ACOLYTE_DIEGO

humans of UAntwerpen

21/04/2024
diego_acolyte
Bron/externe fotograaf

Diego_Acolyte

đź–‹: 

Kunstenaar of topsporter, bejaarde of ondernemer, geen enkele soort ontspringt de dans. Je wordt op een dag wakker met de intense drang om je aan Universiteit Antwerpen in te schrijven. Het gevolg: zo veel vreemde vogels dat het uitzonderlijk wordt om normaal te zijn. Met regelmaat zet dwars een bijzondere student in de kijker.

Diego De Ridder López is masterstudent Geschiedenis, maar in zijn vrije tijd focust hij zich vooral op zijn grootste passie: muziek. Die brengt hij onder de naam Acolyte_Diego uit op zijn Instagrampagina. Hij houdt zich al van kindsbeen af bezig met muziek: “Ik heb vanaf mijn vijf jaar viool gespeeld. Ik had dus eigenlijk een heel klassieke opleiding. Ik heb die toen ik begon aan de universiteit links laten liggen, het was moeilijk te combineren met mijn studies.” Zijn huidige muziekproductie is allesbehalve klassiek: “Sinds deze zomer ben ik meer bezig in een stijl die de mix maakt tussen funk en jazz. Denk aan de stijl van artiesten als Thundercat. Recent ben ik ook begonnen met meer junglebeat-elementen toe te voegen aan mijn muziek. Het is een mix van een paar zaken. Ik probeer mij niet te hard te conformeren aan één stijl.”

Recent bracht Diego een video uit samen met zijn neef Victor, die zelf ook muzikant is. “Mijn neef is al enkele jaren bezig met jazzdrum”, vertelt hij, “Junglebeats zijn redelijk moeilijk voor op de drums. Dat leek me wel een challenge voor hem.” Diego maakte er een video bij die werd uitgegeven onder de naam FUMP!, een verengelsing van het woord foemp. “We hebben onszelf een bandnaam gegeven, maar het is niet dat wij nu regelmatig repeteren of zo. We hebben er dan zo’n belachelijke video van gemaakt.” In tijden van sociale media moet muziek meer zijn dan de muziek alleen. “Je moet creatief zijn met video’s en socialemediagebruikers om je product aan de man te brengen”, aldus Diego

De muzikale uitspattingen van Diego zijn vooralsnog bijna uitsluitend solo ondernemingen. “In mijn video’s speel ik wel eens als een onemanband. Zie het als een rare gast die video’s maakt op zijn zolder en persoonlijk elk instrument bespeelt (lacht). Iedereen heeft daarin wel zijn eigen ding.” Een carrière in de muziek ziet Diego wel zitten, maar het creatieve proces moet daarin wel bij hem blijven liggen: “De muziek die ik maak moet niet per se onder mijn eigen naam uitgebracht worden, het mag ook als lid van een grotere band zijn. Muziek maken voor andere artiesten zou ik ook zien zitten, maar dan moet ik wel nog steeds muziek kunnen maken die ik tof vind.” Diego, die nog aan het begin van zijn carrière staat, houdt voorlopig alle opties open: “Het ene moet het andere niet uitsluiten. Als ik een aanbod zou krijgen van een studio of een label om te werken, dan zou ik dat doen. Je moet gaandeweg zien wat wel, en wat niet werkt.”Â