Je kan ze tegenwoordig steeds vaker spotten op de Groenplaats, haastig en zwaarbeladen op de fiets door de Antwerpse straten, of misschien zelfs bij jou aan de (kot)deur. Je herkent ze aan hun grote groene kubusrugzakken, weinig flatterende ski-jassen en reflecterende kangoeroelogo’s. Online etenbezorgservice Deliveroo is echter niet van down under onze richting uit gehopt, maar vanuit Londen met succes het Kanaal over gesprongen en ondertussen actief in 84 steden in twaalf verschillende landen. Voor studenten kan het bedrijf naast haute cuisine in de gezelligheid van hun kot, ook een interessante en flexibele job bieden. dwars kroop een dagje mee in de buidel van Deliveroo-biker Annechien en vroeg haar naar het leven aan de andere kant van de deur.
Wat heeft je ertoe aangezet om bij Deliveroo te gaan werken?
“Ik heb sinds dit jaar meer tijd om naast mijn studie nog te gaan werken, maar heb geen ervaring in de horeca. Bovendien weet je daar ook niet of je vaste uren hebt, en bij Deliveroo wel. Ik heb in Antwerpen al vaak mensen zien rondfietsen en mijn vader heeft er ook al eens bij besteld, dus het leek me leuk om te doen.”
Dat klinkt goed! Wat moeten geïnteresseerde lezers doen om in aanmerking te komen?
“Je moet je gewoon aanmelden op de website en als ze nog mensen zoeken, mag je op sollicitatiegesprek komen. Dat was wel spannend. Ik had me supergoed voorbereid en kwam daar dan ook nog plots terecht in een zaal tussen twintig andere kandidaten. Eerst kregen we een algemene presentatie met wat informatie en geschiedenis van het bedrijf. Daarna werden we apart bij een medewerker geroepen voor een kort gesprek, waarin ze vroegen wie ik was, wat ik studeerde, welke hobby’s ik deed en waarom ik voor de job gekozen had. Uiteindelijk viel het allemaal nog wel goed mee, ik bleek een geschikte kandidaat te zijn en ze vroegen of ik de volgende dag al kon terugkomen voor een korte opleiding en het tekenen van het contract.”
Een opleiding? Wat hield die dan in?
“Dat was weer een presentatie, maar dan over hoe het allemaal in zijn werk gaat, hoe je je moet voorbereiden op een shift, wat je allemaal moet bijhebben, welk materiaal je nodig hebt, wat je moet doen bij problemen enzovoort. Het was dus zeker geen gigantische opleiding, maar eigenlijk gewoon uitleg die je nodig hebt om zelf te kunnen beginnen, want de job op zich is volledig zelfstandig. Eens je je contract hebt, krijg je al je materiaal mee (jas, t-shirts, gsm-houder, extra batterij, de grote zak, lichtjes voor op je fiets, …) en moet je je gewoon zelf aanmelden als je een shift wil doen.”
Je kan dus volledig zelf kiezen wanneer en hoe vaak je werkt?
“Ja, er is een online platform, STAFFomatic, waar alle mogelijke shiften van de komende paar weken opstaan en hoeveel mensen ze per shift nodig hebben. Het is dan gewoon om ter snelste: wie het snelste klikt, heeft de shift en vol is vol. Wel vragen ze om per week minstens één weekshift en één weekendshift te doen, maar ik denk niet dat je echt een kwade mail zou krijgen als je eens wat minder vaak komt werken.”
En hoe moet ik mij zo’n shift dan voorstellen? Hoe verlopen die bestellingen concreet?
“Het is eigenlijk heel gemakkelijk. Alles werkt gewoon met een app. Een paar minuten voordat je shift begint, moet je je inloggen en je op ‘beschikbaar’ zetten. Dan is het wachten op een melding met een nieuwe bestelling, die moet je dan accepteren en dan krijg je het adres van een restaurant. Er zit ook een soort Google Maps mee in de app, dus je kan meteen een routebeschrijving starten. Het restaurant heeft ook meteen een melding gekregen, dus meestal is de bestelling gewoon al klaar als je aankomt. Als alles in orde is, geeft de app je het adres van de klant en de routebeschrijving. Daar geef je het eten gewoon af en kan je je meteen weer op beschikbaar zetten voor een volgende bestelling. Soms krijg je nog wat fooi, maar afrekenen zelf moet niet, want de klant heeft al online betaald.”
Hoeveel adressen kan je zo doen per uur? Krijg je meer geld als je er meer doet?
“Het hangt er wat van af of het druk is of niet, hoe snel je fietst en of de bestellingen in de buurt zijn of niet. Als je helemaal naar Berchem moet fietsen en dan terug naar ’t Eilandje, duurt het langer. Maar je wordt gewoon per uur betaald (ongeveer negen euro), ook al doe je er tien per uur of ben je twee uur niets aan het doen omdat er geen bestellingen zijn. Er zijn wel bonussen: als je vijftig of meer bestellingen in twee weken doet, krijg je 25 euro extra. Zo proberen ze te stimuleren dat je vaker werkt en ook de drukkere avond- of weekendshifts doet. Er wordt trouwens ook een gele en een roze trui uitgereikt aan de snelste biker of de persoon met het grootste aantal afgelegde kilometers.”
Worden er dan vaak verkeersregels gebroken in de strijd voor die gele trui?
“Er zijn zeker mensen – ik weet niet of dat per se is om voor de gele trui te streven of gewoon om aan die bonussen te komen – die wel vaak verkeersregels overtreden. Want als ik hoor hoeveel bestellingen ze op een uur kunnen doen, dan kan het niet dat je altijd mooi voor de lichten wacht, want daar verlies je wel wat tijd mee. Je moet het veilig houden, maar het gebeurt echt wel regelmatig en er komen blijkbaar ook klachten over.”
Is het niet te koud in de winter?
“Nu met de koude dagen is het leuker om een drukke shift te hebben, dan ben je heel de tijd aan het fietsen en blijf je warm. We kunnen ook terecht in een paar cafés waar we gratis kunnen zitten om het warm te krijgen. Maar omdat mijn kot vrij centraal ligt, wacht ik meestal gewoon daar, als er tijd is om terug te gaan natuurlijk.”
Wat is het zotste dat je al hebt meegemaakt op je tocht?
“Ik heb onlangs iets meegemaakt dat echt niet leuk was. Doordat het warm eten in zo’n thermische zak zit, wordt die soms wat vochtig. Ik was dus bij een klant met zo’n nat papieren zakje de trap aan het oplopen en op de eerste verdieping scheurde die zak vanonder helemaal open. Alle pakjes met eten rolden naar beneden. Ze waren gelukkig allemaal nog dicht, maar het ene bakje soep rolde nog net één trede verder en ging toch open. Heel de trap lag dus vol met soep en scampi’s en alles was superglad en vies. Het is allemaal gelukkig snel opgeruimd geraakt en de klant heeft een nieuw soepje gekregen, maar sindsdien houd ik dus altijd mijn zakje vanonder vast zodat er niets kan doorscheuren. Of toch niet als ik het vast heb. Als het bij de klant gebeurt, is het niet meer mijn schuld.”
- Login om te reageren