MET SPOED TE BESPREKEN

“Uit de Grote Studentenbevraging blijkt dat studenten weten dat ze voor dit soort situaties terechtkunnen bij het STIP”, vertelt Nour, Stuver in de Stuvoraad. Het STIP, eigenlijk het Studenteninformatiepunt, lijkt zelf minder op de hoogte van hoe ze precies moeten handelen of naar wie ze kunnen doorverwijzen bij medische vragen. Toen een student op de Stadscampus flauwviel en medestudenten gingen informeren of er iemand was die hen kon helpen, kregen ze van drie medewerkers drie verschillende antwoorden: “Ja”, “Nee” en “Geen idee”. Ook andere anekdotes die onze redactie bereikten, over verstuikte enkels en kleine brandwonden, eindigden met geïmproviseerde spoedprocedures zoals erwtjes uit de diepvries en zelfstandige tripjes naar de apotheker.

huisartsenlijst heeft check-up nodig

Communicatie rond medische gezondheid loopt dus niet altijd vlot. Dat valt ook op wanneer je via het Studentenportaal het netwerk van huisarts­praktijken raadpleegt. Die praktijken houden plaatsen vrij voor Antwerpse studenten. De lijst is echter inaccuraat en verouderd: huisartsen die niet langer plaatsen vrijhouden, staan nog steeds vermeld op de site. De Associatie Universiteit & Hogescholen Antwerpen (AUHA) beheert die lijst voor alle studenten in de stad. “De Studentenraad is op de hoogte van de onvolledige lijst en heeft dat gemeld aan de AUHA. Zij zijn momenteel bezig met de nodige updates”, legt Nour uit.

infrastructuur in de wachtzaal

Niet enkel de communicatie verloopt stroef, er zijn ook infrastructurele problemen. Zo is er geen plek om even neer te liggen als je ziek of onwel wordt. “Er zijn momenteel geen ziekenbedjes of plaatsen waar je tijdens een crisissituatie even terechtkan als student”, vertelt Blomme Van Hul, Coördinator Sociale Zaken bij de Studentenraad. “We hebben dit probleem aangekaart bij de universiteit, maar krijgen als antwoord dat het een mooi idee is, maar dat het niet gaat.” Zo zouden er onvoldoende middelen en ruimte zijn en kan een student met een hulpvraag niet zomaar alleen gelaten worden.

onze diagnose

Er is sprake van structurele problemen en mis­­communicatie. Het ontbreken van ziekenbedden vergt creatieve oplossingen, tijd en middelen. Het gebrek aan duidelijke communicatie en het verwaarlozen van een verouderde lijst met huisartspraktijken zijn daarentegen onaanvaardbaar. De kern van het probleem ligt niet louter bij het ontbreken van voorzieningen, maar ook bij toegankelijke en correcte informatie. Het is wél mogelijk om deze problemen op te lossen op korte termijn. Studenten moeten kunnen vertrouwen op de kanalen die hen doorverwijzen bij medische problemen, in plaats van dat ze daar nog meer hoofdpijn van krijgen.