‘Let's Go Surfing’ van The Drums Omdat iedereen het koude, druilerige weer nu al beu is en warmere oorden wil opzoeken. (Floris Geerts)

‘Tommy and the Whale’ van Dorléac Omdat een student in de maanden december en januari wel vaker “Breathin’ in and breathin’ out” denkt. (Celien Joppen)

‘Smashes And Trashes’ van Skunk Anansie Hoewel de Britse band net een nieuw album - ‘Wonderlustre’ - uit heeft gebracht, draai ik ‘Smashes And Trashes’ grijzer dan grijs. “Just because it feels goooohooooooooohooooooood.” (Marie-Paule Fritschy)

‘Bad Bad Thing’ van Chris Isaak De heerlijk rauwe soundtrack van ‘Eyes Wide Shut’ aka “veel beter dan de intro van True Blood.” (Annelies Desmet)

‘Keep It Hid’ van Dan Auerbach Het solo-album van Auerbach, gekend van the Black Keys. De blues leeft op deze schijf en afsluiter ‘Goin’ Home’ laat je achter met kippenvel. (Yannick Waumans)

‘Een hart van goud’ van Arid. Nooit had ik gedacht naar Will Tura te zullen luisteren, nooit! (Bart Van Ballaert)

‘Sunshine ft. M.I.A.’ van Rye Rye 'cuz it's catchy like herpes. (Yannick Dekeukelaere)

‘The Sky Was Pink’ (James Holden Remix) van Nathan Fake Leek me de gepaste muziek om bij te leren auto rijden. (Maarten Staepels)

‘Melted’ van Ty Segall Van oorsprong een one-man band, nu met voltallige groep. Rauw, vuig, schel, maar van binnen eigenlijk heel erg lief. Luister en bekeer u, het is (nog) niet te laat! (Corto Blommaert)

Waar het conservatorium van Gent al niet goed voor is. Nathan leerde daar immers zijn partners-in-crime kennen en tijdens de lessen close-harmony begon het sprookje: saxofonist Nathan wou zijn composities aan het grote publiek laten horen en ging op zoek naar een aantal medestudenten die hem daarin wilden ondersteunen. Hij stootte al snel op de crème de la crème van de Gentse jazzpupillen, liet hen kennismaken met zijn unieke creaties en in het najaar van 2007 zag het Nathan Daems Quintet het levenslicht. Naast Nathan op tenorsax ontvangen we de Nederlandse multi-instrumentalist Fulco Ottervanger – onthoud ook zeker zijn naam! – op piano, Bart Vervaeck op de elektrische gitaar, Sebastiaan ‘Bas’ Gommeren op contrabas en Simon Segers op de ‘batterie’. Welkom heren!

Wereldkeuken

Zoals vele jonge jazzcombo’s beginnen Nathan en zijn ‘Fantastic Four’ een tour langs verschillende prominente jazzcafé’s in Vlaanderen. Ondertussen geraken ze meer en meer op elkaar ingespeeld en worden ze gevraagd voor grotere concerten.

Ook Indische klassieke muziek mag niet ontbeken.

Na een tijdje vinden ze de weg naar de Belgische jazzclubs en naar grotere festivals zoals de Gentse Feesten en ‘Jazz Middelburg’ bij onze Noorderburen. We schrijven nu zomer 2009. Het kwintet staat op het punt om hun stempel voorgoed te drukken op het Belgische jazzlandschap. Hun unieke stijl die gekenmerkt wordt door originele melodieën en energetische improvisatie begint meer en meer vorm te krijgen. Ook pianist Ottervanger laat nu zijn composities los op het publiek. Het ontbreekt de jongens niet aan inspiratie, zoveel is duidelijk. En die inspiratie halen ze uit allerlei, meestal niet zo voor de hand liggende uithoeken van hun getalenteerde brein. Nathan's brede muzikale interesse zorgt ervoor dat de wereld van de Balkan-muziek en zo meerdere gipsy-akkoorden hun intrede maken in de partituren van de muzikanten. Ook Indische klassieke muziek mag in dit rijtje zeker niet ontbreken. Deze combinatie van verfijnde, intelligente jazzcomposities met een vleugje Oriëntaalse kruiden en experimentele doch meeslepende ritmische patronen brengen de leden van het Nathan Daems Quintet stilaan naar een hoogtepunt in hun nog prille muzikale carrière.

