In Antwerpen, tussen Singel, spoorweg en Plantin en Moretuslei ligt het paradijs. Als u het niet weet liggen komt u er niet, maar dat is altijd het geval met bijzondere dingen. Zurenborg verrees uit het moeras op het einde van de 19de eeuw en was van in het begin een katholieke vesting. Er ontstond een prestigeslag met die andere jonge wijk: het Zuid, een socialistisch bastion. De Zuiderlingen bouwden het Museum van Schone Kunsten, de Zurenborgers riposteerden met de Sint-Norbertuskerk op de Dageraardplaats en met heel veel Art Nouveau. Net als het Zuid kende de wijk een grote revival in de jaren ‘70 en ’80. Het betere slag mensen marcheerde de wijk binnen en trok een spoor van restauratie achter zich. Vandaag is Zurenborg een succesverhaal, op de Dageraadplaats heerst Musti de pleinwachter, in de Wattman kunt u minuscule biologische koffiekoeken inslaan en cultuurhistorische besprekingen voert u best in café ZeeZicht. U vraagt zich af waar de naam van de wijk vandaan komt? Die slaat op de bodemgesteldheid.
Zurenborg, zolang niet gebombardeerd te bezichtigen op alle uren.