rijdend spektakel in een hoger niveau bij 40-45

Op zondag 7 oktober ging 40-45 in première met knallen en explosies. Het was het startschot van een lange rit die nog tot 24 maart doorloopt. Eén ding is zeker: de naam spektakelmusical heeft de voorstelling zeker niet gestolen. 

Acht rijdende tribunes en meerdere rijdende decorstukken in een zaal van 75 op 100 meter en 25 meter hoog, zo vertelt Gert Verhulst ons, ruimte genoeg voor neerstortende vliegtuigen en langsrazende treinen. Door de voortdurende verandering van setting moet je de voorstelling volgen via een hoofdtelefoon, omdat het anders klankgewijs niet mogelijk zou zijn. Samen met die constante verandering zorgt het ervoor dat je echt midden in het stuk zit. Of je nu fan van de voorstelling bent of niet, je kan niet anders dan respect hebben voor deze fenomenale en ingenieuze techniek en het werk dat in de productie gekropen is. Ik zit helemaal op de eerste rij van tribune D op de avondpremière en ben razend benieuwd hoe spectaculair deze musical uiteindelijk zal zijn.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de productie twee casts en twee premières nodig heeft. Tijdens de avondpremière speelde de blauwe. Dat had ik door toen Nathalie Meskens (groene cast) op de tribune naast de mijne plaatsnam. Clara Cleymans zou dus spelen. De casts kan ik dus niet vergelijken na een voorstelling, maar de blauwe speelde alleszins de sterren van de hemel die avond.

De hoofdrollen blijven echter onveranderd. Oneindig veel respect voor Jonas Van Geel en Jelle Cleymans die elke voorstelling opnieuw de broers Segers moeten neerzetten, soms wel drie keer op een dag. Dat deden ze op de première alvast met verve. Jonas Van Geel weet zijn personage Louis Segers met enorm veel emotie te vertolken. Zijn acteerwerk tilt het spektakel naar een hoger niveau voor mij. Helaas zijn zijn zangkwaliteiten niet altijd even consistent. Pas op, hij is zeker geen slechte zanger, maar je merkt wel dat het ene liedje hem beter afgaat dan het andere. Gelukkig, zingt hij zijn hoogtepunt wel zeer sterk en ontroerend.

Jelle Cleymans is daarentegen een natuurlijke en ook geoefende zanger. Het publiek ging uit zijn dak na Cleymans’ grote nummer. Ook zijn acteerprestaties staan zeker op punt, veel moet hij niet onderdoen voor Van Geel. Het zit duidelijk in de familie, want ook zus Cleymans zingt en acteert op een hoog niveau. Vooral in de emotionele scènes weet ze als de joodse Sarah een gevoelige snaar te raken.

Afgezien van het spektakelelement, hebben de verplaatsende tribunes ook een praktisch nut. Zo wordt het publiek plots de toeschouwer van een toespraak van het VNV (Vlaamsch Nationaal Verbond) door in een grote halve cirkel te gaan staan of vormt ze plots een arena voor een stand off. Ook zie je nooit iets van hetzelfde standpunt. Het ene moment zit je in het midden, het volgende helemaal aan de zijkant. Zo wordt de ervaring nog intenser en voel je de chaos van de oorlog.

En dan is er nog de verhaallijn. Twee broers, eentje in het verzet, de ander collaboreert. Het is zeker geen slecht verhaal, maar hier en daar zitten enkele clichés die je wel zag aankomen. Twee broers die elkaars rivaal worden is niet meer zo origineel. De manier waarop het neergezet wordt, is dat wel. Ook is de joodse vriendin in een oorlogsverhaal nooit ver te zoeken. De grote plottwist op het einde (die ik uiteraard niet ga spoilen) kon je ook zien aankomen.

Maar toch, het spektakel en de acteer- en zangprestaties compenseren ruimschoots voor die clichés. Het geniale vind ik dat het verhaal draait rond de zonen van de uitbater van cinema Rex. De naam van de cinema doet misschien al een belletje rinkelen. Het stuk draait er niet om, maar om de zoveel tijd denkt je plots: ‘Wacht is dat niet die cinema die …?’

Kortom, als je op zoek bent naar spanning en sensatie moet je niet verder zoeken. 40-45 heeft beide in overvloed. Ik heb ontzettend van mijn avond genoten en om het (letterlijk) mee te maken vanop de eerste rij maakte de hele ervaring nog wat magischer. Wel moet je er wat voor over hebben om het te mogen aanschouwen. Tickets zijn namelijk niet bepaald goedkoop, maar als je naar de hele productie kijkt, snap je zeker waarom.

Een echte aanrader dus!

Tickets op: https://40-45.live/