op reis met Geronimo Stilton

In de Fantasia-reeks volg je de muis Geronimo Stilton terwijl hij allerlei spannende avonturen beleeft in het land van de verbeelding, Fantasia. Het eerste boek uit de reeks vertelt het verhaal van Stilton op zijn queeste om de feeënkoningin te redden uit een eindeloze slaap. Om die reis tot een goed einde te brengen, moet de muis door zeven rijken. Elk rijk wordt bewoond door mythische figuren: zo is het eerste rijk dat Stilton moet doorkruisen Wicca, het rijk van de heksen, waar ook de Griekse mythologische figuur Arakne Veelpoot rondloopt. Onderweg naar het rijk van de feeën beleven Stilton en zijn vrienden, de Fantasia Club, allerlei epische avonturen en komen ze heel wat opmerkelijke figuren tegen. 

Bij het herlezen van het boek viel me meteen op hoe actueel de thema’s zijn. Zo staat body positivity erg centraal in het verhaal, maar ook dat je vriendelijk moet zijn voor iedereen wordt veel herhaald. Erg verrassend vond ik dat in het rijk van de kabouters, Miniatura, de bevolking met veel respect voor de natuur leeft. Zo gebruiken ze enkel maar zonne-energie en eten ze voornamelijk biologische producten die ze zelf telen. Voor een werk dat is uitgekomen in 2002, zijn de thema’s dus verrassend hedendaags. 

Verder staan er veel bekende mythes en verhalen in het boek. Zo lees je bijvoorbeeld de Ierse legende over Cú Chulainn of het oud-Engelse gedicht over de held Beowulf. Ook mythische planten en dieren krijgen een eigen uitleg in Fantasia en worden op een speelse manier geïntegreerd in het verhaal en de verschillende rijken. Die rijken zijn op hun beurt ook gebaseerd op bestaande mythes en folklore. Zo is het rijk van de draken, Dragonië, gemodelleerd naar de verhalen over Graaf Dracula en put het rijk van de feeën, Florissant, inspiratie uit Gallische volksverhalen. Door de integratie van deze mythes en figuren in Fantasia, leren kinderen op een speelse manier verschillende bekende verhalen kennen. 

Als kind vond ik deze reeks al ontzettend spannend en leuk om te lezen. Zo kon ik me in sneltempo door de boeken lezen en aan het einde van de namiddag mijn ouders weer lastigvallen met de vraag of we snel terug naar de bibliotheek gingen. Tegenwoordig lees ik heel weinig fantasyboeken, voornamelijk omdat mijn leesvoorkeuren zijn veranderd. Toch verloor ik mezelf meteen in het verhaal. Door de eenvoudige schrijfstijl vloog ik door het boek en had ik, voor ik het wist, Fantasia uitgelezen. Nochtans zorgde de drukte van de pagina’s er eerst voor dat ik niet wist waar kijken. Gelukkig maakte dat gevoel van verwarring al snel plaats voor plezier en nostalgie. Zowel de thema’s als de verschillende mythes maken van dit verhaal meer dan een simpele reis doorheen verschillende rijken. Het nostalgisch gevoel dat het verhaal me geeft, zorgde ervoor dat ik met veel plezier Fantasia heb herlezen en ik maar al te graag aan het tweede boek uit de serie wil beginnen.