Kris Peeters is wellicht de meest genuanceerde politicus van Vlaanderen: sympathiek, correct, maar ook erg neutraal. Terwijl andere partijkopstukken wel eens een felle uitspraak durven te doen, verschijnt hij liever als 3D-figuur op uw smartphone. “Een minister-president die de ene boutade na de andere afsteekt, houdt zijn regering niet bij elkaar,” verdedigt hij. Is dit het gedrag van een echte tsjeef of kiest hij terecht voor de gulden middenweg? dwars laat de man van de middenmoot stelling nemen en hoopt op een paar krasse uitspraken. Aan u om pro of contra te zijn.
De verkozenen in de CD&V-fractie maken te weinig van hun mandaat.CONTRA
Ik vind dat mijn fractie goed heeft gewerkt. De kranten proberen hun pagina’s vol te krijgen met zulke rapporten, maar die moeten sterk gerelativeerd worden. Ik vraag me af of ze wel volledig en correct zijn. Ze zijn gebaseerd op de impressies van enkele journalisten en zijn afhankelijk van het type vragen dat parlementsleden voorgeschoteld krijgen. Bovendien vind ik het systeem van punten geven respectloos voor het werk dat geleverd wordt en dikwijls onzichtbaar is.
De cumulatie van lokale met Vlaamse mandaten in het Vlaams parlement moet worden afgeschaft.CONTRA
Er zijn politici die beide mandaten schitterend kunnen combineren en parlementsleden die geen van beiden behoorlijk kunnen invullen. Als je de cumul verbiedt, moet je parlementsleden ook andere activiteiten ontzeggen en kunnen er bijvoorbeeld geen ondernemers meer in het parlement zetelen. Bovendien is een goede binding met het lokale niveau – burgemeesters en schepenen – een meerwaarde. Het is ook een pluspunt dat de parlementsleden een verschillende achtergrond hebben en vanuit hun ervaring zaken op de politieke agenda kunnen zetten. Het obstakel waardoor parlementsleden onvoldoende aanwezig zijn, is gemakkelijk te traceren. Natuurlijk is het veel moeilijker om uit te zoeken waarom een aanwezig parlementslid niet actief genoeg is. Om daarvoor andere activiteiten te verbieden, is overdreven.
Het positief confederalisme of samenwerkingsfederalisme van CD&V is eigenlijk hetzelfde als het confederalisme waar N-VA voor pleit.CONTRA
Het is zinvol dat er in België meer bevoegdheden naar de deelstaten overgeheveld worden, waardoor er een sterke deelstaat Vlaanderen tot stand komt. Na de implementering van de zesde staatshervorming zullen we daar een stap verder mee staan. De Vlaamse begroting bedraagt dit jaar 38 miljard euro tegenover 31 miljard euro voor het niveau. De deelstaten zijn met 7 miljard euro verschil het zwaartepunt van de Belgische staat, maar meer bevoegdheden betekent ook meer samenwerking dan vroeger. Om die reden hebben we het positief confederalisme genoemd: het veronderstelt dat er afspraken gemaakt moeten worden. De sociale zekerheid zit nu nog altijd op federaal niveau en een minimum daarvan moet volgens mij ook altijd federaal blijven. Solidariteit is namelijk belangrijk om een land bij elkaar te houden, zonder wordt het erg moeilijk. Ik ben dan ook absoluut geen voorstander van een onafhankelijk Vlaanderen, maar wel van een positief confederaal België met volwassen deelstaten.
Werkloosheidsuitkeringen mogen niet beperkt worden in tijd.PRO
Werkloosheidsuitkeringen beperken klinkt in eerste instantie goed, maar het lost niks op. Als je mensen uit de werkloosheid schrapt, vallen hun uitkeringen weg en kan je ze via instanties zoals VDAB niet meer verder opvolgen. Daarnaast zal het aantal arbeidsongeschikten stijgen. In Nederland is dat ook gebeurd: wie een uitkering dreigt te verliezen, ervaart de druk om arbeidsongeschikt te zijn. De uitgaven groeien dan gewoon elders aan. De uitdaging voor de toekomst ligt bovendien elders. De groep die tegen 2020 de arbeidsmarkt gaat intreden, zal heel beperkt zijn. Het probleem is dus om aan de vraag van bedrijven te beantwoorden en de input zo groot mogelijk te houden. Ook de jeugdwerkloosheid is belangrijk om aan te pakken: we moeten alles op alles zetten om zo veel mogelijk jonge mensen aan een goede job te helpen.
N-VA en CD&V mikken op dezelfde kiezers en op hetzelfde personeel. Een goede N-VA’er kan evengoed CD&V’er zijn.CONTRA
CD&V heeft de staatshervormingen getrokken en gerealiseerd, maar wij gaan niet zo ver als N-VA. Wij schuiven sociale vooruitgang sterk naar voren en gaan niet voor een liberale aanpak. Ik denk dat grosso modo N-VA de kiezer probeert te overtuigen met hun notie van verandering, maar CD&V heeft de competentie, de ervaring en 54 jaar ministerschap op de lijsten staan. Wie een ervaren kapitein wenst, moet dus voor ons kiezen en niet voor N-VA.
