Sociale media worden tegenwoordig wel eens de 'ziekte van de eeuw' genoemd. In de reeks 'geschiedenis herschreven met sociale media', exploreren we hoe het verleden anders had kunnen verlopen als er toen ook al Twitter, Facebook en Instagram bestonden. In deze editie moderniseren we de communicatiemiddelen van een tegenbeweging tegen technologische ontwikkeling uit de tijd van de industriële revolutie, de luddieten, om hun strijd tegen de mechanische ontwikkelingen te vergemakkelijken. In dit geval is dat hopelijk een vreedzame stap in de goede richting, want de luddieten waren geen lieverdjes, om hun verzet kracht bij te zetten hebben veel weefgetouwen in het stof moeten bijten. Daarom hebben wij het als moraalridders op ons genomen om deze 19e eeuwse destructieve textielwerkers tot volwaardige 21ste eeuwse keyboard warriors om te vormen. Want de vraag blijft natuurlijk, hoe zou onze hedendaagse moderniseringsdiscussie eruit hebben gezien in een oud jasje? Hoe zouden de redevoeringen uit de bus komen als ze worden verkort naar de 280 tekens van Twitter, of zelfs verstopt waren in memes?
Voordat we in het oneindige zwarte internet-gat duiken, nog even wat meer achtergrondinformatie, uiteraard gekopieerd van het facebook-profiel van de groep. De naam is afgeleid van Ned Ludd, naar verluidt een textielarbeider die in een vlaag van woede twee mechanische weefgetouwen vernielde. De pretentie dat technologische ontwikkeling leidt tot structurele toeneming van de werkloosheid, de zogenaamde “Luddite fallacy”, was een speerpunt in hun rebellie tegen de hoge piefen onder hun ronkende fabriekstorens. De realiteit was echter taaier. Banen verdwenen niet, maar evolueerden. Er kwamen ineens treinrails die onderhouden moesten worden, naast steeds complexer wordende machines die een opgeleide techneut nodig hadden om gerepareerd te worden. Ondertussen waren deze ontwikkelingen en de discussie erover natuurlijk overal te vinden op sociale media, of, nou ja, in dit artikel dan.
- Login om te reageren