archeoloog van de toekomst

Elke vrijdag spoed ik mij naar C.204 op de Stadscampus. De Agora binnen, twee verdiepingen omhoog langs een wenteltrap, waarvan één kant van de treden gevaarlijk smal is en die menig student al tot een gênante val heeft gebracht, ondertussen al mijn medestudenten voorbijschietend die schijnbaar minder dringend in hun les moeten zijn. Of misschien ben ik gewoon allang te laat. Enigszins verstopt is de aula zeker, maar eenmaal gearriveerd heet een zilverkleurige astronaut me vrolijk welkom. In mijn nog half slapende toestand beeld ik me in dat het me in al zijn glanzende glorie succes wenst, maar al snel zeg ik het werk weer vaarwel – mijn les roept me. Big Astro van Paul Van Hoeydonck is wellicht niet het bekendste kunstwerk op de campus, maar toch zeker een dat bekeken mag worden. Het is ook niet het enige werk van de kunstenaar op de universiteit: op Campus Drie Eiken en Campus Middelheim staan respectievelijk Lucifer en Krokodil.

Paul Van Hoeydonck is een Belgisch kunstenaar, geboren in 1925 en nu wonende te Wijnegem. Hij is medeoprichter van G58 Hessenhuis, een groep kunstenaars die avant-gardistische tentoonstellingen organiseerde in het Hessenhuis. Deze oorspronkelijk dertig kunstenaars uit het Antwerpse waren niet gebonden door een manifest, maar maakten wel stuk voor stuk abstracte kunst, van lyrisch tot geometrisch. Kunst werd bevrijd en tot de essentie herleid. In de tweede helft van de jaren vijftig van de vorige eeuw is Van Hoeydonck doorgebroken met zijn abstract en monochroom werk. Pas sinds de jaren zestig kreeg zijn werk echter zijn kenmerkende dimensie, namelijk de ruimtevaart. Aanvankelijk was dat niet meer dan een verre droom voor de mensheid en voor Van Hoeydonck in het bijzonder, maar in 1961 was het dan echt zover. Het gaat zelfs nog verder: hij is de enige kunstenaar met een werk op de maan. In 1971 nam de bemanning van Apollo 15 het beeldje Fallen Astronaut mee en is het daar geplaatst.

In dat licht kan Big Astro dus zeker een representatief werk genoemd worden. Het betreft een reliëf op plaat dat een astronaut voorstelt en op mensengrootte is gemaakt. Het is een indrukwekkend kunstwerk waaruit de verwondering om het kunnen van de mens spreekt. In 2019 kunnen we ons verbazen om een foto van een zwart gat, maar in 1970, toen Van Hoeydonck het werk maakte, was de exploratie van de ruimte heel nieuw en al helemaal verbazingwekkend. De Franse criticus Pierre Restany noemde Van Hoeydonck de archeoloog van de toekomst. Big Astro beaamt dat alleen maar: mijn vrijdagse vriend de astronaut straalt een optimistisch toekomstperspectief en een geloof in de wetenschap uit – passend voor een universiteit. Bouwen wij immers allemaal niet mee aan de toekomst? Big Astro denkt van wel.