Oh Oh Jazz

De grote poorten naar eeuwige roem gaan open in de zomer van 2010 wanneer het kwintet participeert aan de wedstrijd Jong Jazztalent Gent. Met de ervaring die ze ondertussen hebben opgedaan, weten ze zich te plaatsen voor de finale waar ze tot oververdiende winnaar worden uitgeroepen. Het levert hen een podiumplaats op op het gerenommeerde Gent Jazz festival, voorheen Blue Note, waar ze een uitstekende set neerzetten. Vanaf dan gaat het in een stroomversnelling. Optredens stapelen zich op, lovende kritieken blijven hun richting uitkomen en niet te vergeten: diploma’s worden uitgereikt! Nu ze officieel als professionele muzikanten door het leven gaan, worden ze ook door de meest kritische geesten au serieux genomen.

Dit wordt het jaar van de backstageverhalen en het grote geld.

En het sprookje blijft duren. Als laureaat van Jong Jazztalent Gent hebben ze met terechte fierheid een veelbelovend nieuw jaar ingezet. 2011 wordt naar alle waarschijnlijkheid het jaar van de opwindende backstage-verhalen en de 'big money'. Dat blijkt althans toch uit hun overvolle agenda: Gent Jazz Festival, Jazz Maastricht, Dinant Jazz Nights, een ‘Jazzlab’-tour langs de beste jazzclubs in Vlaanderen,... In het najaar komt ook hun eerste officiële album uit op het nieuwe jazzlabel Spokus. Stiekem maken ze zich klaar om de wereld te veroveren met hun dromerige, weemoedige en dynamische samenspel ontsproten uit zigeunermuziek en Coltrane waar zelfs de cast van ‘Oh Oh Cherso’ een nachtje stappen voor zou overslaan. Niet te missen dus!

‘Windowlicker’ van Aphex Twin. Neuriën lag me altijd al veel beter dan het zingen. (Bart Van Ballaert)

‘When Doves Cry’ van Prince. Lichtjes ingefluisterd door Vitalski, maar ook omdat het een fantastisch nummer is, vooral het psychedelisch toetsenwerk. (Floris Geerts)

‘For New Beginnings’ de nieuwste plaat van Friska Viljor. Bombast met mandolin en klokkenspel. De schrille stem van Joakim Sveningsson is uniek, het aandoenlijke Zweedse accent krijg je er gratis bij. (Yannick Waumans)

‘Light outside’ van WAKEY!WAKEY!. Hoogste tijd om uit mijn winterslaap te ontwaken. (Marie-Paule Fritschy)

‘Measurments’ van James Blake. Laatste track van meest geanticipeerde plaat van 2011. Kippevel. (Annelies Desmet) ‘Here comes the sun’ van The Beatles. Zonnige(!) muziek in een heerlijke sixties sfeer! (Julie De Groot)

‘Seasons’ van Mozes and the Firstborn. Heerlijke single van Nederlandse jonge goden. Geslaagde passage op TrixTrax en net hun eerste EP ‘I Got Skills’ uit. (Yannick Dekeukelaere)

‘Somebody To Love Me’ van Mark Ronson & Boy George. Gewoon, omdat het me doet dansen en gelukkig maakt. (Elien Verschueren)

‘De wilde zwanen’ van Het Geluidshuis. Geen liedje, maar een prachtig gehoorspel voor mijn innerlijke leeftijd. (Celien Joppen)

‘Petit Pays’ van Cesaria Evora. Bij gure winterdagen zorgt dit nummer voor de zomer in huis. (Sophia Simons)

Kassa 4 is het café dat moeders – als ze van het bestaan afwisten – met onmiddellijke ingang zouden afschaffen. Zij zetten hun bepuiste zonen en dochters tien jaar geleden nog met een kartonnen koffertje af aan de bushalte om op een kamp van de Christelijke Mutualiteiten te vertrekken, nu zijn het drankduivels die het kruis-of-muntspel spelen met hun lever. Criticasters beschimpen het duistere hol wel eens als een kroeg vol rode broeken, vaste stamgasten betreuren dan weer de groeiende aanwezigheid van studenten tandheelkunde en verloskunde. Bon ton is immers het groot aantal cultureel verantwoorde langharigen en modieus bebrilde muzikanten, dat na een concert of theaterstuk bij biertjes van hoge en lage gisting palavert over het kunstbeleid van de nieuwste onwetende minister en de invloed van Nietzsche of Heidegger op hun laatste artistieke creatie. Ik frequenteer het café meervoudig, meestal wanneer alle andere drankzaken de gordijnen dichtschuiven en er op dat onredelijke uur enkel in Kassa 4 nog een barkruk te bemachtigen is. Iemand uit mijn beperkte maar goedlachse vriendenkring opperde al meermaals een marathon in het doorrookte café uit te zitten, van negen uur in de ochtend bij de eerste koffie tot men merkt dat er nieuw daglicht is gerezen. Zoals het een echte nutteloze van de nacht betaamt.

