Muzikanten vinden elkaar aan de universiteit tijdens de opleiding tot handelsingenieur. Resultaat van deze opmerkelijke achtergrond: binnen de drie maanden een ep uit, goede recensies op het net, optredens in Trix, de Ancienne Belgique in Brussel, de Roma en op #TAZ, voorprogramma's van The Stranglers, The Walkmen en Glasvegas en daarnaast nog succesvolle carrières buiten de muziek. Zanger Geert en gitarist Philip, nu doctoraatstudent aan de Universiteit Antwerpen, vertellen tevreden hun verhaal op een terras op Het Zuid, midden in de zon.
Eind 2010 verscheen jullie ep, die erg positief werd gerecenseerd. De optredens begonnen te rollen en het nummer ‘A General Idea’ werd opgepikt door verschillende radiozenders. Wat wordt de volgende stap van de groep?
Philip Huysmans Grotere optredens. We sturen de ep naar veel organisatoren, concertzalen en magazines. Zo bouwen we steeds verder.
Geert Laenens We worden steeds vaker gevraagd voor steeds grotere optredens, terwijl het plan eigenlijk is om een single te lanceren met een bekendere producer. We hebben al wel air play gehad op Radio 1 en verschillende regionale zenders, maar toch merken we dat het voor veel management- en boekingskantoren van uiterst belang is om gedraaid te worden op Studio Brussel. Dus met onze toekomstige single mikken we voluit op die zender.
Huysmans Het gaat snel voor ons. De ep was eigenlijk bedoeld als demo. We waren ook nog maar drie maanden samen. Onze bassist stelde voor om het meteen goed aan te pakken. Hij had al veel ervaring opgedaan met zijn vorige band Mercelis, waardoor we in de Ghosttown Studio konden gaan opnemen.
Hoe was het om in een studio op te nemen, waar onder andere dEUS, Zita Swoon, Rudy Trouvé, Das Pop en Dead Man Ray hun muziek lieten vangen?
Huysmans We voelden daar echt een hele authentieke vibe. De producer Geert van Bever is iemand die al heel lang in het vak zit en zich niet laat leiden door moderne trends. Zijn visie is sterk geneigd naar het organische geluid. Alles is gewoon met de hele groep tegelijk opgenomen. Niet analytisch uiteengetrokken en laagje voor laagje aangepakt, zoals tegenwoordig vaak gebeurt. De charme van dat proces is de reden waarom de ep ook niet artificieel klinkt.
Geert Laenens De locatie is ook echt tof. De Ghosttown Studio is echt een met passie zelfgeknutselde plek, underground als een garage. Als je binnenkomt, kom je ook eerst langs allerlei auto-onderdelen, kapotte brommertjes en oud schroot. Daarna kom je in de eerste ruimte met een groot mengpaneel en goede monitors, en daarachter een rauwe gebricoleerde ruimte om alles in te spelen. Daar weer achter bevindt zich een chillruimte met zeteltjes waarboven posters van Zita Swoon en dEUS hangen. Het ligt daar ook bomvol instrumenten.
Jullie muzikanten hebben een verschillende muzikale achtergrond. Wie brengt welke invloed in jullie geluid?
Huysmans Geert en ik zijn elkaar op de Universiteit Antwerpen tegengekomen toen we allebei Handelsingenieur studeerden. Dat was in ons vorige groepje, het was wat meer op de singer-songwriter gericht. Geert kwam dan met een liedje waar we daarna partijen bij maakten. Bij Newtown zijn we daar in het begin ook van vertrokken, maar nu werken we veel meer vanuit een gitaarriff of een baslijn waar we andere delen aan toevoegen. De nieuwe nummers hebben meer de rockriff als basis, in plaats van de akkoorden of de zanglijn.
Geert Laenens De nieuwe nummers zijn meer als groep gevormd.
Vind je het niet lastig dat je singer-songwritervaardigheden plaatsmaken voor de band?
Geert Laenens Nee, het singer-songwriteraspect en het bandaspect passen heel goed bij elkaar. Het gaat ook om het groepsgevoel dat in de muziek weer tot uiting komt.
Observaties van een suppoost
Jullie nummers gaan globaal gezien eerder over de mensheid dan over persoonlijke I love you-situaties. Vinden jullie het belangrijk om te reflecteren over het grotere geheel?
Geert Laenens De teksten die ik schrijf, zijn nooit echt concreet, eerder thematisch. Ook de nummers die wel over persoonlijke relaties gaan, zijn niet afhankelijk van één specifieke relatie.
Huysmans Het is dan ook weer niet zo dat wij een maatschappijkritische boodschap willen brengen ofzo.
Geert Laenens Inderdaad, de input van de nummers haal ik overal vandaan. Vaak ook uit musea: schilderijen, foto's of teksten. ‘Kings of the future’ is bijvoorbeeld ontstaan toen ik werkte als suppoost bij deSingel. Er was een tentoonstelling over bruggen bouwen en steden verbinden. Die globalisatie lijkt me niet volledig positief, en dat merk je dan in de tekst. ‘A General Idea’ is dan weer heel simpel ontstaan vanuit de titel die de gitarist mij ooit gaf. We hebben ook nog een nummer gemaakt toen Philip en ik in Namibië een ontzettend zatte kerel tegenkwamen. (Philip lacht)
Opvallend op de ep is het lied ‘New Hampshire’, een nummer over Hillary Clinton. Hoe is het idee tot stand gekomen om een lied te maken over deze vrouw?
