U knipperde ook even met uw ogen die ochtend, toen er naast het rode licht waarvoor u stond te wachten een affiche prijkte met “U bent tegen kernenergie want u denkt aan het verleden”? En toen u even later een andere affiche passeerde, met “U bent voor kernenergie want u denkt aan de toekomst”? Of u zat op dat moment nog rustig uw krant te lezen en u verslikte zich even in uw koffie bij de paginagrote papieren versies van deze affiches?
Dan behoort u wellicht tot de meer wakkere geesten onder ons die, zelfs op dat ochtendlijke uur, onraad roken. En jawel! Wakkere geesten met een internetverbinding ontdekten dat de initiatiefnemer van de campagne het Nucleair Forum is, een koepel van “ondernemingen en instellingen” die voor zichzelf een “informatietaak” weggelegd ziet inzake “kernenergie en haar vreedzame toepassingen”. Vertaald heet dat de nucleaire lobby, of nog: Electrabel/Suez and friends.
Een campagne die een beetje stinkt, dus. Het is immers weinig waarschijnlijk dat de twee miljoen euro die de nucleaire sector tegen deze campagne aangooide, bedoeld is om de kernuitstap te promoten. En inderdaad, al lijken de affiches en de bijbehorende radiospots, reclamefilmpjes en krantenadvertenties evenwichtige informatie te bieden, toch strikken ze de iets minder wakkere burger met subtiele retorische kneepjes in het voordeel van kernenergie. Want denken aan de toekomst klinkt toevallig net dat ietsje aantrekkelijker en moderner dan blijven denken aan het verleden. En in de krantenadvertentie krijgen we te lezen dat kernenergie zo maar eventjes vrijwel CO2-neutraal is (is dat zo?), zicht biedt op een “duurzame toekomst” (dat radioactief afval dat we nog een miljoen jaar ergens moeten kwijtraken even niet meegerekend), en allerlei mooie toepassingen heeft, zoals “hybride auto’s” of “projecten om zeewater drinkbaar te maken”. O ja, tegenargumenten? Daar houdt men het op wat vage “grote risico’s” en “zwakke punten die in het verleden al wel voldoende zijn aangetoond”, fijntjes gepresenteerd als iets wat “sommige mensen vinden”. Niet noodzakelijk feiten dus, maar gewoon een mening van, pakweg, een stelletje geitenwollensokken.
Jammer alleen dat die sokken niet dat paar miljoen euro ter beschikking hebben om een even grootschalig tegenoffensief te lanceren. “Wie heeft er gelijk? Wie heeft er ongelijk? Al eens goed over nagedacht?” vraagt de campagne ons. Interessante vragen, inderdaad het nadenken waard. Maar laten we er daar toch nog enkele aan toevoegen: wie is er intellectueel eerlijk? Wie niet? En wie heeft er genoeg geld om dat niet te hoeven zijn? Al eens goed over nagedacht?