Daar kwam het op een doordeweekse maandag niet van. Kassa 4 zit aardig vol maar er zijn nog enkele tafels beschikbaar in het speelhol achteraan, een ruimte die officieel rookvrij heet te zijn, maar waar de verbodsbordjes voornamelijk voor de schone schijn hangen. Hoewel men hardnekkig weigert asbakken te plaatsen, wordt er nog naar hartelust gepaft en gelurkt, iets wat pas voor kopzorgen zal zorgen bij de invoering van het onverbiddelijke rookverbod. In een hoek van de achterkamer is er de zitting van een kaartclubje onder leiding van een bebaard manspersoon met een olijk hoedje en een dik kunststoffen brilmontuur zonder glazen. Maar wat een clichébevestigende avond moest zijn, wordt verhinderd door de aankomst van de verdwaalde cast van het Nederlandse zonnebankprogramma ‘Oh Oh Cherso’, iets wat me de barbaarse gedachte ontlokt of ik niet even een zachte tik op het achterhoofd van het meisje moet uitdelen om te zien of haar make-up er dan aan de voorzijde afvalt. Bij enkelen kan je je naam kalligraferen in hun fond de teint. Bij de start van het academiejaar vertrouwde een oppertrotse moeder me toe dat haar zoon Rechten ging studeren en voor aanvang al een fitnessabonnement en een dozijn verticaal gestreepte hemden had aangeschaft, iets wat een verloren zaak is wanneer je nakomeling luttele weken later het betere café aandoet. Op een kater fitnessen is als bergbeklimmen met obesitas.

Enfin, de goudmijn die Kassa 4 is, blijft vooralsnog gespaard van de grote instroom aan fitnessende studentenclubs, hier blijft de toog een hangmat voor pseudofilosofie. Rondom mij ontspint zich alweer een levendige discussie over de immer arrogante vleesindustrie, een slaapverhaaltje ingefluisterd door volksheld Jonathan Safran Foer. In het komende uur ontstaat een verhitte discussie of we nu de koe mogen slachten of niet en of de tofurevolutie dichtbij is, dan wel de falafelopstand. Dronken argumenten ten spijt, na enkele uurtjes knijpen er toch altijd enkele figuren uit je gezelschap er vanonder om naar de dichtsbijzijnde pitatent te hollen. Discussiëren over de dagen zonder vlees is een hobby die niet eeuwig de spanningsboog kan rekken, dus algauw verslapt de aandacht naar een jongen die zijn wenkbrauwen blijkt te kammen met zijn lompe handen en geile blikken werpt in het kleine spiegeltje aan de urinoirs. Onze onverdeelde aandacht hebbend, is hij zich niet bewust van zijn ijdele pogingen en oefeningen in het imponeren. Maar goed, bonobo-aapjes in het wild bestuderen blijft niet eeuwig boeiend.

“The front row is where the magic happens”, gilt iemand en in een café zoals Kassa 4 is dat geheid waarheid. Het donkere zaaltje achteraan mag dan wel rustig heten, in het stoelendansgedeelte vooraan is er toch steevast meer actie te beleven. Al was het maar om met je promillepupillen in gesprek te raken met verloren kunstenaars waarvoor het etiket arty-farty is uitgevonden, maar waarvan de meeste pluimen op de natte vloer dwarrelen.

Universiteit Antwerpen - R.201 (vanaf 15 februari, elke dinsdag) The Moving Picture Show

Elke dinsdagavond tussen 18 en 21 uur uur worden gratis en voor niets twee filmsklassiekers vertoond worden in lokaal R-201 op de stadscampus.

