Afgelopen week heeft Theo Francken, staatssecretaris van Asiel en Migratie, een lezing gegeven op de Universiteit Antwerpen. Dit was op uitnodiging van het Katholiek Vlaams Studenten Verbond (KVHV). Ophef hierover bleef niet uit. Er is een protestmars georganiseerd en met grote spandoeken en vurige kreten werd het ongenoegen kenbaar gemaakt. dwars ging eerder in gesprek met de organisatoren van deze protestmars. Omdat ook de andere kant van het verhaal het verdient om gehoord te worden, zijn we vervolgens om de tafel gaan zitten met Filip Brusselmans, praeses van het KVHV en student Politieke Wetenschappen.
"Het was zeer goed," begint Filip zijn verhaal. "De aula was vol. De inschrijvingen zijn vlot verlopen. Er zijn verschillende interessante vragen gesteld." Als Theo Francken ergens een lezing geeft dan is dat altijd niet-tegensprekelijk. Vragen kunnen na de tijd gesteld worden. Dit werd dan ook gedaan, op een beleefde normale manier."
beveiliging
Om de lezing vlot te laten verlopen zijn flink wat maatregelen getroffen. Filip: "We hebben zelf een man of dertig uit onze eigen verbondswacht ingeschakeld. Dergelijke verbondswachten vind je niet bij andere studentenverenigingen. Het is een functie binnen het KVHV, die leden op zich kunnen nemen om in te staan voor de beveiliging. Zij worden opgetrommeld bij evenementen verspreid door heel Vlaanderen. Als er iets in Gent is dan gaan wij daarheen, als er hier iets is dan komt Leuven hierheen, et cetera." Ook waren er afspraken gemaakt met de politie. Om een confrontatie te voorkomen werden de straten bij de twee ingangen van het R-gebouw afgezet. Filip vertelt dat er bij de lezing niks van het protest gemerkt is. "Misschien zijn de demonstranten afgeschrikt door de politie, misschien waren ze ook gewoon met te weinig." De cijfers bleken tegenstrijdig te zijn. "De politie sprak over een opkomst van tweehonderd personen, op een gegeven moment waren het er tweehonderdvijftig, toen driehonderdvijftig. De waarheid zal ergens in het midden liggen. Ik heb een paar foto’s zien staan in de krant gisteren. Die vond ik eerder lachwekkend eigenlijk, omdat er helemaal niet zo veel volk op te zien was. Maar goed, het was dus dezelfde show als anders. Comac was er, die zijn redelijk aanwezig in het linkse studentenleven. Ook Actief Linkse Studenten (ALS) waren van de partij, ik wist niet eens dat die nog steeds bestonden. Daar schrok ik dus niet van."
motivatie
De motivatie om Francken uit te nodigen had twee redenen. Filip: "Francken is de staatssecretaris van asiel en migratie. Dat is in tijden als deze een heel belangrijke, bewogen functie. Het is interessant om daar naar te luisteren. Daarnaast weten we dat er een volle aula op af komt en dat daar dan weer de pers op af komt. Zo'n tegenbetoging is natuurlijk ook niet slecht voor onze publiciteit. Deze aandacht is voor ons belangrijk om als studentenvereniging te kunnen groeien. Als je nooit in de media komt en niemand kent je, dan heb je het volgende jaar geen leden, noch politieke invloed meer. KVHV staat er om bekend dat wij persberichten schrijven om bepaalde druk uit te oefenen op de politiek. Deze politieke invloed is nu iets minder dan vroeger, maar die bestaat toch nog altijd. Landelijk hebben we zo’n tweehonderd actieve leden. Als je het hebt over oud-studenten, dan gaat dat natuurlijk om veel meer; dat loopt op tot in de duizenden. De helft van de Vlaamse regering heeft ooit bij ons gezeten. Wij hebben dus wel degelijk politieke invloed, ook al zijn we met minder leden dan vroeger. De politieke interesse onder studenten vermindert nu eenmaal. Er zijn veel studies die dat aantonen."
Filip vertelt nadrukkelijk dat het KVHV zich niet met een specifieke politieke partij identificeert. "Wij proberen boven de partijpolitiek te staan. Partijpolitiek is een spelletje. Het is morrelen in de marges. Als student moet je een beetje idealistisch kunnen zijn. Wij bieden daar, weliswaar voor de conservatief gezinde studenten, de ruimte voor. Wij zullen ons dus nooit verbinden aan een bepaalde partij. Natuurlijk zijn er mensen binnen onze vereniging met een bepaalde voorkeur. De meest populaire partijen zullen vooral de V-partijen zijn: het NVA, Vlaams Belang en CD&V."
