REWIND Hoe ging het ook alweer? Je stond op de speelplaats en je viel van een niet nader genoemd speeltuig. De oplossing voor alle sneeën, schrammen of schaafwonden was altijd roodsel: het rood-oranje ontsmettingsvocht dat te pas en te onpas op je zere vel werd gesmeerd. Zo ging het: je ging al gillend, wenend, tranen verbijtend je wonde tonen aan een volwassene in de buurt en zij namen je met zoetgevooisde, zalvende stem apart. Daar werden watten en het flesje roodsel klaargelegd, waarop jij half dapper vroeg of het erg zou gaan pikken. “Heel even maar”, was steeds het verontrustende antwoord.
PLAY Niet lang daarna trippelde je terug naar de speelplaats, trots op de rode vlek die je nieuwste wonde triomfantelijk afbakende. Klasgenootjes kwamen ietwat jaloers om je heen staan om je knie of elleboog met keurend oog te bewonderen. Zo was het: op het speelterrein gold immers altijd de wet van het superlatief. Hoe groter de geroodselde vlek, hoe beter. Opgewonden werd er tegen elkaar opgeboden wie al het meeste pijn had geleden. De winnaar van dit om ter luidst, om ter hardst, om ter meest, verkeerde de rest van de dag in een luxepositie: hij of zij koos wat er werd gespeeld en wie mocht meedoen.
FAST FORWARD Vandaag zijn de kinderen met oranje-rood besmeurde knieën moeilijker te vinden. Eosine bleek de huid te veel uit te drogen en de genezing te vertragen. De ontsmettingssprays van nu leggen een doorzichtige film op de wonde, waarna er zorgvuldig een Hello Kitty-pleister op wordt geplakt, zodat men zeker niet aan het korstje in wording kan krabben.