Geldwolven, cv-duizendpoten, sociale vlinders, luxebeesten, exotische trekvogels, verschillende species bewandelen het oerwoud der studentenjobs. Naast de platgetreden paden slaan jobstudenten soms een verrassend andere weg in. Elke maand zetten we zo’n baanbreker in de kijker.

Het oorlogsverhaal Dunkirk van de Britse regisseur Christopher Nolan lokt na een maand nog heel wat volk naar de Belgische zalen. En zoals dat wel vaker gaat met films die veel aandacht vergaren, splitst het kijkerspubliek zich in twee onverzoenbare kampen: één die de film fanatiek aanhangt en een ander die hem faliekant afschrijft. De gulden middenweg lijkt ook voor onze redacteurs een brug te ver en dus kruisen ze de pennen over de polariserende stelling: is Dunkirk geniaal of overrated? Hopelijk moeten na afloop de reddingsbootjes niet uitrukken.

Studenten worden massaal gemotiveerd en gesteund voor en tijdens de examens, maar wat erna? Wat zijn de bijwerkingen? Wat is ‘the aftermath’? Letterlijk dan, want ik som voor jou alle cijfers op die je niet op SisA vindt.

“Bezing me, o Muze, de vindingrijke man, die zeer veel rondzwierf, nadat hij de heilige stede van Troje verwoest had.” Zo begint de Odyssee van Homeros. Dat is het verhaal van de man die het Paard van Troje bedacht en dan tien jaar rondzwierf op de Middellandse Zee, op weg terug naar zijn geliefde land Ithaka en zijn lieve vrouw Penelope, de schone. Vroeger moest je nog Oud-Grieks kunnen om dit prachtige verhaal te lezen, maar nu kan je het ook, volledig in het Nederlands beluisteren door de nieuwe podcast van Radio 1.

In de examenperiode heb je weinig tijd, maar wil je toch lekker eten. En dan het liefst een maaltijd die je genoeg energie geeft om de avond nog flink wat theorieën, begrippen en formules in je kop te stampen. Generaties van studenten hebben door de jaren heen flink wat recepten gevonden om aan die behoefte te voldoen. Een receptje erbij kan echter nooit kwaad. Je wil immers ook eens wat variëren. Deze week: een groot pastagratin met groenten en tomatensaus.

Het klimaat wordt nog steeds warmer en dat gat in de ozonlaag nog steeds groter, maar tijdens de blok hebben studenten helaas al teveel aan hun hoofd om zich ook nog om Moeder Aarde te bekommeren. Voor wie toch graag op elk moment van het jaar zijn of haar steentje bijdraagt aan een groenere planeet, bestaan er gelukkig heel wat gemakkelijke alternatieven! Wij zetten de leukste voor je op een rijtje.

Het einde van deze zomerse examenperiode is bijna in zicht. Straks staan er drie maanden vakantie voor de deur. Misschien wat minder, afhankelijk van jouw plannen. Heb jij nog herexamens te blokken of weken vakantiewerk voor de boeg? Studeer jij straks af en ben je op zoek naar werk? Of is dat allemaal nog een groot vraagteken en ben jij tussen het studeren door nog aan het sleutelen aan je cv? Bij dat laatste helpen we jou graag.

Tijdens de examens is het heel belangrijk om voldoende groentjes en fruit te eten. Brainfood, je weet wel, het geeft je massa’s energie en concentratie, en laat dat nu net soms ontbreken tijdens die maand zweten en zwoegen. Wat we wél kunnen missen tijdens de examens, is een voedselvergiftiging. En die groentjes en dat fruit kunnen daar wel eens voor zorgen. Er zitten namelijk micro-organismen in onze geliefde gezonde vriendjes. Die zijn onzichtbaar en onschadelijk, tenzij ze zich te veel vermenigvuldigd hebben doordat jij je banaan/komkommer/tomaat te lang hebt laten liggen. Maar geen nood: na het lezen van dit artikel weet je perfect wat je nog kan opeten, of wat je beter weggooit!

Weinig periodes in het studentenleven nodigen zoveel tot contemplatie uit als de examenperiode. Het noodgedwongen op zichzelf aangewezen zijn, dat veroorzaakt wordt door de onontkoombaarheid zich fysiek af te zonderen, duwt de student met de neus op de eenzaamheid die zich, buiten deze periode, laat wegdrukken door het sociale leven met alle afleidingen die daaraan inherent zijn. Wie kent ze niet, de verscheurende zelftwijfel die al te vaak uitmondt in visioenen van een toekomst als stripper die evenwel meteen weer uit elkaar spatten wanneer we voor de spiegel gaan staan en onze lichamelijke ruïne in ogenschouw nemen.