Koken met Cara Pils

Dorian Coppenrath, auteur van Koken met Cara Pils zegt alvast van wel. Of hij het meent, is een andere vraag, maar hij schreef in ieder geval een kookboek met slechts één gemeenschappelijke lijn: het biermerk dat in zo goed als elke nachtwinkel een eigen ijskast heeft. Door het bekendste discount-huismerk in België als kern te nemen, heeft het boek de duidelijke ambitie om zichzelf niet al te serieus te nemen en dat doet het ostentatief door zichzelf serieus te nemen. De vormgeving, het voorwoord, de flaptekst, de inleiding en de daadwerkelijke recepten, alles is overgoten met een flinke saus ironie en zelfs daar zat vermoedelijk wat Cara tussen. 

Toch draait een kookboek rond het succes van de recepten. Toen ik er enthousiast enkele uitprobeerde, merkte ik tot mijn grote vreugde dat de man in kwestie weet waar hij mee bezig is. De recepten zijn zorgvuldig gekozen: er is duidelijk nagedacht over hoe de smaken van het gerecht passen bij het bier dat er onvermijdelijk in zal terechtkomen. Dat levert een kookboek op dat elk gerecht in een specifieke richting duwt, maar toch vele vlakken beslaat. Dat het boek me met enige regelmaat beveelt om de restanten van het blik soldaat te maken op specifieke momenten, nam ik met plezier ter harte. 

De recepten die ik uitprobeerde (Carabrood, Cararisotto en Carapannenkoeken) waren stuk voor stuk successen, al gebruikte ik als ervaren keukenprins het boek meer als inspiratiebron dan als een stap-voor-stap werkplan. Als je echt te weinig van koken kent, heb je meer aan duidelijkere begeleiding bij bepaalde processen, maar zelfs sommige specifieke stappen legt het boek niet uit: het verwijst je gewoon door naar YouTube. Elk ander kookboek zou in zo’n geval nul sterren krijgen, maar kijk: ’t is Cara, trut. Aan de andere kant zal het voor de ervaren kookkunstenaar ook niet zo’n grote toegevoegde waarde zijn; die kijkt naar zulke recepten om vervolgens instemmend te knikken dat je er in sommige omstandigheden inderdaad bier bij kunt gooien, misschien met de voorzichtige vraag of ‘kunnen’ ook ‘moeten’ impliceert. 

Toch is het net die middenmoot voor wie het boek een redding kan zijn. Als je weet wat karamelliseren en au bain-marie betekenen en als je ook uit jezelf al eens een uitje snippert voor je je diepvriesmaaltijd in de pan kwakt, is Koken met Cara Pils een perfect eerste kookboek als je eens wat ernstiger met gerechten bezig wil zijn. De vele klassiekers die je erin terugvindt, zullen jou en je metgezellen een lange tijd kunnen voeden. Daarnaast houdt het kookboek rekening met de kern van de Caralifestyle: budget. Op de oesters na is er geen enkel recept dat je veel geld zal kosten, al verkoos ik zelf om de ingrediënten op de lijst regelmatig door die van hogere kwaliteit te vervangen. Bij Cara enkel het beste. 

Een boek rond Cara Pils blijft redelijk gimmicky, maar het is goed uitgewerkt. De mop van het overdreven verheerlijken van Cara Pils, de puns en grappige citaten gaan snel vervelen. Los daarvan is het kookboek best oké en het heeft slechts een gering aantal gerechten maar wel met een even beperkt prijskaartje. Als dat je allemaal niet kan overtuigen, kan je misschien verkocht raken door het gratis 24-pack Cara dat Colruyt je schenkt bij aankoop van het boek. Het maakt het tot het perfecte verjaardagscadeau van een diehard fan of tot een mokerslag voor die ene eeuwige hater in je vriendengroep. Of je in dat geval de bon voor gratis Cara’s voor jezelf houdt of niet, is helemaal aan jou.