wederzijds (on)begrip
Filip heeft zo zijn bedenkingen bij de drijfveren achter het protest. "Theo Francken is democratisch verkozen. In een democratie hebben links en rechts beiden recht van spreken. Demonstranten hebben dus ook het recht om op straat te komen. Er is echter wel een bericht op Facebook verschenen waarin opgeroepen werd om om 19.40u de lezing te komen verstoren. Ik heb die informatie van de politie gekregen, en heb het ook op papier gezien. Ze beschrijven ons als fascisten en zichzelf als het summum van de democratie. Maar als de populairste politicus van dit land, zowel in Vlaanderen als in Wallonië, komt spreken: láát die dan spreken. Stel kritische vragen, daar ben ik honderd procent voorstander van. Ik heb ook kritiek op Theo Francken, weliswaar op andere punten dan de demonstranten. Echter, een lezing verstoren, dat zijn taferelen die hier niet mogen. Zo werkt een democratie niet. Daarom zijn er zoveel veiligheidsmaatregelen getroffen, in samenwerking met de universiteit en de lokale politie. Welke maatregelen dat zijn, daar kan ik niet te diep op in gaan. Ik ben blij dat het is doorgegaan, echt waar."
een stok achter de deur
Ook de argumenten die de demonstranten geven, lijken weinig indruk te maken: "Het is zagen om te zagen. Er werden geen mensenrechten geschonden. Zij beweren van wel, maar geef mij eens één concreet voorbeeld. Links spreekt altijd over, een mooie naam, creatief zijn ze wel, de "Deportatiewet van Francken". Wat deze wet behelst? Wel, in 2005 heeft de toenmalige regering de regel ingevoerd dat iemand die hier voor zijn twaalfde levensjaar is, nooit of te nimmer teruggestuurd mag worden. Franken heeft die wet teruggedraaid naar hoe ze was vóór 2005. Een Algerijn die in de nachtwinkel een fles cola pikt, wordt daarvoor natuurlijk niet teruggestuurd. Alsjeblieft niet, dan zouden we bezig zijn met gekkenwerk. Echter, onder specifieke, strenge voorwaarden kan iemand wel teruggestuurd worden naar het land van herkomst. Ik zie deze "Deportatiewet" zelf als een logisch stukje regelgeving. Er wordt gegooid met deze term en ik denk dat de betogers niet eens weten wat ze inhoudt, dat het vóór 2005 ook zo is geweest en dat het in onze buurlanden ook zo gaat. In Duitsland is ze er onder Merkel, in Frankrijk onder Macron. Dat is toch logisch? Je moet toch altijd een stok achter de deur hebben? Zodat je kan zeggen: oké, tot hier en niet verder."
cultuurclashes
Het KVHV heeft zelf geen duidelijke mening over waarom integratie zo moeizaam verloopt. Filip: "Mijn persoonlijke mening is dat ze niet werkt omdat mensen altijd teruggrijpen naar hun roots. Sommige culturen, en dan spreek ik vooral over de moslims, hebben een heel sterke cultuur: een mannencultuur, terwijl wij in België wat softer zijn ingesteld. Is dat dan een slechte cultuur? Absoluut niet. De ene cultuur is niet beter dan de ander. Onze cultuur is wel anders. Dat botst. Ik geloof niet in het verenigen van culturen om tot een stabiel evenwicht te komen. Ik geloof wel in assimilatie. Mensen kunnen zich aanpassen. Ik denk dat links daar met een patstelling zit. Linkse partijen spreken zichzelf constant tegen. Ze zijn allemaal zeer progressief voor LGBT-rechten en abortussen, maar wat gebeurt er als je de gemiddelde allochtoon vraagt hoe zij daar tegenover staan? Culturen botsen nu eenmaal en zullen dat ook blijven doen. De protesteerders zoeken hun uitvlucht door een gemeenschappelijke zondebok te zoeken. In dit geval is dat Theo Francken, omdat hij binnen de marges van de wet, op durft te treden. Dat werkt wel; hij is immers de populairste politicus van het land. Mensen staan nog altijd achter hem. Oppositie moet er zijn. Van mij mogen ze op straat komen, maar dan wel met gegronde redenen en zonder de intentie om lezingen te verstoren."
Op de vraag of Filip graag zou zien dat er meer dialoog zou ontstaan tussen links en rechts, antwoordt hij: "Ik nodig ze van harte uit om te komen op lezingen, om hun vragen te stellen. Wees welkom. We hebben een debat in het tweede semester met de voorzitters van elke politieke studentenverenigingen. Dat is altijd interessant. De groenen en de communisten zitten daar naast de liberalen en de christenen. Met de aanwezigen voeren we interessante debatten, voor zover dat kan met zo’n groot panel." Filip besluit: "Ik wil praten met iedereen. Maar als mensen dingen roepen als: "racist", "fascist", "xenofoob", dan houdt het voor mij op."
- Login om te reageren