Het ACW moet zelf opdraaien voor de 1,2 miljard euro spaargeld van de gedupeerde Arco-coöperanten.CONTRA
Het is precies een soort bloedwraak: eerst wil men het ACW zien bloeden en dan kan de belastingbetaler maar optreden. Het is eigenaardig dat het ACW eerst gestraft moet worden, zeker omdat de wetgeving daar een tijd geleden anders over heeft geoordeeld. Er is namelijk een wet goedgekeurd die de garantie van de coöperanten voorziet en dan moet men dat niet op een andere manier in de markt proberen zetten. Eerst zullen alle bezittingen van Arco verkocht moeten worden ten bate van de coöperanten, maar de wetgeving voorziet dat voor het resterende tekort een overheidswaarborg geldt. Het Grondwettelijk Hof moet zich nog uitspreken, maar er ligt een oplossing in onze wetgeving.
De populairste betoogtechniek van een CD&V’er is het genuanceerde ‘enerzijds, anderzijds’.PRO
Een slogan of een felle boutade blijven nu eenmaal langer hangen, maar de grond van de zaak is dat politiek een complex gegeven is. Wanneer het gaat over begrotingen en over het ontwikkelen van een beleid, moet er eenvoudigweg genuanceerd worden: dat kan je niet in één populistisch zinnetje vatten. Goede communicatie is een kunst die elke dag opnieuw wordt beoefend. We regeren in België met complexe meerderheden, met meerdere partijen samen. Ik zeg soms in speeches: ‘When you can do it in Belgium, you can do it everywhere.’ Als politici zijn wij nu eenmaal gepokt en gemazeld in het zoeken naar compromissen.
Kinderen hebben recht op euthanasie.PRO
Het beëindigen van het leven is een heel complexe zaak. Elk geval is immers anders en de wetgever kan zich moeilijk algemeen uitlaten over de toelating en het verbod ervan. Ik ben daar dus heel voorzichtig in. Drie actoren zijn belangrijk, namelijk de persoon die euthanasie vraagt, de arts en de omgeving van die persoon. Die drie actoren moeten op de juiste volgorde komen, naargelang hun inbreng in de beslissing. Als een kind van 15 jaar vraagt om het lijden stop te zetten, kan de wetgever moeilijk oordelen dat het niet kan. Maar, wanneer de ouders om euthanasie vragen om er zo snel mogelijk van verlost te zijn, kan het uiteraard niet. De arts speelt dus een heel belangrijke rol om na te gaan of die vraag autonoom en onafhankelijk gesteld is en of lijden echt ondraaglijk is. Ik ben heel voorzichtig met uitspraken hierover, maar ik begrijp dat er situaties zijn waar euthanasie voor kinderen gerechtvaardigd is. Hiermee wijk ik af van het standpunt van mijn partij.
Er moet een toelatingsexamen voor alle opleidingen aan de universiteit worden ingevoerd.CONTRA
Ik ben tegen toelatingsexamens die dwingend en verplicht zijn. Ik ben wel voorstander van een oriëntatieproef in het secundair onderwijs om de student in spe duiding en inzicht te geven over waar zijn/haar talenten liggen. Ook een ijkingsproef aan de universiteit lijkt me geen slecht idee. Wie bijvoorbeeld diergeneeskunde wil studeren, kan via zo’n proef nagaan of hij of zij wel voldoende wiskundig en wetenschappelijk inzicht heeft. Toch mag er aan het resultaat geen verplichting verbonden zijn. Ook al ben je gebuisd voor een ijkingsproef, dan nog moet je kunnen starten in de opleiding die je verkiest. Het doel moet zijn om de student en de ouders te informeren om met meer kennis van zaken bepaalde keuzes te maken.
Vlaanderen doet niks tegen de opwarming van de aarde.CONTRA
Er worden wel stappen in de goede richting gezet op het vlak van landbouw en mobiliteit, maar de vraag is of het wel voldoende is. Verstandig ‘groen’ betekent enerzijds de aanpassingssnelheid maximaliseren en anderzijds rekening houden met de industrie en andere actoren. Het heeft weinig zin om zo snel te veranderen dat de industrie uit Vlaanderen wegtrekt. We mogen niet te snel te veel doen, dan breekt het koordje. De mentaliteit moet geleidelijk en gestaag veranderen. Met de isolatie van woningen is dat bijvoorbeeld gelukt. Niet iedereen besefte dat eerst, maar wie goed isoleert, geeft vervolgens minder uit aan stookolie. Het verbruik van stookolie is door betere isolatie al gedaald. Het vraagt dus gewoon tijd, maar wereldakkoorden zijn nodig.
Hoewel de heer Peeters graag nuanceert, hebben we hem hier en daar toch op een boude uitspraak kunnen betrappen. Wel meneer Peeters, mogen we u nog vaker ferme taal horen spreken? Als u het pad van de zoutloze neutraliteit durft verlaten, dan smaakt uw mening duidelijk naar meer. Pro president? We houden ons voorlopig nog op de vlakte.