Dit academiejaar neemt dwars een stevige aanloop naar de federale verkiezingen van volgend jaar. Met een wervelende artikelenreeks belichten we in elk van onze nummers een heet hangijzer uit de vaderlandse politiek. Daarbij komen telkens ook kort de Vlaamse politieke partijen aan bod; van iedere partij mag één militante student(e) uit het Antwerpse zijn/haar visie op de problematiek uiteenzetten. Voor het laatste nummer plannen we een samenkomst met alle betrokkenen, waar vrijuit gediscuteerd kan worden en ruimte is voor kritiek op de politieke tegenstanders. Het eerste onderwerp is het (gemeentelijk) stemrecht voor migranten.

Over Bologna is de laatste tijd – eindelijk – heel wat te doen in de pers. Aanzet tot die publieke discussie was een brief van 129 proffen, waarin ze zich nogal kritisch uitlieten over de hervormingen, zowel Europees als Vlaams. We trokken Geert Lernout, professor Germaanse en één van die briefschrijvers, voor de microfoon. Tegenover hem plaatsten we Jan Naudts, professor Natuurkunde en, in tegenstelling tot Lernout, best gelukkig met de komende onderwijshervorming. Hoe voor- en tegenstander het zo veel eens kunnen zijn met elkaar...

Mogen wij stiekem een beetje trots zijn? Ik meen van wel. Na een lange periode van onzekerheid kon een groepje enthousiaste studenten dit jaar van start gaan met het eerste studentenblad van de Universiteit Antwerpen. We noemden het dwars, en legden het ook zo.

Tijdens de paasvakantie werd in New York de oprichting van het Internationaal Strafhof aangekondigd. Dit werd mogelijk doordat meer dan zestig landen het Verdrag van Rome hebben geratificeerd. De oprichting van dit tribunaal kan een mijlpaal in de geschiedenis genoemd worden, en ze is tekenend voor een tijd waarin men de straffeloosheid op de allerhoogste niveaus wil aanpakken. De internationale rechtspraak is nu meer dan ooit actueel. Daarom trokken we naar professor Chris Van den Wyngaert, rechter bij het Internationaal Gerechtshof voor de zaak Yerodia, binnenkort rechter bij het Joegoslavië-tribunaal en vooral expert ter zake.

Om de doorstroming binnen onze universiteit wat te bevorderen, heb ik besloten om dit jaar af te studeren. Een niet noemenswaardig moeilijke zaak. Je schrijft een werkje, je verdedigt het tegenover een groepje baarden, je legt de gebruikelijke examens af en je krijgt een diploma. Ik zou het niet verteld hebben als ik niet op een verneukeratief aspect ervan gestoten was. Zonder dat je het merkt, word je klaar gestoomd voor een akelige periode in je leven: de toekomst.

Nederland is een uitgelezen kennismaatschappij: de economie maakt zich vooral sterk op het vlak van diensten en innovatieve industrieën.