geconstrueerde kleuren

kunst op de campus

05/06/2023

Soms kan kunst bevreemdend werken. Meer dan eens kunnen we ons afvragen wat een kunstwerk nu eigenlijk is, wat het moet voorstellen en of het zelfs kunst is. Welk verhaal moeten we erin lezen? De campussen van UAntwerpen staan vol kunstwerken, maar of er veel studenten zijn die ze goed bekijken valt te betwijfelen. dwars vliegt er echter in en belooft je dat vijf minuten eerder opstaan om de pareltjes op de universiteit toch eens goed te bekijken, helemaal de moeite waard is.  

Het lijkt me onmogelijk om Komposities niet te zien. Schrap dat maar. Wie volslagen kleurenblind en compleet zoned out is, kan het zich misschien veroorloven, maar voor de rest van de universitaire bevolking springen de felle composities onmiddellijk in het oog. Het is als het ware een matrix van kleuren aan de witte muren van de hal richting gebouw US op campus Groenenborger. Beide werken bestaan uit vierkanten met parallelle lijnen, een duo dat haast mathematisch aandoet. 

Geestelijke vader Guy Vandenbranden was een Vlaams kunstenaar en meteen ook een van de oprichters van de Nieuwe Vlaamse School, een kunstenaarsgroep waar artiesten als Vic Gentils en Paul Van Hoeydonck eveneens toe behoren. Klinkt geen van die namen bekend in de oren? Geen zorgen, je hebt hun werk ongetwijfeld al op de campus gezien: de Nieuwe Vlaamse School is goed vertegenwoordigd op UAntwerpen. Zo vind je in gebouw D.Q. een heel legertje aan Gentils’ standbeelden en hangt Van Hoeydoncks astronaut trots als een pauw aan de muur van S.C. te pronken. Vandenbranden is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Belgische abstracte kunst en kantte zich resoluut tegen het realisme en het nieuw-realisme. De waarheid zit niet in verisimilitude, maar in een canvas vatbaar voor interpretatie. Zijn stijl is constructivistisch, vol geometrische vormen, zwarte vlakken en een limiet op de hoeveelheid gebruikte kleuren. 

Komposities past mooi binnen die stijl. De twee werken vragen tijd. Tijd om de kleuren en de lijnen te laten bezinken, om je te verslinden. Ze zijn gelijkaardig opgebouwd, maar het verschil in kleurpalet houdt me bezig. Is er betekenis te vinden in het licht-donkercontrast? Of zoek ik dan naar betekenissen die er niet zijn? De titel vertelt me niets, slechts dat het werk zorgvuldig samengesteld is, zoals een kunstenaar als Vandenbranden placht te doen, maar dat gebrek aan informatie maakt het misschien juist zo intrigerend. Er is niets aan kunst als het alle antwoorden prijsgeeft bij de eerste kennismaking. Komposities begroet en neemt afscheid, maar alleen tot de volgende keer.