De homo sapiens studentus of dwarsligger in de volksmond, is een bijzondere soort. Naast de kenmerkende activiteit van studeren, staan de exemplaren van dit ras vooral bekend als genieters van het (nacht)leven. Maar hebben zij ook andere geheimen prijs te geven? dwars zoekt het uit in hun natuurlijke habitat, het kot.
Een paar dwarsen geleden had ik nog een Duits kotgenootje, Tine, en bekeken we Antwerpen door de ogen van een Erasmusstudent. Nu is mijn ‘echte’ kotgenoot terug uit Lancaster en schrijf ik vanuit hetzelfde kot een hele andere dwarsligger. We praten namelijk onder andere over een hobby die meekwam uit Engeland: paaldansen.
uitwisseling
Lancaster is een uurtje of twee met het vliegtuig, maar de verschillen zijn groter dan je zou denken. Als student heb je er een overvloed aan opties. Niet alleen word je – zoals in Harry Potter – verdeeld in houses, ook bestaat er voor zowat alles een club. Paaldansen, Harry Potter, taarten bakken, voetbal: you name it! Zelfs na maandenlang formulieren invullen en vakken kiezen, blijft het moeilijkste aan op Erasmus gaan toch het alleen vertrekken naar een vreemd land. Je laat al je vrienden achter en weet absoluut niet wat je ervan moet verwachten. Toch is dat ook meteen het leukste aan een uitwisseling. “Het geeft je de kans om super sociaal te zijn", verklaart Giel.
afwisseling
Tijdens de eerste week geven alle clubs een demonstratie: wie zijn ze en wat doen ze? Ook Lancaster University Pole Fitness Society was daar dit jaar bij. Al snel stond Giel met een paar leden te praten en werd hij overtuigd om naar de try-out te komen. “Ik was meteen verkocht”, zegt Giel. Zoals het woord 'fitness' al aangeeft, gaat het echt om paaldansen als een sport. Vergeet alles wat je erover denkt te weten, want het is veel meer dan een verleidingstechniek en heus niet altijd sexy. “Als je ondersteboven aan een paal hangt en je die paal voelt schuren tegen je benen, armen, of oksels, voel je je niet zo verleidelijk.” Paaldansen vindt haar origine in de Indiase sport Mallakhamb, waar mensen zo snel mogelijk een paal inklimmen en daar dan de nodige acrobatie uitvoeren.
Naast de gewoonlijke nieuwtjes over vrienden en studies, krijg ik tegenwoordig elke week een update over in welke positie Giel zich nu weer heeft weten te wurmen. Ik moet toegeven dat ik er eerst ook altijd een beetje om moest giechelen, maar nu voel ik me vooral wat geïntimideerd. De reden dat ik nog niet mee ben geweest naar een paaldansles is niet schaamte, maar de angst om op mijn hoofd te vallen. Ik denk dat de taartenclub toch een veiligere keuze is voor mij.