprekken, maar eerder als een wankel kaartenhuis dat wachtte op de vleugelslagen van een vlinder in de Brusselse rand. En terwijl de buitenlandse pers zich in de haren krabt en onze situatie probeert te doorgronden, mogen wij opnieuw naar de stembus trekken. Oh, het ongemak!

Onze reporter, met het hart duidelijk op de juiste plaats, geraakt uiteindelijk niet op zijn bestemming Haïti. In zijn drang om ‘iets’ te doen na de aardbeving in januari, komt Tijl De Bock niet verder dan het Rode Kruis in Santo Domingo. De vraag waarom hij niet in zijn opzet slaagde, blijft hem achtervolgen. Heeft hij het dan helemaal verkeerd aangepakt? Wil men dan geen hulp in rampgebieden? Of zijn Dominicanen gewoon dwarsliggers?

Roepen tot je gehoord wordt, of toch roepen tot je de tegenpartij overstemt, het is een veel voorkomende modus operandi geworden, al valt het niet echt nieuw te noemen. De lezing die Benno Barnard op 31 maart had moeten geven, werd – nog voor de man goed en wel zijn mond had opengetrokken – onderbroken door het geroep van een stuk of wat radicale moslims (het lijkt veilig om daar vanuit te gaan), waardoor het geheel uiteindelijk afgelast werd. Lullig? Zeer zeker. Onverwacht? Niet echt.