Het zal niet de eerste keer zijn dat een argeloze wandelaar het Filmmuseum op de Meir binnendwarrelde en zich erover verbaasde dat dit zogenaamde 'museum' geen tentoonstelling herbergt. Wat hier wordt tentoongesteld zijn filmprojecties, elke avond om acht uur.
Het is de bedoeling films te tonen in die omstandigheden die de filmmakers oorspronkelijk voor ogen hadden: op pellicule, geprojecteerd op een groot scherm, in een verduisterde zaal en met publiek. Deze vier elementen zijn onmisbaar om de oorspronkelijke filmervaring weer op te roepen. Zoals voor de kunstliefhebber een reproductie van een schilderij in een boek niet te vergelijken is met het origineel, zo is de ervaring van een film in de bioscoop niet hetzelfde als een film bekijken op video of DVD. “Film verdient zo’n museum, omdat het nu eenmaal het belangrijkste medium van de twintigste eeuw is”, stelt programmator Frank Van der Kinderen.
De gevarieerde programmering biedt liefhebbers de kans om de hele filmgeschiedenis te ontdekken, van de stille film tot de digitale revolutie. Er moet ruimte zijn voor alle filmgenres, zoals bijvoorbeeld de western, film noir of musical, maar ook voor hele oeuvres van belangrijke filmmakers of acteurs. Romantische komedies met Cary Grant worden geprogrammeerd naast Russische propagandafilms. De filmkalender is vaak geĂŻnspireerd op de actualiteit of speelt in op andere culturele instellingen, zoals bijvoorbeeld de Vlaamse opera en de Singel.
De Groote Verhuis
Binnen een jaar zal er heel wat veranderen. In oktober 2003 is er de grote verhuis van de Meir naar de Waalse Kaai, waar een nieuw gebouw onderdak zal bieden aan zowel het Filmmuseum als het Fotografiemuseum. “In de eerste plaats zal de infrastructuur erop vooruitgaan. Zo hebben we nu twee grotere en comfortabelere zalen, met nieuwe projectors.” En zo komen er ook een film bookshop, tentoonstellingsruimte en foyer. De extra ruimte zal worden benut om festivals te organiseren. “Dat hoeven niet strikt filmfestivals te zijn, maar kunnen ook art- of videofestivals zijn”, verduidelijkt Van der Kinderen. De samenwerking met het Fotografiemuseum en het MUHKA belooft geïntegreerde projecten op te leveren, film heeft immers verschillende raakvlakken met andere kunsten. Het Filmmuseum wil ook meer filmduiding aanbieden in de vorm van filmcursussen. “Natuurlijk blijft de eerste taak van het Filmmuseum het vertonen van goede films, van vroeger en nu.” Met zo’n 35.000 bezoekers per jaar doet het Filmmuseum het lang niet slecht. “Het gros van ons publiek zijn de 20 en 45-jarigen die ook naar theater en concerten gaan.” De matige belangstelling van jongeren ligt misschien aan de beperkte aandacht die het medium krijgt in de middelbare school, meent Van der Kinderen. Film wordt niet gewaardeerd als de zes andere kunsten en wordt zelden aangehaald in de lessen esthetica. Film wordt afgedaan als “slechts entertainment” hoewel het, net als literatuur trouwens, ook een visie op het leven kan geven. Bovendien zijn zwart-wit films (of films van voor 1985) voor velen onterecht synoniem met vervelend en traag. “En toch vinden meer jongeren geleidelijk aan de weg naar het Filmmuseum.”
Woody Allen rules!
De samenwerking tussen scholen, de universiteit en het Filmmuseum is de laatste jaren opgedreven. Zo worden er steeds vaker klassieke films vertoond in schoolverband en vanaf volgend jaar biedt de Universiteit Antwerpen een volwaardige M.A. Filmstudies aan, in samenwerking met het Filmmuseum. Van der Kinderen vertrouwt erop dat spoedig meer geïnteresseerden de weg zullen vinden naar het Filmmuseum om de klassieke film en zijn talloze visies op het leven te ontdekken. Ook Woody Allen baseerde zijn levensvisie op de klassieke Hollywoodkomedie. Hij citeert in dit verband Groucho Marx, een filmkomiek uit de jaren twintig, vooral bekend om zijn wisecracks. Toen iemand opmerkte “The food is terrible here” antwoordde Groucho: “And in such small portions!” Zo is het leven, toch?
Meer informatie kan je vinden op: www.dma.be/cvb/filmmuseum En over de Master-opleiding Filmstudies: www.ua.ac.be/main.asp?c=*MASFIL