To the Moon is een visual novel in Japanse stijl, gemaakt met RPG Maker. Doorgaans zijn dat drie criteria waaraan gamers een slecht spel herkennen. Overigens is het spel misschien ook geen visual novel, niet Japans en met een heel ander programma gemaakt, maar dat verandert niets aan het feit dat de personages bestaan uit wat schraal ogende pixelvlekken die eindeloze flappen dialoog met elkaar uitwisselen over onderwerpen waar normale mensen niet mee bezig zijn. Dat To The Moon uiteindelijk toch een ‘geheimtip’ mag heten, ligt aan het feit dat heel wat gamers getuigen dat dit spel voor hen een heel emotionele ervaring blijkt te zijn geweest. Overigens zou de eenvoudige overdracht van een individuele emotie in principe al voldoende grond moeten zijn om gelijk welk spel te spelen, al was het maar omdat zoveel zogenaamd grote titels net daarop falen. 

Het is op de kop af dertig jaar geleden dat het klassieke avonturenspel Beneath a Steel Sky (1994) verscheen. Ondertussen staat het al enige tijd gratis op gog.com, wat voor mij recent een aanleiding was om dit stokoude pareltje een keer door te spelen. Mooi zag het er allemaal niet (meer) uit, maar het was wel nog steeds verrassend goed speelbaar. 

Dat het rectorverkiezingen zijn aan UAntwerpen weet ondertussen elke student. De kandidaten, Koen Augustyns en Herwig Leirs, zijn ook min of meer algemene kennis, maar af en toe hoor je nog wel eens dolkomische vergissingen als “Ken en Harald”. Het beleid van de kandidaten is dan weer minder welbekend bij de gemiddelde student. Om te voorkomen dat er straks studenten naar het stemhokje gaan zonder te weten wat de kandidaten denken over duurzaamheid, artificiële intelligentie of studentenverenigingen, orgaaniseerde de Studentenraad twee rectordebatten. dwars stuurde een gegadigde naar de rectordebatten op de Stadscampus en campus Drie Eiken om verslag uit te brengen en de twee debatrondes samen te vatten. 

Elke editie laat dwars Coach Conny in de problemen, bekommernissen en diepste zielenroerselen van studenten duiken. Heb je zelf een onoplosbaar vraagstuk? Stuur je vragen en verzoeken naar contact@dwars.be en wie weet lost Coach Conny ze wel op in een volgende dwarseditie.

Een nieuw semester, nieuwe vakken, nieuwe lessen én dus ook nieuwe schaakpartijen. Schaken tijdens de les, het is als uitgaan of roken: niet iedereen doet het, maar degenen die het doen hebben er duidelijk plezier van. De omstanders kunnen, buiten het af en toe ontvangen van vleugjes, enkel maar inbeelden hoe het is. Hoe kan je nu eigenlijk (goed) schaken tijdens de les? In dit artikel zal ik als zelfbenoemd schaken-tijdens-de-les-expert mijn geheimen prijsgeven. Hoewel ik niet graag geheimen deel en regelmatig de meest basale dingen als geheim bestempel, zal ik toch een poging wagen.

Alles komt en gaat, en komt daarna weer terug. Van de eighties tot de nillies, elk tijdperk heeft intussen wel zijn retour gemaakt. Welk tijdperk van mij mag terugkomen? – de jaren zestig! Die bedenking beviel me toen ik binnenwandelde bij platenzaak Wally’s Groove World in de Lange Nieuwstraat, niet ver van de Stadscampus. De plek transporteerde me helemaal terug in de tijd. Of misschien beleefde ik die trip door wat ik er kocht: platen van dé Nederlandse chansonnière uit de vorige eeuw, Liesbeth List.