Universiteit Antwerpen (15 februari t/m 15 april) DiversUA - Fotowedstrijd

De studentenraad daagt je uit om gelijke kansen en diversiteit te vatten in sprekende beelden. Een vakjury zal de inzendingen beoordelen.

Cultuurcentrum Berchem (4 maart) 'Nuff Said

Britse stand-upcomedian Paul Sinha, Amerikaanse dichter Amir Sulaiman en Vlaamse toneelregisseur Johan Petit zijn de gasten op een heerlijk begin van je vrijdagavond. Voor nog meer stemmingsverhoging is er livemuziek van BRZZVLL.

DeSingel (4 t/m 6 maart) Mind the Book Mind the Book is een internationale meeting of minds tussen schrijvers en lezers, die het engagement van schrijvers en denkers en hun kritische bevraging van de maatschappij centraal stelt.

Antwerp Expo (10 t/m 13 maart) Hobby Creatief Salon

De meest toonaangevende beurs voor hobby & creatieve vrijetijdsbesteding van België.

Petrol (12 maart) Soirée Gainsbourg - Gitanes & Jazz

Gitanes & Jazz is een wervelend literair en swingend muzikaal eerbetoon aan Serge Gainsbourg. Op 2 maart is het alweer twintig jaar geleden dat deze Franse jazzrebel overleed. Op 12 maart mag daar op gedanst worden.

Galerie Ludwig Trossaert (t/m 12 maart) Man's Escape from the Melting Pot called “Society”

Marcel Beeckman laat zich niet grijpen. Zijn uitbundig palet, de sensatie van de kleur, de materialiteit van de verf, de textuur, nooit op louter esthetische abstracte manier, zijn altijd gefundeerd in de realiteit van zijn leefwereld die verrassend universeel is.

Het Paleis (11 maart t/m 16 april) Apocolyps Wauw

Topacteurs en topmuzikanten van De Kakkewieten maken een voorstelling die net zo absurd is als hun naam doet vermoeden.

't Hof van Liere (14 t/m 19 maart) Calamartes festival

Ons eigen Unifac organiseert een prachtig festival op een prachtige plaats in een prachtige spiegeltent. Op het programma staat onder andere ‘Abundantly Jazz’, een keinkunstavond, een UA-bandjes-award, een comedynight en een dansinitiatie. De Universiteit Antwerpen viert cultureel hoogtij!

Arenbergschouwburg (24 maart) Jools Holland and his Rythm & Blues Orchestra

Jools Holland staat al jaren bekend als tv-presentator van het populaire BBC-muziekprogramma ‘Later with ... Jools Holland’. Als zijn agenda het toelaat gaat deze sympathieke Brit op concerttour met zijn omvangrijke Rhythm & Blues Orchestra. Muzikaal spektakel en top-entertainment verzekerd!

Fifty One Fine Art Photography (t/m 26 maart) Water

Meer dan twintig fotografen portretteerden een van de meest wonderlijke bestandsdelen uit ons universum. Stille meren, watervallen, surfers op golven, ijsschotsen, druppels. Je kent het wel, maar zag het nog nooit zo mooi in kaders hangen.

Inderdaad Goedele Wachters, bedankt voor die samenvatting van de Frietrevolutie. De hele politieke crisis kan studenten gestolen worden, maar voor frietjes zijn ze dus wel te vinden. Liefst eten ze die naakt, na 249 dagen zonder seks en met veel mayonaise in hun baard. Vervolgens maken ze van die schranspartij foto’s met de iPhone, die ze onder de titel ‘Frieteuh!’ op Facebook plaatsen en delen via Twitter. Moesten de Vlaamse studenten in Tunesië of Egypte wonen, enkel een Gratiskebabrevolutie zou hen de straat op krijgen.

Maar genoeg gelachen. Hoe komt het dat Generatie X de studenten van vandaag, Generatie Y dus, nog steeds beschouwt als een bende ongeïnteresseerde, tamelijk cynische jongeren? Elke dag verwerken studenten voor hun studies én op eigen initiatief tonnen informatie. Maar wanneer ze een ludieke actie organiseren, dan wordt er weer gedaan alsof frieten hen meer interesseren dan de politieke crisis. Van Generatie Y kunnen studenten, die er zelf deel van uitmaken, zich nog een (heterogeen) beeld vormen. Wie Genratie X juist is en waarom ze klagen over hun opvolgers, dat is echter nogal onduidelijk. Waarschijnlijk zijn de veertigers en vijftigers van vandaag stuk voor stuk geëngageerde en wereldverbeterende burgers. Hoe het komt dat zij verantwoordelijk zijn voor recente politieke en financiële crisissen blijft dan ook een raadsel. Wat wel zeker vaststaat: après eux le déluge.

