a Trump card for Europe? (1)

NSV! Antwerpen

Mogen wij als Vlaamse volksnationalisten blij zijn met Donald Trump? Nee en ja.

Wat betreft de persoonlijkheid en de maatregelen die hij zou willen nemen op binnenlands vlak, maakt het ons eigenlijk niet uit. Trumps binnenlandpolitiek is interne Amerikaanse keuken en wij moeten ons daar zeker niet in willen moeien. Overigens gebeuren in verschillende landen mensonwaardiger zaken dan wat Trump voorstelt, waar hier in de media amper een haan naar kraait.

Het buitenlandbeleid dat Trump ten uitvoer wil brengen, gaat ons natuurlijk wel aan, gezien een militair en economisch nog altijd machtig land als de VS zowel rechtstreeks als indirect invloed heeft op Europa en de ons omringende regio’s. In die optiek kunnen wij als volksnationalisten enkel tevreden zijn dat niet Hillary Clinton de nieuwe commander-in-chief zal worden. Met Clinton waren we immers op weg naar hetzelfde paradigma van de VS als politieman van de wereld die aan andere landen willens nillens zijn wil en waarden gaat opleggen. Met Hillary waren we ook verder op weg naar de VS als Big Brother van de wereld, die ongemoeid zowel zijn eigen inwoners als buitenlandse regeringsleiders en burgers kon afluisteren en desgevallend monddood maken.

Trump lijkt ons daarentegen een veiliger optie om grote internationale conflicten te vermijden. Zijn grote militaire strijdpunt is het volledig uitschakelen van IS, een plan waar wij ons achter kunnen scharen. Doch over het algemeen wil hij onder het motto “America First” de militaire engagementen van de VS, hun interventies in het buitenland en internationale wurgdeals zoals TTIP terugschroeven. Een nieuwe monroedoctrine is het nog niet, maar het respecteren van de geopolitieke onafhankelijkheid van andere werelddelen en de soevereiniteit van de natiestaten komt ons enkel positief over. Met andere woorden: Trump zal zich minder moeien in andere landen, en dat is een goede zaak. Al heeft Trump een grote mond, een imperialistische warmonger is hij zeker niet, ook al reageren velen in West-Europa alsof met Trump Wereldoorlog III er aan zit te komen. Integendeel, naar het schijnt komt Trump redelijk goed overeen met Vladimir Putin, een mooiere start voor het behoud van wereldvrede in het post-Koude-Oorlogtijdperk lijkt ons moeilijker in te denken.

Uiteindelijk heeft het weinig zin om vooraf al te juichen of te treuren. Het wordt vooral afwachten en kijken naar wat zijn beleidsdaden, en niet zozeer zijn stijl of woorden, voor ons als Avondland kunnen betekenen.

Erik Van Stappen
Voorzitter NSV! Antwerpen 2016-2017

Comac Antwerpen

Een falen van de centrumpolitiek

De oorzaken van het verlies van Clinton en de overwinning van Trump zijn verschillend en complex. De heropflakkering van het e-mailschandaal heeft er allicht iets mee te maken. Ongetwijfeld heeft ook seksisme een invloed gehad.

De belangrijkste oorzaak is echter dat de mainstream-politiek (inclusief centrumlinks) de voeling met de werkende bevolking is verloren. Zaken zoals vrijhandel, globalisering en de gerelateerde verhuis van industrie naar lageloonlanden maken dat vooral laagopgeleide werkkrachten, die vroeger goedbetaalde stabiele banen hadden, in een precaire situatie beland zijn. De Democraten (en ook de Europese sociaaldemocraten) hebben deze problemen te weinig erkend. Onder derde weg-politici zoals Tony Blair en Bill Clinton heeft centrumlinks de toenemende liberalisering en globalisering omarmd en zo de geloofwaardigheid bij hun traditionele kiezers aangetast.

Daarbovenop zijn de socio-economische problemen ongeveer gelijktijdig ontstaan met een toenemende influx van migranten en minderheden in traditionele arbeiders- en volkswijken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat heel wat mensen deze economische moeilijkheden een gekleurd gezicht geven. Dit sentiment vormt een uitstekende voedingsbodem voor rechtse populisten zoals Donald Trump en Geert Wilders.

De Democraten hebben zich zwaar vergist om tegen een figuur als Donald Trump een kandidate in te zetten die voor veel mensen het politieke establishment vertegenwoordigt en weinig geloofwaardig geacht wordt. Bernie Sanders, die gehoor kon geven aan de grieven van de gewone mensen zonder zich aan een racistisch discours schuldig te maken, had ongetwijfeld meer succes gehad.

Met verkiezingen in Nederland, Frankrijk en Duitsland in zicht (elk met hun lokale variant op Donald Trump), is de les die de Amerikaanse verkiezingen ons biedt duidelijk. De mainstream-politiek, en ook centrum-links, moet meer oor hebben naar de problemen van de werkende klasse en dient daarbij de neoliberale consensus te laten vallen. Er is meer nood aan dialoog met de werkende bevolking, niet alleen over economische problemen, maar ook over hete hangijzers zoals diversiteit en migratie. Vandaag gebeurt dit (o.a. door centrumlinks) nog te vaak met een belerende vinger, wat vervreemdend werkt. Enkel met een luisterend oor, dialoog en sterke alternatieve beleidsvoorstellen zal de verrechtsing van de maatschappij omgekeerd kunnen worden. Wij als consequent links zullen hard werken om het maatschappelijk debat in de richting van meer sociale rechtvaardigheid te trekken.

Bram Claes
Vice-voorzitter Comac Antwerpen 2016-2017

Reageren? Het kan: dwars is immers een studentenmagazine voor én door studenten. Stuur je opiniestuk naar contact@dwars.be en dan publiceren wij je reactie met veel plezier. (De redactie behoudt zich wel het recht voor om reacties in te korten of niet te plaatsen.)