Engelstalige dolfijnen onder invloed

Heb je ooit gewenst dat je kon praten met je huisdier? Of misschien wel met dieren in het algemeen? Lange koffiekletsen met je kat, diepzinnige gesprekken met je hond, schaterlachen met je konijn; het zijn zaken waar we voorlopig alleen nog maar van kunnen dromen. De wetenschap is nog niet in staat om hier verandering in te brengen, maar dat wil niet zeggen dat het nog niet onderzocht is. 

In de jaren zestig onderzocht John C. Lilly de hersenen en de communicatie van dolfijnen. Hierbij merkte hij op dat de volumes van de mens en die van de dolfijn bijna even groot zijn. Daaruit redeneerde hij dat wanneer het zoogdier evenveel grijze massa als wij zou hebben, we elkaar zouden kunnen begrijpen. Met deze theorie ging hij dan ook aan de slag. 

Nu is het ook belangrijk om te weten dat Lilly in die tijd een van de enige wetenschappers was die gemachtigd was om te experimenteren met lsd. Dolfijnen en lsd, hierin zag Lilly de ideale combinatie en hij begon dan ook met zijn dolfijnen kleine hoeveelheden lsd te geven. Hij kwam op dit idee omdat hij zelf ook vaak onder invloed van psychedelica was.  

Terwijl de dolfijnen onder invloed waren, probeerden Lilly en zijn assistent Margaret Howe hen Engels te leren. Vooral Howe nam haar taak heel serieus. Dolfijnen staan bekend als dieren met grote seksuele behoeftes en Howe trok een van de dolfijnen, Peter genaamd, af tot hij klaar kwam na de lessen. Ook Lilly zou deze taak hebben uitgevoerd. Engels hebben ze hier uitendelijk niet door leren spreken, maar Lilly merkte wel dat de dolfijn onder invloed meer geluid produceerden dan de nuchtere. Met andere woorden, de communicatiedrang steeg wel degelijk. 

Lilly meende ook dat hij nu met een soort stille taal kon communiceren met deze zoogdieren. Aan de hand van onzinnige klanken, gebaren en fysiek contact zou hij nu ‘gesprekken’ kunnen voeren met de dieren. Zo zouden de dolfijnen hen laten weten wanneer ze het onderzoekersteam niet mee in het water wilden door hen bijvoorbeeld weg te duwen. Maar zeg eens eerlijk, heb jij nooit in stilte gecommuniceerd met je hond? 

Hoewel Lilly’s onderzoeken niet het gewenste resultaat behaalden, namelijk echte communicatie tussen mens en dolfijn, hebben ze wel belangrijke inzichten gebracht. Zo heeft dit experiment nog maar eens bewezen wat voor een intelligente diersoort de dolfijn is, een van de redenen dat ze vandaag zo beschermd zijn. 

Het is dus bewezen dat we niet met dieren kunnen communiceren door ze aan de drugs te brengen of ze te laten klaarkomen. Net zomin als wanneer we zelf stoned zijn, al denk je op dat moment misschien wel dat je met dieren kan praten. Laten we hieruit vooral onthouden dat dolfijnen hun mond niet kunnen houden als ze high zijn en dat Lilly zelf wat te veel lsd had genomen toen hij met het idee voor zijn onderzoek afkwam.