De voorbije jaren hebben verschillende studentencafés in Antwerpen de deuren gesloten. Dat betekent echter niet dat de Antwerpse studenten droog hoeven te staan. Er blijven genoeg cafés over die zich staande weten te houden. Maar wie zijn de gezichten achter de huidige Antwerpse studentencafés? Dit is het verhaal van de café-uitbater in ’t Stad.
Op de Sint-Jacobsmarkt gaat café De Schacht al zijn achttiende levensjaar in. Eigenaar Michael Bridoux (34) alias ‘Brikkie’ heeft het nu vijf jaar in zijn bezit. Naast een studentencafé in de Scheldestad runt hij in Deurne volkscafé De Piper. Michael is een drukbezet man, maar is ook een man van grote ambitie.
Uitdagingen
Voor Michael De Schacht overnam, was hij gerant bij Den Doedelzak. Hij had het café overgenomen samen met de toenmalige eigenaar van ’t Vervolg, die een van de hoofdrolspelers in de ‘Bende van de douanier’ bleek te zijn. Door de criminele activiteiten van Michaels compagnon moesten ze noodgedwongen de deuren van het café sluiten. Even twijfelde Michael om alleen verder te gaan met Den Doedelzak, maar na alles wat er gebeurd was, besloot hij dat het tijd was voor een nieuwe uitdaging.
Deze uitdaging diende zich aan toen 'Brikkie' weer in contact kwam met de vorige eigenaar van De Schacht, die hij nog uit zijn eigen studententijd kende. De vorige eigenaar vertelde aan Michael dat hij van plan was om te stoppen met De Schacht en Michael zag het direct zitten om het café over te nemen. “Alles was binnen twee weken in kannen en kruiken”, zegt hij.
Naast studentencafé De Schacht runt hij in Deurne volkscafé De Piper. Michael vertelt dat de twee zaken moeilijk te combineren zijn, maar dat het door veel te werken en weinig te slapen wel haalbaar is. “Ik doe het graag en daarom probeer ik te relativeren hoe zwaar het soms is." Daarnaast wil Michael benadrukken dat het belangrijk is om te genieten. "Het klinkt misschien cliché, maar als je iets beleeft, besef je niet hoe het voelt om het te beleven. Als je veel werkt, merk je dat je bepaalde dingen in het leven mist. Zo had ik bijvoorbeeld meer willen reizen.”
Michael is voorlopig nog niet van plan om te stoppen. “Ik wil dit zeker tot mijn veertigste blijven doen.” En daarna? “Rentenieren”, lacht hij. “Ik denk dat De Schacht over zes jaar niet meer van mij zal zijn, maar dat ik wel in de horeca blijf werken. Na mijn veertigste wil ik me meer focussen op een andere leeftijdscategorie. Mensen soigneren is inherent aan horeca en nu soigneer ik de studenten. Als ik ouder word, zou ik graag een wat ouder publiek willen soigneren.” Als er een andere zaak op zijn pad komt, deinst hij daar niet voor terug. “Ik wil altijd nog iets met eten doen. Ik kook zelf heel graag, dus een klein restaurantje opstarten in de buurt van mijn woonplaats (Schilde) zou ik echt leuk vinden.”
Met de hakken over de sloot
Dat Michael voor zichzelf is begonnen, komt niet uit de lucht vallen. Hij heeft namelijk een bachelordiploma KMO-management behaald. “Ik heb wel getwijfeld of ik de opleiding wilde afmaken. Ik heb uiteindelijk toch doorgezet en heb mijn diploma met de hakken over de sloot behaald. Als ik een andere richting had gedaan, had ik het nooit gehaald”, vertelt Michael. Veel studenten KMO-management aan de KdG Hogeschool worden lid van studentenclub Eligia. Zo ook Michael die zich liet dopen bij de club. Door zijn studentenjob in het stamcafé van Eligia, ’t Vervolg, is hij de horeca ingerold.
Als de mensen je een toffe cafébaas vinden, komen ze naar je café. Dat is wel een beetje de kracht van De Schacht.
De café-uitbater is zelf een groot voetballiefhebber. Op zijn zeventiende heeft Michael de kans gekregen om te debuteren in derde klasse. Doordat hij zelf fervent voetballiefhebber is, is het WK altijd een hele belevenis in De Schacht. “De sfeer tijdens het WK hier is echt de max. Het allereerste WK dat wij hier uitzonden was in 2014. Er zat een man of vijftig binnen en het bier droop letterlijk van het plafond. Dat was bangelijk.”
Family man
Voor Michael zijn respect en beleefdheid de belangrijkste waarden, waarden die hij heeft meegekregen van zijn ouders. “Als cafébaas moet je het respect van de mensen winnen. Ze moeten je een toffe vinden. Als dat het geval is, komen ze naar je café. Dat is wel een beetje de kracht van De Schacht.”
A ls 'Brikkie' niet achter de toog staat, besteedt hij tijd aan zijn gezin. Michael heeft al negen jaar een relatie met Kristy, de mama van hun eenjarig dochtertje Maëlle. Michael vertelt dat Kristy en hij allebei in ’t Vervolg werkten, maar dat ze elkaar pas echt leerden kennen tijdens de skireis van Eligia in 2005. Er ontstond een vriendschap tussen Michael en Kristy die zo’n drie à vier jaar bleef duren. “Toen is de vonk overgeslagen en is dat uitgegroeid tot wat we nu hebben.” Een mooi verhaal. “Ja, ik had ook kunnen zeggen dat we een keer in ’t Vervolg tegen elkaar zeiden: ‘Vandaag gaan we vossen’, maar dat is misschien niet wat je wilt horen”, lacht hij.
“Kristy is de reden dat ik het zo goed doe. Het is geen verrassing dat wij elkaar soms minder zien, maar zij gaat daar perfect mee om”, zegt Michael. Hun dochtertje is vorig jaar in oktober geboren. Sinds de geboorte van Maëlle probeert Michael meer thuis te zijn. Als hij over haar praat, begint hij te stralen. “Wat je voelt voor je eigen kind is onbeschrijfelijk. Maëlle heeft mij compleet gemaakt, compleet gelukkig. Die vonk met Kristy was er altijd al, maar sinds Maëlle er is, is die weer aangewakkerd. Kristy heeft mij het mooiste geschenk dat je iemand kunt geven, gegeven. Dat is in één woord fantastisch. Ik zeg het je, als je later mama wordt, ga je dat beamen.”
- Login om te reageren