LOKO, de studentenraad van de KU Leuven, heeft besloten om uit de Vlaamse Vereniging van Studenten (VVS), de koepel van alle Vlaamse studentenraden, te stappen. Ze is naarstig op zoek naar gelijkgezinde studentenraden om samen een nieuwe overkoepelende organisatie op te richten.
‘Brave studenten komen op de proclamatie, stoute studenten komen overal.’ Zo werd uw verslaggever plots een van de vertegenwoordigers van de studentenraad van de Universiteit Antwerpen bij VVS. Op 14 december jongstleden mocht ik mijn eerste verschijning maken op de Algemene Vergadering (AV) van dit keurkorps van de Vlaamse studentenvertegenwoordiging. Volledig los hiervan verlieten de vertegenwoordigers van LOKO en de VUB deze vergadering met slaande deuren en wilde LOKO zelfs niets meer met VVS te maken hebben. Oeps?
De AV is de plaats waar de VVS-standpunten bepaald worden door haar leden. Wanneer een standpunt aangenomen is, moet de koepel het naar de buitenwereld (ministerie, parlement, pers en dergelijke) toe verdedigen en bekend maken. Indien uw bloed ook spontaan sneller begint te stromen bij het vooruitzicht van ellenlange redevoeringen, gehouden door een aantal tafelspringende wannabe politici, dan kan ik u een deelname aan een dergelijke AV van VVS ten stelligste aanbevelen. Ikzelf vermaakte me alleszins kostelijk, zij het wel voornamelijk met het bijslijpen van mijn potlood om het nadien efficiënter doorheen mijn trommelvlies te kunnen rammen (kwestie van de pijn toch ietwat te verzachten). Het moet gezegd: veel studentenvertegenwoordigers doen echt hun best, maar er zit toch ook een flink pak zeveraars tussen.
Soit. Die avond stond er een discussie in de marge van het VVS-standpunt over de rationalisering van het hoger onderwijs op de agenda. Koken kost nu eenmaal geld en lesgeven nog veel meer, dus wou VVS een constructief voorstel op tafel kunnen leggen met betrekking tot de vraag van de minister om het aantal aangeboden opleidingen in Vlaanderen te rationaliseren. Dat standpunt was voordien al grotendeels gestemd, maar op een vorige AV had LOKO gevraagd om een ander standpunt met betrekking tot levensbeschouwing in te nemen. In de eerste tekst stond namelijk dat levensbeschouwing geen doorslaggevend argument mocht vormen om een overbodige opleiding te behouden en dat regionale overwegingen voorrang moesten krijgen. LOKO vond dit een te negatieve formulering van het levensbeschouwelijke aspect. Op de AV erna bleek er ook geen eensgezindheid te zijn en werd er gestemd om het uit te stellen naar de volgende vergadering, 14 december dus.
In de weken daartussen bleek echter dat rond levensbeschouwing geen standpunt gevormd kon worden waar een meerderheid voor gevonden zou worden op de AV. Op het VVS-vormingsweekend kwam een informele werkgroep hierover samen die een dubbel voorstel formuleerde voor de AV. Eerst zou er gestemd worden over het al dan niet opnemen van een standpunt over levensbeschouwing, daarna kon dan eventueel gekozen worden uit drie varianten van het LOKO-voorstel. Kan het u ondertussen allemaal nog iets schelen? Mij alleszins niet, gelieve mij dan ook even te verontschuldigen terwijl ik een nieuwe slijper ga zoeken...
Oef, dat lucht op. Waar waren we gebleven? Oh ja, levensbeschouwing. Uiteindelijk besliste een meerderheid op de AV om toch geen standpunt hierover in te nemen totdat er een voorstel gevonden zou worden waar een grote meerderheid van de Vlaamse studentenraden zich achter kon scharen. Als reactie op deze stemming deed de LOKO-fractie wat elke zichzelf respecterende volwassene die een democratische stemming verliest, zou doen en verliet huilend de vergadering. Hierin werd ze achterna gehuppeld door de VUB-fractie, die zich blijkbaar van universiteit vergist had bij het inschrijven. Vijf minuten later namen de twee fracties, tijdens een ultieme opstoot van volwassenheid, opnieuw plaats aan tafel om nog snel even een VVS-standpunt over de invloed van de Lissabonstrategie van de Europese Unie op het hoger onderwijs te kelderen. Waarna gezwind weer de deur werd uitgehuppeld.
