Het cliché dat hoogleraren in de Letteren schrijvers wilden worden maar er het talent niet voor hadden, geldt niet langer voor professor Luc Herman. Met ‘Nora en de feiten’ schreef Herman een ouderwetse detective die wraak neemt op de populaire Vlaamse misdaadroman.

Iedere maand gaat dwars op zoek naar een student aan een buitenlandse universiteit om te berichten over de plaatselijke actualiteit. Deze maand een bijdrage van de Tehran Polytechnic University. Iran haalt uitsluitend met negatief nieuws onze krantenkoppen. Nucleaire proliferatie, islamfundamentalisme en tal van brandende vlaggen flitsen ons voor de ogen als we denken aan het land. De auteurs wilden dat beeld over hun thuisland bijstellen. Het feit dat ze eerder studeerden in Iran en momenteel verbonden zijn aan de Universiteit Antwerpen, maakt van hen de uitgelezen personen om eens een ander licht te werpen op de actualiteit.

Je kunt wachten tot je via je papa of mama een baantje krijgt aangeboden op een of ander kantoor. Of je gaat zelf op zoek. Dankzij social media en vele jobsites zijn leuke vacatures snel gevonden. Maar hoe schrijf je een overtuigende brief? dwars-redacteur Marie-Paule Fritschy schreef een masterscripte over het opstellen van een zo geslaagd mogelijke sollicitatiebrieven, en vond enkele antwoorden op de bovenstaande vragen.

De term ‘wetenschappelijk onderzoek’ dekt vele ladingen, maar het clichébeeld is toch dat van een vorser in een witte laborantenjas temidden van heftig pruttelende reageerbuisjes. Of, en daar wil ik vandaag heen, de onderzoeker die werkt met proefdieren. Experimenten op muizen zijn een optie, maar het kan gekker, dus neem ik contact op met Chris van Ginneken, professor Anatomie en Bio-Ethiek aan het Departement Diergeneeskunde. Wanneer ik arriveer aan Gebouw U op Campus Drie Eiken moet ik alvast één cliché bijstellen. Ik had me voorbereid op een kil labo met dieren in kleine kooien, maar Diergeneeskunde beschikt over een heuse boerderij. Enkele lama's staan me onnozel aan te kijken wanneer ik voorbij fiets. Verderop zijn studenten in blauwe overalls in de weer met het dresseren van een paard.

Wat ik nu vertel is met schaamrood op mijn stoere, rock-'n-rollwangen. Het is mijn moment om uit de kast te komen – de boekenkast welteverstaan. Ik beken, als kleine jongen was ik heimelijk verslingerd aan de boekjes van Tiny.