Laatste zonsondergang

In memoriam Paul van Ostaijen
01/10/2003
🖋: 
Auteur extern
Gastons Burssens

Rozegeel en paarsrood
als gij ziet dat zo de wolken zijn
aan de westerkim
grauwgrijs paarsgrauw
zo gij d’avend voelt aan d’oosterkim
aan de westerkim als een gestrande boot aan d’oosterkim als een gordijn op Uw
kantoor
niet als een kanten gordijn van uw salon
maar als een vuile store op uw kantoor
neem dan uw voorhoofd in de linkerhand
zoals de denker in de hand een doodshoofd
neemt
in de linkerhand het hoofd in de
rechterhand wat ooft
van jonge bomen – als banaal symbool –
en spreid uw sprankelend brein in ’t rond

 

als dan uw brein verbreid is
in ’t rond
de ronde stonden van uw eenzaamheid gaan rond
en waar uw eenzaamheid gij eenmaal strooide
van de westerkim naar d‘oosterkim
hangt voor de westerkim het grauwe gordijn van uw kantoor
waarachter uw boot gestrand is