De muren van ’t Kaf op Campus Drie Eiken getuigen van andere tijden. Een tiental foto’s geven een indruk van de UIA-loop in het academiejaar 1999-2000: de hemel is grijs, de studenten dragen truien met lange mouwen en een grote groep dringt rond de loperstent om een rondje voor hun faculteitsclub te kunnen lopen.
Langer dan eenieder van ons zich kan herinneren, wordt elk jaar in april een estafetteloop op CDE georganiseerd, de UIA-tegenhanger van de gocartrace op Campus Middelheim. Delen van de campus worden afgezet om de studenten het 600 meter lang parcours te laten lopen. Vroeger streden de studentenclubs 24 uur lang tegen elkaar. Ondertussen wint de club die gedurende 12 uur de meeste ronden heeft gelopen. Het prijzengeld wordt uitgekeerd in vaten bier, maar eigenlijk loopt iedereen voor iets anders: de eeuwige roem van zijn club. Dit jaar organiseerden ASK-Stuwer en de UA Sportraad op 10 april de 12-urenloop. Op aanvraag van de overkoepelende club heeft de rector laten weten dat op deze donderdag alle namiddaglessen van de buitencampussen geschorst zijn. Op parking 2 van CDE ruikt het naar hamburgers en barbecuehapjes, elk uur geeft ASK-Stuwer een gratis vat en op een podium treden groepjes op waarmee verschillende muzieksmaken worden bediend. Elke deelnemende studentenclub bereidt eten en verkoopt het aan zeer schappelijke prijzen. De zon schijnt, een aantal moedige studentes draagt zelfs rok en t-shirt. Tussen de kraampjes staan tafels en stoelen met goed zicht op het podium. Je zou kunnen denken: wat wil een student meer?
In het loperstentje heerst een ijverige drukte: lopers spurten binnen, geven het clubstokje door, de volgende lopers vertrekken. Hoewel elke club voldoende sportievelingen vindt om tot de laatste minuut mee te rennen, lijkt het alsof op deze 12-urenloop vooral praesidiumleden van de buitencampussen en hun aanhangsels te vinden zijn.
Wat de “nieuwe student” verwacht van studentikoze activiteiten, vraagt menig praesidium zich al enkele jaren af. Tot grote frustratie van de studentenclubs wordt het engagement en de geïnvesteerde tijd niet weerspiegeld in de opkomst op de activiteiten. Ook vandaag offert een meerderheid van de studenten een lesvrije namiddag eerder op voor de studie dan voor een studentikoos evenement. Zijn het de tussentijdse testen (“intensieve studieopvolging”), dagenlange en verplichte practica, of de seminaries (“praktijkgericht leren”) die de studiedruk zodanig verhogen dat de nieuwe student geen tijd meer heeft om zich te ontspannen? Zorgen internet en DVD ervoor dat wij ons kot niet meer uit willen? Of is de tijd van het bloeiende studentenleven nu eenmaal voorbij?
Publikumsbeschimpfung van de nieuwe student is heel verleidelijk, maar is dat het hele verhaal? Neen, zo blijkt ’s avonds. De belangstelling voor studentikoze activiteiten neemt af, maar toegegeven: de creativiteit van de organisatoren ook. Na de prijsuitreiking en het afsluitende optreden van Buscemi vindt in de Konijnenpijp de 12-urenloop-TD plaats. Voor wie het fenomeen Konijnenpijp niet kent: die maakt deel uit van het bunkercomplex in het fort en is, net als de andere gebouwen, eigendom van de UA. De Konijnenpijp behoort tot één van de drie grotere bunkers die door de studentenclubs van de buitencampussen gebruikt mogen worden als clublokaal en TD-locatie. Er zijn nog weinig avonden waarop studenten voor de Konijnenpijp in lange rijen aanschuiven. Enkel TD’s met de grote thema’s zoals de Pink Party en de Temptation TD worden goed bezocht. De Konijnenpijp is dan uitbundig versierd, de muziek kent voldoende variatie en er worden naast bier en frisdrank ook andere drankjes geschonken. Kom je op een andere TD, dan kun je enkel op basis van de personen achter de toog uitmaken welke club het feest organiseert. Elke tweede bezoeker draagt een lint van een buitencampusclub en meer charme dan bier voor één euro in een bunker heeft het feestje niet. Ben je eens op zo’n TD geweest, heb je ze allemaal meegemaakt. Dit is weer zo’n avond, en de Konijnenpijp is niet eens half gevuld. Je zou voor minder thuis blijven.