Al sinds de vroege bronstijd worden reclameborden gedecoreerd met nauwelijks geklede vrouwen. Die traditie zit helaas in een diep dal. Ook de gouden jaren van Hollywood, toen Paul Verhoeven vond dat je nooit genoeg borsten kan hebben en dus prompt een vrouw met drie stuks in beeld bracht, zijn lang vervlogen.
Er zijn meer mensenlijven te bezichtigen dan ooit, maar de duistere krochten van het internet zijn niet noodzakelijk cultureel relevant. De strijd om de naakte lichamen wordt niet gestreden aan de groezelige kant van de grens, pornografie bestrijden is voer voor religieuze fundamentalisten. Wij, redelijke burgers, bakkeleien liever over wat aanvaardbaar is voor algemeen vertoon. “Is die seksscene wel artistiek verantwoord?” luidt dan de vraag, zonder stil te staan bij het feit dat de hele film verstoken is van artistieke waarde. “Is dat naakt wel functioneel?” Waarom heb ik die vraag nog nooit gehoord over een landschap? Noem mij gerust een voyeur, want ik kijk er graag naar; het landschap én het naakt, functioneel of disfunctioneel. Dat laatste noemen we dan gratuit. In het Frans, want de Fransen hebben daar een rijke traditie in.
Gratis naakt, in het geniep klinkt het toch als een aantrekkelijk concept. In het geniep, want misschien is mijn voorkeur net iets waar jij aanstoot aan neemt, dus dat hangen we niet aan de grote klok. Hypocrisie is het smeermiddel van het sociale weefsel.
Ik vermoed toch dat zelfs de meest naakt-afkerige mens – in het geniep – de ogen onverbiddelijk voelt dwalen naar de kleur van blote-mensenvel. Of is het voor jou toch naar de picknickmand hierboven? Ik zal niemand verwijten te veel te kijken naar een picknickmand. Noch zal ik Thomas Loriers verwijten dat hij die mand te expliciet in beeld bracht. Toch sprong Manet in zijn Déjeuner sur l’herbe een stuk gevoeliger om met die mand; door strategisch geplaatste stukken fruit en een zorgvuldig gekozen kijkhoek werd veel meer aan de verbeelding overgelaten. Abstractie ten spijt is bovenstaande illustratie in vergelijking botweg gratuit. Zulke obsceniteit spreekt tot onze dierlijke instincten, maar het beeld is niet de dader, slechts het slachtoffer van onze wellust.
Er is geen excuus nodig voor een naakte vrouw, naakte man of naakte picknickmand. Alleen de naakte waarheid, kleed die liefst in de nieuwe kleren van de keizer.
- Login om te reageren