oorsprong

poëzie

03/05/2020
🖋: 

Een rechthoek ligt slap

over een ronde tafel

met net niet in het midden

een amorfe vlek

 

Het laken rafelt me uit

mijn plek is kostbaar

maar ik hang echter

aan een vliedend as

 

Het tafereel dekt de lading niet

de hoeken treuren loom

over de stoelen heen

en de langste zijde

lijkt te kort

 

Ik staar me leeg op nul

Even ben ik het middel

dan verdaagt het zijnde

en vervaagt de regel

 

Matig neemt het ik mij op

en vraagt de rekening