hoera, kerst in Antwerpen

Keulen heeft de bekendste, Wenen heeft de mooiste en over die van Leuven spreken we niet, maar Antwerpen heeft tenminste een Antwerpse kerstmarkt. Als kerstliefhebber vind ik het niet meer dan logisch dat ik maar een paar stappen vanuit de aula moet zetten om terecht te komen in een walhalla van kraampjes, chocolademelk met Baileys en een schaatsbaan die zodanig druk is dat zelfs mijn incapabel lichaam niet kan omvallen dankzij de hoeveelheid omstaanders die je wel opvangen.

Nu, de kerstmarkt van Antwerpen is door de jaren heen wel wat veranderd. Waar is de tijd dat er ook kraampjes waren met bijna kermisachtige activiteiten in plaats van puur drinken, eten en kopen? In principe is de focus op consumeren een kwaal van elke kerstmarkt, en, laten we eerlijk zijn, van zowat elk evenement van de afgelopen periode, dus ik laat het mijn innerlijke kerstlichtjes niet doven en grijp de hand van mijn geliefde mededwarser vast om ons in bekoring te leiden.

Een van de sterke kanten van de Antwerpse kerstmarkt is de consistente drang om overal vrolijke verlichting op te hangen. Van de kerstbal op het Operaplein tot de twinkellichtjes nabij de Schelde, alles zorgt er onmiddellijk voor dat de kerstsfeer er goed in zit (9,5/10 – het mag altijd meer zijn). De willekeurig aandoende namen uitgekozen voor de verschillende pleinen vind ik dan weer geen meerwaarde. Weet jij het verschil tussen Wintertopia en Het Bevroren Rijk? Het een is voor kinderen, de andere is bedoeld om te drinken. De namen zelf zeggen zo weinig over wat er te doen is (oké, naast ‘Schaatsbaan’) dat het een gok wordt waar je naartoe moet (5/10).

Een nadeel is eveneens dat de prijzen de lucht zijn ingeschoten. Goed, voor kerstcadeaus kon je sowieso beter niet naar de kerstmarkt gaan, daarvoor is het aanbod er te gering en te basaal (2/10). Maar een bescheiden glaasje glühwein voor vijf euro, plus twee euro voor de beker? Negen euro voor een ritje op het reuzenrad? Pijnlijk (0/10). De voornaamste prijs die ik op een kerstmarkt wil betalen, zijn afgevroren ledematen.

En toch, ik ben er niet weg te slaan. Mijn portefeuille bovenhalen om te betalen doet een moment pijn, maar de drank smaakt, de smoutebollen vormen een geluksmoment an sich. De lichtjes stemmen me vrolijk, vrolijker dan mijn studieboeken of de laatste mail met feedback vanuit mijn promotor kunnen. De kou doet minder pijn dan wanneer ik ’s ochtends vroeg naar een examenlokaal fiets. Dit jaar is Kerstmis duur en dat herinnert me wel erg hard aan de rist crises in de krant, maar de sfeer zit er wel in. De prijs vergeten, tja, dat kan je alleen maar daar (8/10). Het is vergelijkbaar met een festival, zullen we maar zeggen. Dus dan blijft de hamvraag over: is het de moeite om naar de kerstmarkt van Antwerpen 2022 te gaan? Ik zeg ja. Wees gewoon even blind voor de consequenties.