De pastor en het bier, er is geen duo dat meer onafscheidelijk is. Als pastorale superheld schrijft Gert Van Langendonck ons met zijn geestelijk vernuft op weg naar de beste smaken in het bierlandschap. Prosit!
Al enkele jaren levert Bierman gratuit commentaar bij de wondere wereld van het bier en alles wat daar zoal bij komt kijken en dat zal – als God het belieft – het komende jaar dus ook weer het geval zijn in ons huiseigen studentenblad dwars. Een pedagogische agenda is hem daarbij niet geheel vreemd, omdat bij studenten het hardnekkige misverstand leeft dat het consumeren van grote hoeveelheden middelmatig pilsener bier wijst op een rijk inwendig leven alsmede op buitengewone karaktereigenschappen van de beoefenaar van deze praktijk.
Om iedereen veel miserie, plaatsvervangende schaamte en spijt achteraf te besparen, verklapt Bierman bij deze gewoon op voorhand dat er drie niveaus van bierdrinkende studenten bestaan: in de eerste plaats zijn er natuurlijk de idioten die effectief veel drinken en zich daarbij een imaginair publiek vol anonieme bewonderaars en smachtende blikken voorstellen. In de meeste gevallen zijn dat studenten die eigenlijk in een overgangsstadium zitten naar het volgende niveau. Het is de pedagogische doelstelling van Bierman om abituriënten en andere welgekomen nieuwlichters aan deze gezegende instelling dit wat gênante misverstand te besparen.
Op het tweede niveau zitten de studenten die er net als Bierman in slagen om vrij behoorlijk te slempen. Het slempen is een specifieke bierdrinktechniek waarbij het grootste deel van het bier niet doorgeslikt wordt, maar op verschillende andere manieren kan wegvloeien (tafel, grond, medestudenten en het eigen lichaam komen het meest voor). Daardoor ontstaat de illusie van kwantitatief hoge consumptie, zonder de gebruikelijke fysieke of psychische ongemakken.
Op het derde niveau bevinden zich de bierliefhebbers die goed gebrouwen speciaalbieren met mate en onder vrienden degusteren. Net als de filosofie, mogen de teksten van Bierman gezien worden als ladders om dit hogere niveau te bereiken.
Helaas heeft Bierman door alle bovenstaande onzin deze keer enkel nog plaats voor een kleine trapladder. Als nieuwe studenten aan Universiteit Antwerpen is het belangrijk om te weten dat we hier sinds enkele jaren een huiseigen degustatiebier hebben: Cum Laude (Latijn voor ‘afstuderen met onderscheiding’) gebrouwen door twee uiterst sympathieke alumni Economie en hun eigen brouwerij, de ‘Inglorious Brew Stars’.
Cum Laude Blauw (naar de kleur van het etiket) is de blonde versie en toont toetsen van passievrucht, mango en pompelmoes. Bierman heeft altijd wat argwaan gehad tegenover kenners die over pompelmoezen beginnen, maar wat wel onmiskenbaar vaststaat, is dat het bier naar de overheersende mode van de tijd stevig door- en drooggehopt is en dat de bitterheid bijgevolg zeer sterk overheerst. Dat is op zich geen probleem en maakt het alvast tot een tof bier om bijvoorbeeld op een receptie te drinken. Er is ook een bruine variant, de Cum Laude Rood, die wat minder naar een fruitmand smaakt en meer naar een kruidenrek, maar die zeker ook een fijn bier is om bij de talrijke feestelijke gelegenheden op onze universiteit te ontdekken.
Rest Bierman u nog een gezegend academiejaar toe te wensen vol vriendschap, vakkundige slemppartijen, passie en vrucht en de mangosmaak van een proclamatie cum laude!
Â
Uw Bierman
Gert Van Langendonck
Pastorale Dienst
- Log in to post comments