Geert Laenens Ik las in de krant dat ze tijdens de speech in New Hampshire een traan had gelaten. Het is gewoon een observatie van een verschijnsel dat niet evident is, maar verder zit daar geen politieke boodschap in. Laatst was ik trouwens op een tentoonstelling van Luc Tuymans waar een schilderij van Condoleezza Rice hing. Wie weet komt er nog een heel album over vrouwen met macht.
In ‘A General Idea’ zing je: “from outside we exist”. Is het belangrijk voor jullie sociale rol dat jullie muziek spelen?
Geert Laenens Ik sprak daar gisteren nog met iemand over die een documentaire gaat maken over het conflict tussen Israël en Palestina. Hij vroeg: “Is uw muziek relevant en overstijgt dat conflicten?” Ik weet dat niet. Ik denk niet dat wij een band zijn om grote conflicten te verbeteren. Muziek is gewoon een belangrijke drijfveer, en mensen hebben dat nodig. Zelf heb ik muziek bijvoorbeeld echt nodig om gelukkig te zijn.
Is de erkenning bij het muzikantschap ook belangrijk?
Huysmans Voor mij zijn de spotlights nooit echt een drijfveer op zich geweest. Ik vond het in het begin ook helemaal niet belangrijk om op te treden. Het creëren is het belangrijkste. Puur het bezig zijn was voor mij de noodzaak. Nu komen we door optredens op toffe plekken zoals de Roma, Trix en de AB. Dat is plezant, maar niet de eerste drijfveer.
Geert Laenens Iedereen heeft wel een bepaalde rol in de groep naast het muziek maken. Zo houden bassist Tijl en drummer Lode zich het meeste bezig met promotie en netwerking. Dat is hen dan ook op het lijf geschreven.
Huysmans Je hebt het uiteindelijk wel nodig om succes te hebben. Gelukkig hebben we mensen in de groep die met marketing bezig zijn.
Geert Laenens Niet alle beginnende groepen komen zo gedreven naar buiten als wij. Onze drummer bijvoorbeeld, die spreekt iedereen aan. Hij duwt zo onze ep in de handen van de drummer van Triggerfinger. Dat soort acties werken, maar niet iedereen doet het.
Een persoonlijker citaat van de ep is “You are the slave of my heart”. Geert, je speelde vroeger veel viool, nu schrijf je indierockmuziek. Ben je zelf geregeld de slaaf van je hart?
Geert Laenens Goh, ik denk dat ik een emotioneel iemand ben maar dat mijn ratio het geheel nog altijd overkoepelt. Ik denk niet dat ik de slaaf van mijn hart ben.
Huysmans Ik denk dat het ook wel veranderd is met het ouder worden en het betreden van een professionele omgeving.
Geert Laenens Ja, het werkleven houdt je wel in toom. Als student kan je 's nachts spelen en dat soort toestanden. Nu moet je alles in tijdhokjes steken. Teksten schrijven is ook niet meer zoals vroeger. Ik maak nu echt tijd vrij om achter de schrijftafel te gaan zitten. Dus je kan je hart dan ook minder z'n gang laten gaan.
De én-én-generatie
Uiteindelijk hebben jullie allebei Handelsingenieur gestudeerd. In de harde wereld van de economie komt emotionaliteit minder van pas.
Geert Laenens Ik werk in de bedrijfswereld, dat is anders dan voor Philip, die doctoreert aan de Universiteit. In mijn wereld draait het uiteindelijk toch puur, bottomline, om de winst van de onderneming. Daar werken alle werknemers naartoe. Daar kom je vanzelfsprekend weinig mensen tegen die echt met muziek, theater en kunst te maken hebben. Dat is voor mij echt een gemis als mens. Daarom heb ik het ook nodig om de muziek erbij te nemen.
Huysmans Het verschilt ook per karakter of mensen in een drogere economische richting terechtkomen. We traden laatst op met Nelly Ann, die ik nog kende van mijn studie. De reactie was ook meteen: “Hé, nog een muzikant die Handelsingenieur studeert, dat had ik niet verwacht!” Maar Geert en ik hebben het geluk dat we elkaar daar toch mooi gevonden hebben.
Jullie combineren jullie muzikantenbestaan met een carrière in de economie. Hoe gaat dat, nu de groep steeds meer tijd vraagt?
Huysmans Tegenwoordig wordt het echt moeilijk. Het is puur timemanagement. Iedereen in de groep werkt, maar de passie is zo groot dat iedereen toch steeds zorgt dat het past.
En als jullie moeten kiezen?
Geert Laenens De keuze om in België geld te verdienen met je muziek is niet zo reëel. Ik zou bijvoorbeeld niet bereid zijn om op lager niveau te werken om de muziek meer kans te geven. Ik wil gewoon altijd zorgen dat de twee carrières in balans blijven.
Huysmans Dat is het probleem van de én-én-generatie. We zijn er gemotiveerd door ons werk en tegelijk proberen we alle kansen en mogelijkheden die we ernaast krijgen daarmee te combineren.
Geert Laenens Ja. Als er op een gegeven moment een mogelijkheid komt om een tour te doen, dan zal ik toch even met de baas gaan babbelen om te zien of het er niet in past.
Jullie stonden in april in het voorprogramma van The Stranglers, een groep die in z'n grootste hit een lof zingt over heroïne. Passen jullie nog wel op het imago van de universiteit?
Huysmans (lacht) ‘Golden Brown’ gaat niet alleen over heroïne hè! Het gaat over een vrouw die ze hebben leren kennen met schoon bruin haar en die ze ... Ach, een universiteit dient ruimdenkend genoeg te zijn.
|
Marketinggewijs kregen we nog enkele richtlijnen mee, die we met veel plezier opvolgen. We dienen even te vermelden dat Newtown actief is op Facebook, Myspace en vi.be. Vervolgens staan volgende optredens voor de deur:
|