HERINNERING AAN FATIMA

en ik herinner me de zon in je haren

een zwart dat glansde met de

rijkdom van liefde

het eerste wat ik zag waren je haren

achter je oor hoe je

verlegen lachte en je ogen die keken

naar mij alsof we elkaar al

honderd keer hadden gezien

en ik herinner me de zon op je huid

toen we samen uitgestrekt op het

gras lagen en jouw hand in mijn

haren en mijn hoofd op jouw been

en hoe ik dacht dat dit toch wel het

uiterste moest zijn dat geluk kon

bereiken