Toegegeven, Generatie Y is niet perfect. Net zoals vorige generaties zullen ook zij die weldra verantwoordelijk worden voor de samenleving fouten maken. Wat studenten anno 2011 echter niet verweten mag worden is dat het hen allemaal niet kan schelen. Alleen al dit blad en zij die het lezen, bewijzen het tegendeel.

Sporttelex

Zwemmen: Op het EK klein bad in het Nederlandse Eindhoven pakte Kimberly Buys, studente Biochemie, in november zilver op de 200 m wissel. Voorts behaalde Buys nog de finale op de 100 m vlinder en de 200 m rug. In januari zwom Buys in Antwerpen (groot bad) dan weer twee nieuwe Belgische records op de 200 m rug en de 200 m wissel. * Skiën: Op de Winter Universiade in het Turkse Erzurum werd Xan Allaerts, die de Universiteit Antwerpen vertegenwoordigde, 28ste op 104 deelnemers in de slalom.

Bassie en Adriaan op Blackboard

Wanneer Blackboard zaterdag 29 januari werd geopend, konden daar Bassie en Adriaan aangetroffen worden, waar normaal de banner van de universiteit staat. Filip Seuntjens, verantwoordelijke van de e-campus, verklaart wat er gebeurd is: “Voor ons was het meteen alle hens aan dek. Gelukkig was er nergens sprake van een attack en werd er geen lek blootgelegd. Er was op geen enkel ogenblik toegang tot puntenlijsten of iets dergelijks.” Het duurde niet lang voor de dader kon worden getraceerd. Waarschijnlijk ging het echter niet om kwaad opzet. De dader beweert zelf dat hij toevallig, zonder juist te weten hoe, toegang had gekregen tot de lay-out module. Daar kon zijn plezier niet op en besloot hij de brandings aan te passen. Toen hij zag wat hij gedaan had, logde hij in paniek snel uit. Seuntjens is geneigd die verklaring voor waarheid aan te nemen. “We hebben zijn klikhistoriek volledig kunnen nagaan en die lijkt te stroken met zijn verhaal. De lay-outmodule is alvast geherdefinieerd, zodat dit voorval zich niet kan herhalen”, besluit Seuntjens.

Atomen in beeld

Onderzoekers aan de Universiteit Antwerpen zijn er in geslaagd atomen in beeld te brengen binnen nanodeeltjes. Deze zeer kleine partikels tellen slechts enkele duizenden atomen en vertonen vaak interessante fysische of chemische eigenschappen. Deze eigenschappen worden bepaald door de manier waarop de atomen georganiseerd zijn binnen het deeltje en daarom willen wetenschappers ze maar al te graag dichter onder de loep kunnen nemen. Onderzoekers Sandra Van Aert en Gustaaf Van Tendeloo konden voor het eerst de driedimensionale structuur van de atomen waarnemen. Hiervoor maakten ze gebruik van een krachtige elektronenmicroscoop en bekeken ze de deeltjes vanuit verschillende hoeken. Met innoverende meettechnieken en complexe rekenkundige algoritmes konden ze vervolgens de atomaire organisatie berekenen en weergeven. Hun bevindingen werden gepubliceerd in het prestigieuze Nature.

Universiteit Antwerpen reikt eredoctoraten uit

Naar goede gewoonte reikt de Universiteit Antwerpen ook dit jaar weer eredoctoraten uit aan de uitverkorenen die zich verdienstelijk hebben getoond binnen hun vakgebied. Letteren en Wijsbegeerte zal dit jaar een eredoctoraat schenken aan Dipesh Chakrabarty, één van de belangrijkste vertegenwoordigers binnen de ‘postkoloniale’ geschiedschrijving. Het eredoctoraat van de Faculteit Rechten zal naar Geert Corstens gaan, voorzitter van de Hoge Raad der Nederlanden en tevens een gerenommeerd expert in het domein van het straf(proces)recht en de rechterlijke organisatie. Poul Hyttel krijgt het zijne van de Diergeneeskundige Wetenschappen voor zijn onderzoek in de embryologie. Professor Economie Bina Agarwal ontvangt dan weer een eredoctoraat van het Instituut voor Ontwikkelingsbeleid en -Beheer. Zij leverde belangrijke verdiensten op het domein van milieu en ontwikkeling en is voorzitter van de International Society of Ecological Economists.

