‘De proffen hebben hun tweemaandenbaardje afgeschoren’, zo luidden de eerste woorden van onze dwars 117. Dat proffen meestal mannen zijn, is zo vanzelfsprekend dat niemand vragen stelt bij zo’n openingszin. De cijfers die UAntwerpen in 2014 publiceerde, staken het niet onder stoelen of banken: hoe hoger de graad, hoe minder vrouwen. Onder de gewoon hoogleraren was in 2013 maar 15% vrouw. Nochtans zijn mannelijke studenten al meer dan tien jaar in de minderheid. Hoe kan het dan dat de academische wereld van UAntwerpen nog steeds een echte mannenwereld is?
 

Of je ze nu een muntstuk toestopt of je blik afwendt en wat sneller gaat lopen, daklozen zijn niet weg te denken uit het Antwerpse straatbeeld. Toch werd dakloosheid de afgelopen verkiezingen amper aangekaart. De prioriteiten liggen elders; de dakloosheid stijgt, maar de hulp niet. Integendeel. Daklozen lijken in de steek gelaten door de maatschappij en de politiek. Hoe kan dit? dwars ging op zoek naar antwoorden bij deze mensen zelf. De straat op dus. 

Op de universiteit kan je sporten naar hartenlust. Zumba, zaalvoetbal of pingpong, noem maar op. Maar wie zijn nu eigenlijk de studenten waarbij je pingpongballetjes en badmintonracketjes kan lenen? En wat doen zij een hele dag in dat kleine lokaal in het midden van de Agora? We smeerden onze benen in, trokken onze polsbandjes aan en hielden de UAntwerpen Plus Pass in de aanslag voor een gesprekje met de Sportraad.

dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. We zagen de première van Studio Sheherazade in Mechelen. De dans/theatervoorstelling is een samenwerking van Kloppend Hert en ARSENAAL/LAZARUS.

Elke zomer trekt het jeugdverenigingsleven in Vlaanderen naar alle uithoeken van België en zelfs ver daarbuiten. Je vindt hen tijdens de maanden juli en augustus in jeugdverblijven, weides of bossen waar ze met een hele hoop leden en een gemotiveerde leidingploeg de tijd van hun leven beleven. Van kleine dorpen bij elkaar sjorren, ravotten in rivieren en stevige wandeltochten tot koken op houtvuren en slapen onder de blote sterrenhemel. Dit alles en ongetwijfeld nog veel meer maken ze allemaal mee, afhankelijk van jeugdbeweging tot jeugdbeweging.

dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Deze keer: spektakelmusical 40-45. 

Op 2 oktober vond het befaamde LVSV-debat plaats, dit jaar zelfs in het minstens even befaamde K-blok van de UAntwerpen. dwars blikte samen met LVSV-praeses Edo Schoone terug op deze bewogen avond en liet twee van haar scherpe pennen het politiek steekspel fileren.

In België heeft iedereen één stem. In de loop van de twintigste eeuw hebben we besloten dat dit het eerlijkst was. Voordien zijn er ook systemen geweest waarbij wie geleerder of machtiger was meer stemmen had dan anderen. Wie vandaag denkt geleerder of belangrijker te zijn dan zijn medeburgers, kan zijn stem misschien een beetje zwaarder laten doorwegen door creatief gebruik te maken van de voorkeurstem.

De proffen hebben hun tweemaandenbaardje afgeschoren, de eerste dwars ligt weer in jouw handen en de gangen van onze geliefde universiteit zijn weer volgestroomd met studenten. Opgewekte studenten, want we beginnen het jaar zoals gewoonlijk massaal met een gezonde dosis zelfoverschatting.