fiets weg? dikke pech!

De exacte cijfers van fietsdiefstal in Antwerpen zijn onduidelijk, maar vanuit verschillende hoeken is te horen dat ze enorm gestegen zijn. Waar het vroeger nog ging om een paar gestolen fietsen per maand, zijn het er nu tientallen meer. Fietshaven, het meld- en reparatiepunt in de beveiligde fietsenparking onder het Centraal Station, spreekt van zestien gestolen fietsen per maand in hun parking. Zelfs in een beveiligde ruimte is dus geen enkele fiets nog veilig. Ook al zijn er camera's in overvloed, het cijfer daalt niet, maar blijft stijgen. De toezichthouders benadrukken dat dit kan worden opgelost, met meer hulp van de Stad. Hun taak is namelijk enkel het netjes houden van de ruimte en aangiftes van gestolen fietsen in goede banen leiden. Dat ze daarnaast een oogje in het zeil houden en de politie bellen indien ze iets verdachts zien, doen ze uit eigen beweging.

De werknemer die we spraken wil meer patrouilles of een vast team van de politie. Zij zouden dan dieven kunnen betrappen of afschrikken. Het is vreemd dat de politie nog niets heeft ondernomen, zij hebben de cijfers toch ook gezien? Bij hen komen namelijk al de aangiftes binnen. Vooral hoognodig voor deze beveiligde fietsenstalling is een nieuw beveiligingsplan. Zelfs als je heel de diefstalprocedure doorloopt - die inhoudt dat je aangifte bij Fietshaven doet, hun formulier invult en dit binnenbrengt bij de politie binnen de zeven dagen, waarop zij de camerabeelden bekijken - is er weinig kans dat de dief of je fiets gevonden wordt. Dit komt mede doordat de camera’s enkel aan het plafond hangen, en de dieven hierdoor met een kap of pet genoeg hebben om onherkenbaar te worden. Veel nut hebben de camera’s dus niet meer. Dat de situatie zo schrijnend is in een beveiligde fietsenstalling, zegt veel over de situatie op straat.

hoe bescherm je je fiets?

Als je aangifte van een gestolen fiets doet op het politiebureau word je net niet uitgelachen. De politieagent in kwestie erkent de ernst van de situatie in het beste geval nog wel, maar benadrukt vooral dat de politie er ook niets aan kan doen. Zonder beelden of de naam van de dief is de zoektocht onbegonnen werk. Bijgevolg beginnen ze zelfs niet meer aan die ‘zoektocht’. Wat kan je dan wel doen? Je zou je fiets kunnen laten merken – volledig gratis – door de politie, wat inhoudt dat ze op het kader van je fiets een kenteken aanbrengen waarop je rijksregisternummer staat. Als een fiets teruggevonden wordt, kunnen ze zo de eigenaar contacteren. Het helpt dus niet tegen het stelen, wel wanneer je fiets al gestolen is. De kans dat een gestolen fiets wordt teruggevonden blijft echter heel klein. Een mooi gebaar van de politie, maar nog steeds geen oplossing.

Hoe kan je je in deze onzekere tijden dan nog beschermen? “Gebruik een beugelslot”, zeggen de helpers van Fietshaven. Enkel dit slot beschermt genoeg tegen de kniptangen van de dieven. Elk ander slot kan in een vingerknip worden opengebroken. Het ene al gemakkelijker dan het andere. Een kabelslot, bijvoorbeeld, kan in twee seconden doorgeknipt worden. Een ringslot, waarbij je een hendeltje omlaag duwt en er een ogenschijnlijk stevige ijzeren buis door je wiel gaat, kan opengebroken worden door een paar stevige duw-en-trekbewegingen op de juiste plek. Toch is dit al iets luidruchtiger dan het kabelslot doorknippen, en zou je het dus al iets veiliger kunnen noemen. Maar uiteindelijk komt het echt neer op ‘the wrong place at the wrong time’. Als een dievenoog op je fiets valt, heb je geen schijn van kans.

dus… een beugelslot?

Of een beugelslot dan wél helemaal veilig is? Neen, er lopen namelijk ook dieven rond met een slijpschijf, waarmee ze ook een beugelslot kunnen openmaken. Dit maakt wel meer lawaai, geeft ook wat licht en wordt dus minder gedaan.

Zonder oplossing is de conclusie redelijk donker. Je fiets beschermen is amper nog mogelijk, maar als we zoveel mogelijk aangiftes verzamelen bij de politie, valt misschien eindelijk hun frank dat er iets moet gebeuren. Een ding weet ik zeker, als - of beter - wanneer mijn fiets gestolen wordt, rijd ik verder door de stad op een vélo. Want al zijn gebreken ten spijt, het neemt de angst toch weg.