Korte tijd later besliste LOKO om VVS te laten voor wat het was en de koepel officieel te verlaten. Aanvankelijk wilde men een nieuwe koepel oprichten, maar daar blijkt niet veel meer van in huis te komen. De voorzitter van LOKO, Frederiek Vermeulen, benadrukt dat deze beslissing niets te maken heeft met de discussie over levensbeschouwing, maar met structurele problemen bij VVS. De Raad van Bestuur en de staf van de VVS zouden namelijk te veel macht hebben bij het bepalen van de VVS-standpunten en de AV teveel domineren (zie kader). Een kritiek die sterke gelijkenissen vertoont met die van Stijn Baert.
Stijn wie? Sta mij toe u voor te stellen aan ongetwijfeld de mediageilste der Vlaamse studentenvertegenwoordigers. Deze frisse jonge heer is de voorzitter van de Gentse studentenraad (GSR) en besliste, na een verloren stemming op een AV (waar hebben we dat nog gezien?), een eenmans-guerrilla te voeren tegen VVS. Tot hiertoe heeft hem dat een rist krantenartikels opgeleverd, het verbod van VVS om nog aan AV’s deel te nemen en een verklaring van de GSR dat hij enkel zijn persoonlijke mening verkondigt en dat zij wel nog bereid zijn binnen VVS te werken.
Ondertussen probeerde ook de VUB-fractie haar studentenraad ervan te overtuigen om uit VVS te stappen. Op een leugentje meer of minder werd daarbij niet gekeken. Zo legde de fractie een lijst van andere studentenraden op tafel die ook bereid zouden zijn om VVS de rug toe te keren en een nieuwe koepel op te richten: achteraf bleek hier echter niks van waar te zijn. De VUB floot haar VVS-fractie terug en besloot uiteindelijk om een aantal voorstellen ter verbetering aan VVS voor te leggen en haar verdere deelname daarvan te laten afhangen. Die voorstellen werden in januari opgesteld door de voorzitter en de twee fractieleden. Eén van hen verliet echter tijdens het opstellen van deze voorstellen de vergadertafel (macht der gewoonte zeker?).
Tot nader order besliste dus enkel LOKO om uit VVS te stappen. VVS heeft echter een aantal vertegenwoordigende mandaten in verschillende organisaties die met hoger onderwijs bezig zijn, zoals de Vlir (Vlaamse Interuniversitaire Raad). Sommige van die mandaten werden door leden van LOKO opgenomen. Nu LOKO echter beslist heeft om niet langer deel uit te maken van VVS zou men verwachten dat ook het ‘lekkers’ dat VVS te bieden heeft, wordt teruggegeven. LOKO bleek daar echter niet meteen toe bereid. VVS stelt nu voor dat de mensen van LOKO die een mandaat hebben dat behouden onder voorwaarde dat ze in die verschillende raden de standpunten van VVS blijven verdedigen en dat ze bereid zijn om als individu de standpuntvoorbereidende vergaderingen en werkgroepen van VVS te blijven bijwonen. LOKO zal bij het ter perse gaan hierover nog geen standpunt hebben ingenomen.
Op de eerste AV van VVS na de examens, op 14 februari, werd ook een vertrouwensstemming gehouden over de huidige voorzitter en Raad van Bestuur. De aanwezige studentenraden stemden unaniem voor de huidige ploeg. Aangezien ik uiteindelijk toch ook maar niet meer ben dan een persluis in de pels van een hond met een hoed op, werd het officiële standpunt van de VVS-fractie van de UA-studentenraad vertegenwoordigd door fractieleider Bart Braem: “We vinden het een heel spijtige situatie en hopen dat LOKO snel terugkomt. We onderhouden ook nog altijd contacten met LOKO. Daarom hebben we ermee ingestemd dat ze de mandaten die ze via VVS hebben gekregen mogen behouden en hebben we tegen de beslissing om het paswoord van de interne VVS-documenten te veranderen gestemd. We zijn echter niet te vinden voor een aparte vertegenwoordiging voor LOKO bij de Vlir. We denken dat het beter is als er een verenigd studentenstandpunt wordt verdedigd door de VVS.” Ook Hans Plancke, de voorzitter van VVS, hoopt dat LOKO alsnog van gedachten zal veranderen en betreurt de verdeeldheid in de studentenbeweging. Hij erkent dat er kritiek te geven valt op VVS, maar benadrukt dat hervormingen een werk van lange adem zijn en dat er momenteel binnen VVS een interne audit loopt over hoe bepaalde zaken beter zouden kunnen.