Universiteit Antwerpen reikt nog meer eredoctoraten uit

Tenslotte schenkt de universiteit nog twee eredoctoraten voor algemene verdiensten aan de Zwitserse professor Werner Oechslin, een pionier in de architectuurtheorie, en aan acteur Jan Decleir wegens zijn onmiskenbare bijdragen aan de Belgische film en het theater. De eredoctoraten zullen donderdag 7 april 2011 uitgereikt worden.

Zelf ook met een dwars in het buitenland? Stuur foto voor ‘dwars in ...’ naar contact@dwars.be en maak kans op een Knack-abonnement van drie maanden.

Over Pokémon, ofte “GOTTA CATCH’EM ALL”, en hoe Ash Ketchum en zijn trawanten de wereld al blitzkriegend veroverden.

REWIND Pokémon en specifieker de Game Boy-versie kwam in 1997 onze contreien opgesurfd en stak de speler in de huid van protagonist Ash Ketchum, wiens queeste het was de acht gymleaders te verslaan en als het eventjes meezat en passant alle 150 Pokémon te vangen. Eenmaal volbracht volstond het de Poké League te verslaan om vereeuwigd te worden in de annalen der pokégeschiedenis. Uiteraard drukte je daarna op ‘New Game’ en begon alles opnieuw.

PLAY Charmander, Bulbasaur of Squirtle, dat was samen met je geslacht de eerste keuze waar je voor gesteld werd door Professor Oak, en tevens het startschot van een der meest epische, zij het virtuele, queesten ooit. Een queeste die enkel op pauze gezet werd om de eerste symptomen van het Lege Nestsyndroom bij je moeder weg te werken. Onze protagonist begaf zich door berg en dal, van stad naar stad en hielp, zoals het een goed barmhartig Samaritaan betaamt, jong en oud op zijn pad. De tocht was niet zonder gevaar. Om de vijf stappen werd je aangevallen door aanvankelijk onzichtbare pokémon en of het nu fisherman Bob, bug catcher Bill of Team Rocket betrof, allen kwamen ze van ver buiten het scherm op je afgelopen om je onder begeleiding van obscure Russische 8-bit noise van je zuur verdiende centjes te ontlasten en je pokémon te verwonden.

FAST FORWARD Na de rode en groene versie volgde al snel de blauwe en de gele versie en de ‘Advanced’ en ‘Metal Generation’. Ik vond 150 Pokémon vangen al best een huzarenstukje, maar toen bleek dat Pokémon sneller verzonnen werden dan dat ze gevangen konden worden, haakte deze trainer af. In mijn buidelzakje is immers geen plaats voor 650 pokéballetjes.

REWIND Het lijkt talentmanager Bob Herbert en zijn zoon Chris wel leuk om een meidenband op te richten. Dus plaatsen ze in 1993 een advertentie en selecteren ze vijf meiden. Pas als de band in 1996 niet meer Touch maar Spice Girls heet en ‘Wannabe’ wordt uitgebracht, is het raak, megaraak.

PLAY Ik ga naar school met een Spice Girls pennenzakje en draag mijn haar in 2 vlechtjes, evenals mijn favoriete Spice Girl, Emma. Het is dat ik het langste meisje van de klas ben, anders had je me zeker op witte gympen met plateauzolen gezien. Ook buiten de schoolbanken is het een must om fan van de Spice Girls te zijn: de minister die maar één van de namen van de girls kent, haalt de krant.

FAST FORWARD Kort op ‘Wannabe’ volgt een tweede single, een eerste en tweede album, een tournee, een film. En dan wordt het stil. Geri verlaat de groep en start een solocarrière, gevolgd door Mel C., Mel B. en Emma. Victoria presenteert zich als modeontwerpster, maar staat vooral te boek als vrouw van voetballer David Beckham. Het gerucht gaat dat er een nieuw Spice Girls album op komst is, maar ik kan niet zeggen dat ik ernaar uitkijk. Het allerleukste is en blijft toch ‘Wannabe’, gewoon omdat “I wanna really, really, really wanna zigazig-haaaa!”