Het kot van Kirsten en Lisa bevindt zich op de bovenste verdieping van een oud herenhuis in de Keizerstraat. Beneden woont Kirstens opa die vanzelfsprekend regelmatig op een bezoekje van zijn kleindochter mag rekenen. De twee goedlachse studenten Spaans genieten met volle teugen van het leven op de Stadscampus.
Slapen doen ze alleszins weinig; als ze het nachtleven niet induiken, zitten ze tot laat te babbelen op Kirstens hemelbed. In de keuken sieren latin lovers de muren en ook het toilet verraadt hun voorliefde voor het warme Zuiden. Naast tips om van jezelf te houden kan je er dan ook Spaanse spreuken en levenswijsheden lezen. Uit Lisa’s kamer blijkt duidelijk haar liefde voor poëzie. De woorden van Leonard Nolens krijgen een vooraanstaande plaats naast foto’s van haar twee maanden in Guatemala. Ook op muzikaal vlak weten de giechelende vriendinnen elkaar te vinden. Ze gaan samen uit de bol op ‘Maria, oh ghy warme pistolee’ van Pieter Embrechts of draaien loeihard ‘Ojos De Brujo’ en Gabriel Rios. Lisa is de gezonde kok van dienst en er wordt enkel alcohol uit ‘draaidopflessen’ geschonken aangezien ze niet over een kurkentrekker beschikken. Beide dames gaan volgend jaar op Erasmus – naar Spanje uiteraard – en hoewel ze er allebei erg naar uitkijken, mag het duidelijk zijn dat ze elkaar en hun Antwerpse kotleven enorm zullen missen.