De rubriek ‘proffenprofiel’ toont professoren zoals je ze nog nooit zag: als mensen. dwars stelt de vragen die bij menig student al jaren door het hoofd spoken; wat zijn/ haar docent zoal op zijn brood smeert bijvoorbeeld. Deze maand doen we uitzonderlijk een rectorprofiel: Alain Verschoren zal nog één maal in deze hoedanigheid het woord tot ons richten.
Professor, wat denkt u van de uitslag die net bekend gemaakt is? Het is duidelijk een nek-aan-nek race geworden.
Ja inderdaad, maar dat is voor mij geen verassing. De trein is gestart in een bepaalde richting, dus die is moeilijk van zijn koers af te brengen. Elke kandidaat heeft wel zijn eigen accenten, maar hun programma gelijkt sterk op elkaar. Voor de studenten verandert er eigenlijk niet veel. Daarom is het verschil in de stemming maar één procent, als vijf mensen anders gestemd hadden, dan was het resultaat anders. De tweede ronde zal uitwijzen hoe het verder zal lopen, maar ik heb geen echte voorkeur en dat mag ook niet (lacht).
Wat was uw mooiste moment als rector?
Natuurlijk waren er veel mooie momenten, maar één van de recentste was een artikel waarin het ging over studentenaantallen. Men schreef dat de grote universiteiten status quo waren gebleven. Antwerpen rekenden ze onder die grote universiteiten! Dat zou toen ik begon als rector zeker niet het geval geweest zijn.
Daarnaast vind ik Calamartes ook elk jaar een hoogtepunt. Daar heerst een echt familiegevoel. Zo zie je dat studenten meer zijn dan alleen maar zuiplappen, en ook cultureel en sociaal geëngageerd zijn.
Waarvan gaat u het meest genieten als uw termijn afloopt?
Ik weet niet of ik veel zal genieten, ik vind rector zijn super plezant. Ze betalen mij voor mijn hobby. Natuurlijk raak je verwikkeld in de administratie of het ‘beleid’ zoals dat heet, maar ik heb een goed team. Als rector moet je niet alleen goed je dossiers kennen, maar ook communicatie is zeer belangrijk. Als enkeling maak je niet het verschil. Met de nieuwe rector wil ik overleggen wat mijn functie zal zijn na mijn termijn. Ik heb heel graag lesgegeven en dat wil ik blijven doen, maar ik denk dat de universiteit meer aan mij heeft in een andere functie dan docent. Ik zou bijvoorbeeld de nieuwe rector kunnen bijstaan. Ik wil me niet met het beleid bemoeien, maar eerder helpen op de achtergrond.
Heeft u al enkele tips voor uw opvolger?
Ja en nee, maar dat is natuurlijk een vreemd antwoord. Ik wil niets dicteren! Volgens mij moet een rector vanuit zijn eigen persoonlijkheid werken. Ervaring is cruciaal, maar ook EQ is belangrijk! Praten met mensen is geen tijdverlies. En dan bedoel ik met iedereen. Een rector moet zijn mening durven zeggen, maar hij mag geen rector magnificus zijn, eerder een primus inter pares. Mijn deur staat normaal gezien open. Je moet wel een afspraak maken, want ik kan geen 22.000 studenten ontvangen (lacht).
Gaat u uw kantoor missen?
Nee hoor, zie jij hier bijvoorbeeld kasten staan? Ik leid de universiteit met mijn Ipad en Iphone. Die twee toestellen heb ik altijd bij. Samen met mijn vrouw zijn dit de vaste reisgezellen op mijn jaarlijkse maandlange reis naar Andalusië. Men vindt het soms vreemd dat ik mijn werk meeneem op vakantie, maar als je een halfuurtje per dag je mails bekijkt dan is je werk ook gedaan. Dan kan je het je permitteren om een maand weg te gaan.
Ik probeer ook zoveel mogelijk papierloos te werken, dat zijn dan weer wat bomen gespaard.
Wat is uw guilty pleasure?
Ik heb er veel een paar daarvan mag je niet weten (lacht). Ik heb bijvoorbeeld lang getwijfeld tussen talen of wiskunde en uiteindelijk voor wiskunde gekozen. Maar ik ben nu ook heel veel bezig met taal. Ik heb bijvoorbeeld thuis nog hoge stapels boeken liggen, die dringend eens gelezen moeten worden.
Ik heb ook een echte competitiedrang. Ik wilde voor ik met pensioen ging alle West- Europese talen kennen en ik spreek de meeste daarvan al vlot. Nu ben ik Arabisch aan het lezen, want dat is ook een West-Europese taal nu.
Wat is uw favoriete gerecht?
Dat is moeilijk. Ik ben een bon vivant, ik kan niet zeggen dat ik dingen niet graag heb. Het enige dat ik echt niet lust, is ossentong. Dat is precies iets dat al in je mond gehad hebt! Ik kook ook zelf graag. Ik experimenteer, nu maak ik bijvoorbeeld vooral Arabische gerechten, dat past goed bij de taal. Ik heb ook eens paella gemaakt in Granada op een houtvuur. Je zou dus kunnen zeggen dat ik een Bourgondiër ben, maar ik hou niet van vreten. Als rector moet je ook heel vaak tafelen met andere mensen en dat heeft voor- en nadelen. Ik kan bijvoorbeeld achteraf thuis niet meer zeggen wat ik gegeten heb tijdens meetings. Die gaan meer over business dan iets anders. Dat vind ik jammer.
Wat is uw favoriete studentenvereniging?
WINAK natuurlijk! In hart en ziel! Ik ben laatst nog eens gaan cantussen, dat is daar een zotte bende en dat mag. Natuurlijk zijn er regels waaraan je je moet houden, maar amuseer u! Met alleen kennis geraak je niet ver!
Wat is uw favoriete wiskundige formule?
Er zijn er veel natuurlijk. Maar er is er een die ik wel tof vind: eiπ = -1. Dit is de identiteit van Euler, een formule die alle domeinen van de wiskunde verenigt. Natuurlijk ben je als wiskundige ook misvormd: de nummerplaat van mijn vrouw bijvoorbeeld onthoud ik als een wiskundige formule.
Van welke uitspraak over de universiteit, ten slotte, wordt een rector wild?
Die waarmee ik begonnen ben: dat Universiteit Antwerpen tot de drie grote universiteiten wordt gerekend. Eén van mijn programmapunten toen ik nog rector van RUCA was, was mezelf afschaffen en dat is gelukt: daarna zijn we door de fusie naar 22.000 studenten gegaan. Nu staan we in de top honderd van de beste universiteiten, dat had ik nooit durven denken.